Ο Γιάννης Αβραμίδης γράφει για την εικόνα με τις άδειες εξέδρες στο κλειστό του ΟΑΚΑ και για τον Παναθηναϊκό που αρχίζει να γίνεται ομάδα… Ιβάνοβιτς.
Βρε μην ήταν τα εγκαίνια της νεοσύστατης σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου; Μην ήταν το φινάλε του Grand Resort Cup στο Λαγονήσι; Μήπως το Γκαλά Όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής; Ότι και να συνέβαινε την ίδια ώρα του αγώνα του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ πάντως θα πρέπει να είχε πιο ικανοποιητική προσέλευση από ότι το ματς του εξάστερου.
Ξέρω ξέρω… Θα αρχίσετε πάλι την επίθεση ότι τάχα μου δήθεν ειρωνεύομαι τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που προτιμά -και αυτό πλέον αποδεικνύεται εμπράκτως- τον καναπέ του, ή το διπλό cappuccino του, από το να πάρει τον φίλο του, το παιδί του ή την κοπέλα του και να πάει να δει το νέο -όνομα και πράγμα- Παναθηναϊκό.
Φαντάζομαι τι θα γινόταν αν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει και από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο. Και η δικαιολογία ότι το παιχνίδι ήταν αδιάφορο, καταρρίπτεται λόγω του ονόματος του αντιπάλου. Με μία ομάδα με την ιστορία και την δυναμική της ΑΕΚ κανένα ματς και ποτέ δεν θα είναι αδιάφορο. Σε ένα παιχνίδι με το εισιτήριο στα 5 ευρώ, δεν ήταν ούτε 4 χιλιάδες οπαδοί στο γήπεδο. Για να στηρίξουν και να θαυμάσουν παράλληλα, τον Μποχωρίδη των 13 ασίστ, τον Σλότερ των συνεχόμενων buzzer beater, τον Γιάνκοβιτς και τον Παππά που γίνονται κάθε μέρα που περνάει και καλύτεροι, αλλά και των υπολοίπων νέων και παλιών παικτών του Παναθηναϊκού, που θα ήθελαν να βλέπουν τους οπαδούς της ομάδας τους σε όλα τα ματς και όχι μόνο όταν ο αντίπαλος προέρχεται από τον Πειραιά και φοράει ερυθρόλευκα.
Άρχισα με γκρίνια, και συγχωρέστε το ύφος μου, απλά στεναχωρήθηκα βλέποντας μία τόσο όμορφη προσπάθεια όπως αυτή καταγράφηκε από την ομαδική δουλειά που έγινε στο ΟΑΚΑ την Κυριακή, να παρουσιάζεται μπροστά σε τόσους λίγους οπαδούς.
Ξέρω ότι την Πέμπτη, το ΟΑΚΑ θα γεμίσει και πάλι. Αλλά η προσπάθεια που γίνεται και η οποία δεν θα κριθεί τόσο στην Euroleague όσο στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου τα παιχνίδια προσφέρονται για οικογενειακή… εξόρμηση στο ΟΑΚΑ, είναι κρίμα και άδικο να μην έχει την ανταπόκριση που της αξίζει.
Αγωνιστικά τώρα, ο Ιβάνοβιτς έχει περάσει το ύφος που θέλει να έχει η ομάδα. Αλληλοκάλυψη στην άμυνα, αυτοπεποίθηση στο σουτ και αρκετή κίνηση μακριά από την μπάλα, με πολλά σκριν που θα οδηγήσουν σε μις ματς ή ελεύθερα σουτ.
Γενικά στο κομμάτι του σουτ, μπορούμε να σταθούμε για πολύ ώρα, μιας και ο Ιβάνοβιτς και στις προηγούμενες ομάδες του, έδινε το ελεύθερο στους παίκτες του να σουτάρουν. Σουτ που δεν μπήκαν στο τέταρτο δεκάλεπτο στο Μόναχο και κόστισαν στους πράσινους μία ήττα, που θα μπορούσε να αποφευχθεί.
