Νέα εποχή… ξημέρωσε στον Παναθηναϊκό από τη Δευτέρα που μας πέρασε. Η εμβληματική μορφή του Παναθηναϊκού, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο άνθρωπος που βρίσκεται στο τριφύλλι παραπάνω από τη μισή ζωή του, όπως ο ίδιος δήλωσε, εκείνος που μπορεί να εμπνεύσει καλύτερα από τον καθένα τους παίκτες, αναλαμβάνει να τρέξει την ομάδα στην πιο κρίσιμη αγωνιστική περίοδο που διανύει.
Σε αυτή τη δύσκολη αποστολή θα έχει στο πλάι του έμπειρους συνεργάτες, όπως τον Δημήτρη Πρίφτη και τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, ο οποίος παρέμεινε στην ομάδα, με τον Νίκο Παππά (απλή συνωνυμία με τον παίκτη του Παναθηναϊκού) να συμπληρώνει το τεχνικό τιμ. Αυτή είναι η νέα κατάσταση λοιπόν που διαμορφώθηκε στον Παναθηναϊκό μετά την απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη και η οποία προκάλεσε πληθώρα ερωτημάτων σε όλο το μπασκετικό και μη κόσμο.
Η απόφαση της διοίκησης να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση είναι ρίσκο; Είναι ένα γερό σοκ για να… ξυπνήσει η ομάδα; Δεν μας έκατσαν ενδεχομένως, κάποιες περιπτώσεις προπονητών που είχαμε στα υπόψη, οπότε πήγαμε σε λύση ανάγκης; Μερικά από τα ερωτήματα που απασχόλησαν και μένα, αλλά και πάρα πολύ κόσμο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν είναι προπονητής. Αυτό και ο ίδιος το γνωρίζει. Βέβαια και άλλοι «βαφτίστηκαν» προπονητές εν μια νυχτί. Δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Άλλοι πέτυχαν, άλλοι όχι. Οπότε καλό είναι να μην προδικάζουμε καταστάσεις. Για το αν ήταν εύστοχη η κίνηση της διοίκησης να προχωρήσει σε αυτό το μοντέλο, είναι κάτι που θα το δείξει η ιστορία και μόνο.
Για το τέλος, αφήνω το άλλο «καυτό» ερώτημα των ημερών. Ήταν πετυχημένη η παρουσία του Αργύρη Πεδουλάκη στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού; Για τον τέως προπονητή του τριφυλλιού, θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά πράγματα. Στην παρούσα φάση, θα αρκεστώ σε αυτό: Στο βιογραφικό του θα σημειωθεί ότι πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον πάγκο του Παναθηναϊκού από τον Ιούλιο του 2012 έως τις 8 Μαρτίου του 2014, κατακτώντας, σε αυτό το χρονικό διάστημα, τρεις τίτλους! Αυτό θα γράφει η ιστορία και όχι αν η ομάδα έπαιζε ή όχι ελκυστικό μπάσκετ.
