Ο Γιώργος Πετρίδης γράφει στο Panathinaikos24.gr για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε με πικρό τρόπο για τον Παναθηναϊκό και αυτά που πρέπει να αλλάξει ο «πράσινος» οργανισμός.
Μπορεί να χάθηκε ένα πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκό AKTOR, αλλά το μέλλον θα είναι «πράσινο», όπως πολύ σωστά ανέφερε και η ΚΑΕ. Ο «επτάστερος» παρουσιάστηκε ανέτοιμος πνευματικά και φανερά επηρεασμένος από τις τραγικές διαιτησίες και τα όσα εξωαγωνιστικά «πείραξαν» το μυαλό όλων στο εσωτερικό του.
Ακόμα και στον 4ο τελικό ήταν φανερές οι προθέσεις των διαιτητών, που δεν θα άφηναν σε καμία στιγμή το «τριφύλλι» να παλέψει για τη νίκη. Κι ας μην άξιζε να την πάρει. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε και να αναλωθούμε στις… αμφισβητούμενες φάσεις που μας άναψαν τα λαμπάκια. Εδώ φτάσαμε να… νοσταλγούμε την κυρία Τσαρούχα, η οποία ήταν εκείνη που έπαιξε το πιο «50-50» στη σειρά των τελικών. Μήπως όμως ήταν τυχαίο που… εξαφανίστηκε από τα επόμενα τρία παιχνίδια; Μήπως ήταν σύμπτωση ότι δεν είδαμε καθόλου στους τελικούς τους διεθνείς διαιτητές της ΚΕΔ; Έτσι απλά θέτουμε κάποια ερωτήματα.
Προφανώς και έγιναν σημαντικά λάθη στην αγωνιστική λειτουργία της ομάδας. Ο κόουτς Αταμάν δεν ήταν προσηλωμένος στο αγωνιστικό κομμάτι και αναλωνόταν πολύ περισσότερο απ’ όσο έπρεπε στα γύρω-γύρω. Έδειξε κάπως επαναπαυμένος στις δάφνες της περσινής, μυθιστορηματικής σεζόν, ενώ είχε κάποιες επιλογές που δεν του βγήκαν καθόλου, ειδικά αυτές των Μπράουν, Γιουρτσέβεν και Πλάις. Επίσης, η ευθύνη τον βαραίνει για την προβληματική εικόνα της ομάδας στην τελική ευθεία της σεζόν.
ΟΚ όμως, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο άλλο άκρο και δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος για ανθρωποφαγία. Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός έχει μπει για τα καλά σε μια σειρά και δεν έχει λόγο να ξεστρατίσει για ένα χαμένο πρωτάθλημα, το οποίο ήταν και . Το 15ο του άλλωστε εκείνος το κατέκτησε πριν από 50 χρόνια! Θα επιστρέψουμε (πιο δυνατοί) ή we ‘ll be back, όπως έλεγε και πέρσι μετά τον δεύτερο τελικό ο Τζέριαν Γκραντ.
Όσον αφορά τη διαφορά του «τριφυλλιού» με τον Ολυμπιακό είναι αυτή που αναφέρθηκε από τον Δημήτρη Κοντό χθες το βράδυ. «Εμάς μας περίμεναν στο πάρκινγκ για να μας υπενθυμίσουν πως υπηρετούμε τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας», έγραψε ο Basketball and Communication Director της ΚΑΕ. Πόσο δίκιο έχει, βλέποντας περισσότερους από 1.000 φίλους της ομάδας να πηγαίνουν αργά το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ για να εκφράσουν τη στήριξή τους σε όλους. Μόνο περηφάνια γι’ αυτή την ομάδα και γι’ αυτόν τον κόσμο!
Και κάτι τελευταίο που αφορά τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Θεωρούμε ότι ο ιδιοκτήτης της «πράσινης» ΚΑΕ -καταρχάς- δεν έπρεπε να πάει στο ΣΕΦ στον δεύτερο τελικό και από ‘δω και πέρα μάλλον πρέπει να αφήσει στην άκρη την προσωπική του κόντρα με τον Ολυμπιακό. Δεν έχει κανένα νόημα, όσα δίκια κι αν έχει με αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια και με αυτά που έχουμε βιώσει στο πετσί μας από τη δεκαετία του ‘90. Με κάθε σεβασμό, αντίπαλοι του Παναθηναϊκού είναι μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, δίχως το παραμικρό ίχνος έπαρσης και αλαζονείας. Μόνο με αυτές και με τη Μακάμπι συναγωνίζεται.
Καλώς ή κακώς, δεν μπορεί να συγκριθεί προς το παρόν με την ομάδα του Πειραιά, αν το δούμε και βάσει τίτλων. Αυτό που θα πρέπει να κάνει από ‘δω και πέρα, είναι να παλέψει για να ξεσκεπάσει τη βρώμα και το σάπιο σύστημα, που έχει μετατρέψει το ελληνικό μπάσκετ σε ένα σαθρό οικοδόμημα…
Υ. Γ. Οι ίδιοι που αναφέρθηκαν στην αγκαλιά του Ναν με τον Φουρνιέ μετά το φινάλε του 4ου τελικού, ήταν που κατήγγειλαν τον Αμερικανό γκαρντ του «τριφυλλιού» το Σάββατο με φωτογραφίες και video; Τέτοια κάψα είχαν να προστατεύσουν τους διαιτητές;
