Η επιστροφή από τις διακοπές με βρήκε δύο φορές σε διάστημα μίας εβδομάδας στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η πρώτη κόντρα στην Σταντάρ Λιέγης, σ’ ένα γεμάτο από κόσμο και διάθεση γήπεδο, που ακόμα και μετά την ήττα δεν έχασε ούτε τη φωνή του, ούτε το χαμόγελό του. Η δεύτερη, απέναντι στην Παναχαϊκή, σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, με ελάχιστο κόσμο και «μουντάδα», αφού ούτε η ώρα, ούτε το όνομα του αντιπάλου, ούτε το κίνητρο βόλευαν. Και στα δύο – επαναλαμβάνω εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα – ματς μου έμεινε η ίδια σκηνή στο φινάλε. Ή καλύτερα η ίδια… φωνή.
«Πρωταθλητή σε θέλουμε Παναθηναϊκέ», φώναζε όλο το γήπεδο τη βραδιά με τη Σταντάρ. «Πρωταθλητή σε θέλουμε Παναθηναϊκέ», φώναζαν οι λίγοι στο τέλος του φιλικού με την Παναχαϊκή. Γίνεται ευθύς αμέσως κατανοητό: ο κόσμος έχει ανεβάσει τον πήχη και θέλει η χρονιά που έρχεται να συνοδευτεί – τουλάχιστον – με πρωταθλητισμό. Η περσινή κατάκτηση του Κυπέλλου, το καλό ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Παναθηναϊκός, η διατήρηση του βασικού κορμού, η φιλοσοφία του προπονητή και η στήριξη η δική τους, κάνει τους οπαδούς να πιστεύουν πως όλα είναι δυνατά. Γιατί όχι;
Ο Παναθηναϊκός, σ’ ένα υγιές περιβάλλον και σ’ ένα αξιόπιστο ελληνικό ποδόσφαιρο, μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Οι ποδοσφαιριστές του κουβαλούν έναν χρόνο που γνωρίζει ο ένας τον άλλον, οι πρωτοκλασάτοι – πλην Αμπέντ – παρέμειναν στον σύλλογο, ο Καπίνο αντικαταστάθηκε από έναν αξιόπιστο τερματοφύλακα, ο προπονητής έχει τη στήριξη όλων. Μπορεί στ’ αυτιά των πολλών εκείνο το «πρωταθλητή σε θέλουμε» να ακούγεται ουτοπικό, αλλά δεν είναι.
Πριν απ’ αυτό όμως, ο Παναθηναϊκός έχει μια υποχρέωση. Υποχρέωση που δεν συγκρίνεται με εκείνη κόντρα στην Σταντάρ. Ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να προκριθεί απέναντι στη Μίντιλαντ. Επιβάλλεται. Χρειάζεται τα χρήματα αυτά περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να σταθεί στα πόδια του και να αισιοδοξεί για το αύριο. Πριν από κάθε σκέψη για πρωτάθλημα, πριν από κάθε προγραμματισμό για το πώς θα περάσει νικηφόρα από την Λιβαδειά στην πρεμιέρα και όλα αυτά που συνοδεύουν την έναρξη του πρωταθλήματος, υπάρχει η Μίντιλαντ. Ο πρώτος τελικός της Λεωφόρου και ένας δεύτερος στη Δανία. Κερδίζεις, προκρίνεσαι, ξεμπερδεύεις και τα υπόλοιπα θα έρθουν πιο εύκολα…
