Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Ηλίας Μιχαλαριάς, ανακοίνωσε την ανακαίνιση του «Τάφου του Ινδού», την αλλαγή ονομασίας του κλειστού, αλλά και την ελπίδα για επιστροφή των ομάδων βόλεϊ ανδρών και γυναικών στο "σπίτι" τους.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στη Nova, ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Ηλίας Μιχαλαριάς:
Για το προσωνύμιο «Χάρι Πότερ»: Το παρατσούκλι του κόουτς βγήκε μετά την Αλεξανδρούπολη. Δεν περίμενα πως θα πηγαίναμε εκεί και θα κερδίζαμε με 0-3 με τέτοια εμφάνιση. Ένας φίλος λοιπόν μου έστειλε μήνυμα που έλεγε «αυτός δεν είναι προπονητής, είναι ο Χάρι Πότερ». Για μας φαίνονται μαγικά αλλά σίγουρα δεν είναι για όσους ξέρουν και γνωρίζουν τι γίνεται στην προπόνηση. Τίποτε δεν γίνεται μαγικά στο βόλεϊ.
Για τις μη μεταγραφές: Σε μια ομάδα όταν υπάρχει θόρυβος μεταγραφών αποπροσανατολίζεται. Η απαγόρευση μας βοήθησε να συγκεντρωθούμε να πούμε αυτοί είμαστε και θα πολεμήσουμε με τα όπλα που έχουμε. Αυτό είπαμε και στον κόουτς όταν είπαμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές. Αυτή η αποφασιστικότητα έφερε το σερί. Οι παίκτες έπαιξαν το βόλεϊ που ξέρουν, που ήξεραν πάντα. Λέγαμε λοιπόν έχουμε Μπέλλο, έχουμε Στιβαχτή, οι άλλοι έχουν; όχι, τότε γιατί δεν νικάμε;
Για το πάθος του Καλμαζίδη και ομάδας: Θυμάμαι και το ματς με τον Παμβοχαικό που ήμασταν πίσω και πάει ο Μουρ στο σερβίς και γίνεται 23-25 και τέλος.
Για την αλλαγή ψυχολογίας: Σίγουρα όταν γίνεται μια αλλαγή προπονητή υπάρχει άλλη ψυχολογία. Άλλωστε αυτό θέλει και η διοίκηση. Ψάχναμε να δούμε τι φταίει. Είχαμε καλούς παίκτες και προπονητή-δάσκαλο τον οποίο ευχαριστώ και δημόσια. Έρχεται σε κάθε ματς ο Γιάννης (σ.σ. Λάιος) και το λέω δημόσια, προφανώς δεν κόλλησε. Αν αργήσαμε ν’ αλλάξουμε προπονητή δεν το ξέρω και προφανώς αυτό θα το κρίνει η ιστορία. Τώρα τα παιδιά είναι ανεβασμένα. Χαίρονται το ματς. Δεν σας κρύβω πως κάποια στιγμή εγώ σαν μάνατζερ έκανα σκέψεις και πλάνα για την Α2. Αλλά αφοσιωθήκαμε, συγκεντρωθήκαμε, κυρίως τα παιδιά που τρέχουν την ομάδα και έπεσαν με τα μούτρα στην δουλειά.
Για την βαθμολογία του 2ου γύρου: Ναι το έχω δει πως είμαστε πρώτοι. Όσο απίστευτο όμως είναι αυτό τώρα, άλλο τόσο ήταν πως ήμασταν τελευταίοι στον πρώτο. Θέλω να πιστέψω την εικόνα που θα δω στο τέλος και θα ξεκινήσουμε τα σχέδια για την επόμενη χρονιά.
Για το χρέος του Παναθηναϊκού: Εγώ έχω αναλάβει όλο τον Ερασιτέχνη, το χρέος του οποίου είναι κοντά στα 3,5 εκατομμύρια. Του βόλεϊ μόνο είναι 1,5 εκατομμύρια και έχουμε ξεκινήσει διαδικασίες ρύθμισης. Έχουμε ρυθμίσει με τον Μηνούδη, τον Πανταλέων, είμαστε κοντά με τον Ψάρρα, μιλάμε με Σμαραγδή και Γιορντάνοφ. Υπάρχει πλάνο αποπληρωμής σε βάθος 4-5 χρόνων. Ο μόνος που δεν συμφωνεί δυστυχώς είναι ο Στάθης Ντονάς. Με τους άλλους είμαστε σε καλό δρόμο. Θα ξέρουμε περισσότερα στο τέλος του καλοκαιριού αν με το καλό έχουμε παραμείνει. θα ξέρουμε περισσότερα για χρήματα και δημιουργία νέας ισχυρής ομάδας. Φέτος υπήρχε η σκέψη στις αρχές να μην γίνει ομάδα, όπως είχε πει και η ΑΕΚ. Ωστόσο μετά από συμβούλιο είπαμε πως δεν γίνετε τέτοια ομάδα με τόσες διακρίσεις να πέσει. Ένα ιστορικό τμήμα με τόσες διακρίσεις. Εμείς φοράμε παντελόνια και θέλουμε να πληρώσουμε όλους τους παίκτες και να μην χρωστάμε.
