Ο Παναγιώτης Αντωνόπουλος, υποψήφιος για το ΔΣ του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στις πρόσφατες εκλογές, αποκάλυψε ότι ήταν παρών στην συζήτηση της αντιπροσωπείας της Θύρας 13 με τον Νίκο Κοκκινάκη.
Αναλυτικά τα όσα αναφέρει:
«Καλημέρα αδέρφια μου, έπειτα από τις διαδικασίες αλλά και τα εκατοντάδες τηλεφωνήματα που δέχτηκα, με την ερώτηση «τι έγινε;» και «γιατί παραιτούνται;» θεωρώ χρέος μου ως προς την αποκατάσταση της Αλήθειας να τοποθετηθώ.
Κατά τη διάρκεια των εκλογών είχαμε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα και συμμετοχή, όλα κυλούσαν ομαλά παρά την ανοργανωσιά και τη ταλαιπωρία λόγω της πολύωρης αναμονής στην ουρά. Στις 22.30 η κάλπη έκλεισε ψηφίζοντας και ο τελευταίος που περίμενε. Στις 23.00 ξεκίνησε η διαδικασία, όλα κύλησαν ομαλά και άρχισε η καταμέτρηση. Κατά τις 3 το ξημέρωμα της Δευτέρας είχαμε σοβαρές ενδείξεις (300 ψηφοδέλτια καταμετρημένα από τα 1.089) ότι η 6άδα της Λεωφόρου –η οποία όμως στα ψηφοδέλτια είχε γίνει 5άδα– είχε προβάδισμα. Μείνοντας αγνός και με άδολη αγάπη για τη Λεωφόρο μας και χωρίς να με ενδιαφέρει η προσωπική φιλοδοξία, συνέχισα τη καταμέτρηση με χαρά της επιτυχίας… Πλανόμουν πλάνη οικτρά.
Τα συγχαρητήρια προς τη πλευρά του Κοκκινάκη πήγαιναν και έρχονταν και καλώς ο ίδιος περίμενε τα τελικά αποτελέσματα. Στις 4.30 το πρωί άπαντες σταματήσαμε για ένα 3ωρο διάλειμμα, αποχωρήσαμε, επέστρεψα μόνο εγώ από τους υποψηφίους και συνεχίστηκε η διαδικασία. Τα αποτελέσματα τα αναρτούσαμε ανά 100 ψηφοδέλτια, η τάση ήταν ίδια – η πεντάδα του Κοκκινάκη επικράτησε.
Αναμένοντας τα επίσημα τελικά αποτελέσματα, ο πρώτος σε σταυρούς επέστρεψε στο Τάφο του Ινδού. Σε κατ’ ιδίαν συζήτηση μου λέει: «Με απειλεί η 13, και όσο και αν αγαπάω τον Παναθηναϊκό, δε θα βάλω την οικογένειά μου πιο κάτω». Του λέω: «Νίκο, έχεις τη δύναμη και τη στήριξη του κόσμου του Παναθηναϊκού. Μην παραιτηθείς και μας προδώσεις, γιατί αν το κάνεις, καλύτερα άλλαξε ομάδα». Επιμένει ότι απειλείται και θα αποχωρήσει.
Κατά τις 17.00 έρχεται στο Τάφο αντιπροσωπεία της Θύρας 13, κάθεται και συζητά με τον πρώτο σε ψήφους. Είμαι στο ίδιο τραπέζι ακούγοντας τη συζήτηση ακριβώς. Ενώ του έδωσαν τα συγχαρητήρια για την εκλογή του και την επικράτηση της πεντάδας, άρχισαν σε ήρεμο τόνο και τον ρωτούν για την επόμενη μέρα και τι έχει στο μυαλό του να κάνει…
Ο Κοκκινάκης τους απαντά: «Κάτσε να δούμε τα τελικά και τι θα αποφασίσει ο Βρανόπουλος και θα… δούμε». Εύλογα του θέτουν το ερώτημα: η πλευρά Βρανόπουλου έχει ξεκαθαρίσει πως θα παραιτηθεί. Τι κάνουμε; Έχεις πλειοψηφία… Απάντηση: «Μα δεν είμαι κόντρα στο Βρανόπουλο…»
Επιμένει η αντιπροσωπεία και τον ρωτά: «Νίκο, έχεις τα χρήματα να αναλάβεις το κόστος των τμημάτων;»
Απάντηση: «Όχι»
«Έχεις κάποιον στο μυαλό σου που θα μπορούσες να προσεγγίσεις και να αναλάβει;»
Απάντηση: «Όχι»
Ωραία, τότε σαν πρώτος, βγες μπροστά να πάμε όλοι μαζί να καταγγείλουμε τη σύμβαση για τη Διπλή Ανάπλαση. Κρατηθείτε τώρα, γιατί γυρίζει το μπιφτέκι…
Απάντηση: «Μα δεν είμαι κατά του Βοτανικού, απλά θέλω να μείνει και η Λεωφόρος. Να δούμε με τον Βρανόπουλο τι μπορεί να γίνει. Έχω και σχέδια από αρχιτέκτονες για κλειστό εδώ».
Εκεί, ένας από την αντιπροσωπεία, σηκώνει τον τόνο της φωνής του και τον ρωτά: «Δηλαδή Νίκο, με τον Βρανόπουλο στο Βοτανικό; Αυτό μας λες;»
Δεν απαντά τίποτα…
Και κλείνει η κουβέντα με το εξής: «Νίκο, αν δε μπορείς να βγεις μπροστά, τότε παραιτήσου. Παραιτήσου για να μην έχουμε άλλα».
Ρωτάω εκεί επί τόπου εγώ: «Τι εννοείς με τα άλλα;»
Απάντηση: «Χρεοκοπία, πρωτοδικεία και άλλα του παρελθόντος».
Και έπειτα αποχώρησαν.
Αυτό, αδέρφια, δεν είναι ούτε τραμπουκισμός ούτε απειλή. Είναι γνήσιο ενδιαφέρον και ανησυχία για το μέλλον του ΠΑΟ και του γηπέδου. Αυτά, και όποιος τολμά, ας με αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο και να πει ότι δεν έγιναν έτσι…
Γήπεδο μόνο στη Λεωφόρο.
ΠΑΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΥΡΑ 13».
