Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Δυο λέξεις σύνθημα, δυο λέξεις που αποτυπώνουν την πιο λαμπρή ιστορία του σύγχρονου Παναθηναϊκού.
Ο άρχοντας των δακτυλιδιών, ο άνθρωπος που συνέδεσε το σπουδαίο του όνομα με το «τριφύλλι» και που έγινε αιτία εκατομμύρια Παναθηναϊκοί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης να είναι υπερήφανοι. Την Πέμπτη το βράδυ, ο στρατηγός των στρατηγών επιστρέφει σπίτι και το ματς με την Φενέρ γίνεται το σημαντικότερο παιγνίδι της σύγχρονης ιστορίας του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Δεν επιστρέφει σαν προδότης μήτε ως άσωτος. Ως φίλος επιστρέφει, ως Παναθηναϊκός Άνδρας, ως αδερφός. Φυσικά και πρέπει να έρθει η νίκη, πάση θυσία, φυσικά πρέπει η πρόκριση αυτή να επιτευχθεί. Η Φενέρ πρέπει να χάσει κι αν είναι δυνατό, με μεγάλη διαφορά. Αυτό που κάνει την αναμέτρηση αυτή σημαντικότερη όλων όμως, δεν είναι στο παρκέ αλλά στο πάγκο. Η εμβληματική του φιγούρα θα στέκεται εκεί, επαγγελματίας μεν, Παναθηναϊκός δε. Δεν θα πανηγυρίσει αν κερδίσει, θα σκύψει το κεφάλι, θα χαιρετίσει τους πάντες και θα ανταποδώσει το χειροκρότημα. Αν ηττηθεί, θα πράξει το ίδιο. Επαγγελματίας μεν, αδερφός δε… Αυτός είναι ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Οι τίτλοι, οι μεγάλες νίκες και διακρίσεις, τα ρεκόρ, οι σπουδαίοι αθλητές με τις αξεπέραστες επιδόσεις κάνουν τις καλές ομάδες. Αυτό που ξεχωρίζει τις καλές ομάδες όμως από τις ΜΕΓΑΛΕΣ ομάδες είναι αυτό που θα αποτυπωθεί στην ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης. Γιατί οι μεγάλες ομάδες, δεν είναι παίκτες, δεν είναι εγκαταστάσεις ούτε μια ισχυρή διοίκηση. Είναι ο τρόπος… Είναι ο τρόπος που θα αποθεωθεί ο Ζοτς, η αναγνώριση των όσων αξεπέραστων μας χάρισε, η λαμπρή δόξα που θα εισπράξει ακόμα κι αν έρχεται ως αντίπαλος. Ο άνθρωπος που χάραξε ιστορία και κατέστησε τον Παναθηναϊκό το μεγαλύτερο και βαρύτερο όνομα της ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ, την Πέμπτη το βράδυ θα λάβει αυτά που αξίζει. Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός.