Για επαγωγή σε άρθρα: Κάθε ομάδα έχει την κουλτούρα της. Δεν θέλουμε να μπαίνουμε σε άρθρα και να μην πληρώνουμε. Δεν λέω πως δεν μπορεί να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο αλλά εγώ δεν το θεωρώ και τόσο έντιμο προς τους αθλητές και το άθλημα. Όταν κάνεις μια συμφωνία το άθλημα πρέπει να προωθείται από αυτές τις συμφωνίες.
Για την βοήθεια της Οικογένειας Γιαννακόπουλου: Η εφημερίδα του είναι χρυσός χορηγός και μας βοηθά έμπρακτα, ενώ ο ίδιος έδωσε τα χρήματα για τον Γκάλιτς, ένα δώρο πραγματικά.
Είμαι σίγουρος πως τόσο ο Δημήτρης προσωπικά όσο και η οικογένεια Γιαννακόπουλου θα βοηθήσει το καλοκαίρι αλλά σε λογικά πλαίσια. Το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει κάποιος είναι να φτιάξει τον «Τάφο του Ινδού» για να έχουμε ένα σύγχρονο γήπεδο ως έδρα. Να μου βρει ένα γήπεδο για τις ακαδημίες.
Για πιθανή επιστροφή Πανταλέων: Από το στόμα σας και στους Θεού τ’ αφτί, και στου Σωτήρη το αφτί (γέλια). Είναι θέμα κόουτς αλλά φυσικά και τον θέλουμε πίσω. Έχει βγει από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού.
Για τα ερασιτεχνικά τμήματα και την γιορτή γενεθλίων: Προσπαθούμε πολύ με άτομα που αγαπούν τον Παναθηναϊκό και θέλουν να τον βλέπουν περήφανο. Να κοιτάμε τους αθλητές στα μάτια με ομάδες που εκπροσωπούν άξια τον Παναθηναϊκό. Έχουμε πολύ κόσμο και με εκδηλώσεις πρέπει να τους κρατάμε ζεστούς. Είπαμε από την πρώτη στιγμή πως θέλουμε να κάνουμε τον Παναθηναϊκό ενιαίο και αδιαίρετο. Και ο σκοπός των γενεθλίων ήταν αυτός. Σκοπεύουμε να καθιερώσουμε αυτή τη γιορτή και να δίνει το παρών και το ποδοσφαιρικό τμήμα. Μια ενωτική κίνηση των Παναθηναϊκών.
Για την έδρα βόλεϊ του χρόνου: Ελπίζουμε του χρόνου να παίζει η ομάδα βόλεϊ στον ανακαινισμένο «Τάφο του Ινδού». Θα του αλλάξουμε ονομασία αλλά δεν θα σας την πω τώρα. Θα είναι το όνομα ενός μεγάλου παράγοντα του Παναθηναϊκού. Έχει αποφασιστεί από την Περιφέρεια η αναδιάρθρωση του συγκροτήματος γενικότερα με νέες εξέδρες και σουίτες. Τα σχέδια για το κλειστό θα μπορούμε να τα δώσουμε σε δύο εβδομάδες στην δημοσιότητα. Θα ρίξουμε τον αγωνιστικό χώρο κατά δύο μέτρα για να μην υπάρχει το πρόβλημα του ύψους. Μια σκέψη είναι οι κερκίδες στην μια πλευρά να είναι απότομες για να κερδηθεί χώρος. θα κάνουμε μια γενική αναμόρφωση σ” ένα ιστορικό γήπεδο. Κλιματισμός, αίθουσες. Θέλουμε να έχουμε κόσμο στα γήπεδα. Η ΕΣΑΠ έχει μίνιμουμ 400 θεατών. θεωρώ πως το δικό μας μπορεί να έχει 1000. Αν γίνονταν μεγάλο ίσως και 2,5 χιλιάδες. θυμάστε τι γινόταν στην Γλυφάδα με 5.000 κόσμο.
Αν ονειρεύονται τις παλιές στιγμές: Όλα είναι θέμα οργάνωσης. Σίγουρα δεν έχουμε την οικονομική ευχέρεια άλλων εποχών αλλά δεν πεινάμε κιόλας. Ο Σύγχρονος αθλητισμός λέμε πως κάπου είναι ερασιτεχνικό αλλά δεν είναι. Το γυναικείο μπάσκετ, το πόλο σίγουρα δεν είναι.