Η κίνηση του τεχνικού στο τέλος, να διαφυλάξει την διαφορά και να μην κυνηγήσει τη νίκη, ρισκάροντας μεγαλύτερη ήττα, δείχνει το ότι στον Παναθηναϊκό έχουν το γνώθι σ’ εαυτόν, πως στόχος είναι η πρόκριση στο Τορ-16 και έτσι θα πρέπει να διαφυλαχθεί η ομάδα σε περίπτωση ισοβαθμιών.
Ο Μπλουμς κερδίζει την μάχη για να μείνει στην ομάδα, σε αντίθεση –θαρρώ- με τον Ράιτ που δεν δείχνει να μπορεί να κάνει αυτό που θέλει ο προπονητής του. Είναι αργός στην άμυνα και δεν έχει την έκρηξη στην επίθεση που θα δημιουργήσει φάσεις ψηλά στο καλάθι. Με την επαναφορά του Νέλσον στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός θα έχει να ρισκάρει, στο να συνεχίσει με Μαυροκεφαλίδη και Μπατίστα στους ψηλούς ή να κάνει και άλλη κίνηση. Εκτός βέβαια και αν ο Ράιτ –που σαφώς θέλει χρόνο προσαρμογής- πείσει για το αντίθετο. Χρόνο και μάλιστα αρκετό θέλει και ο Μαυροκεφαλίδης, που αρχίζει να μπαίνει σε ρυθμούς, «κατεβάζει» ριμπάουντ, αλλά επιθετικά έχει μείνει πίσω και δεν έχει ακόμα το… touch με το αντίπαλο καλάθι που ήταν από τα βασικά προσόντα του.
Ο Παναθηναϊκός οφείλει να δουλέψει περισσότερο στην άμυνα, ενώ στην επίθεση η μπάλα κινείται σωστά και απομένει να δούμε και τα ποσοστά να ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο.
ΥΓ. Μια καλή ιδέα πάντως θα ταν, όσοι έρχονται στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος να έχουν γενναία μείωση ή προτεραιότητα για τα παιχνίδια όπου θα σπάσουν τα τηλέφωνα γνωστών και φίλων «για κανά εισιτηριάκι ρε αδελφέ».
ΥΓ2. Επ ουδενί κατακρίνω όσους δεν έχουν χρήματα και γενικά δεν θα μπω στην τσέπη κανενός… Το όλο σχόλιο μου αφορά αυτούς που σκέφτηκαν «έλα μωρέ τώρα. Τι να πάμε να δούμε. Αφού θα κερδίσουμε».
Ο Πάολο Σόουζα και το περίφημο φάουλ το 2000 εναντίον της Γιουβέντους: «Σκέφτηκα πως δεν θα το περίμενε κανείς!» (vid)
Μπασινάς: «Έτσι έφυγα από τον Παναθηναϊκό – Το ματς στη Ριζούπολη με ξένο διαιτητή δεν θα ξεκίναγε ποτέ»! (Vid)
ΡΕΤΡΟ: Οταν ο Ντομινίκ ξεσάλωνε κόντρα στον Ολυμπιακό (vid)
ΡΕΤΡΟ: Το πρώτο και το τελευταίο γκολ του Βαζέχα με το «τριφύλλι» (vid)
Είναι αυτό το ωραιότερο γκολ στη σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού; (vid)
Ανατριχιαστικό βίντεο: Ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Κυράστα (1999-2000)
Όταν ο Έκι «χάζευε» την Ευρώπη με την γκολάρα του στην Άρσεναλ (vid)
Παναθηναϊκός για Ζιλμπέρτο Σίλβα: «Χρόνια πολλά πράσινο αόρατο τείχος»! (Pic)
Το ΕΠΟΣ της Μπολόνια (Pics, Vids)
ΑΕΚ – Παναθηναϊκός: Όταν ο Καλιτζάκης «κάρφωσε» την ΑΕΚ και πάγωσε τη Ν. Φιλαδέλφεια (vid)
Όταν ο Νασιόπουλος “ξέρανε” το Αμβούργο (vid)
Όταν έριξε την «Μπάρτσα» στο καναβάτσο (Vid)
Derby stories: Το λιμάνι… και ο Καπουράνης! (vid)
«The Human Highlight Film» στο Παλέ ντε Μπερσί και… φουλ για κούπα! (vid)
Σαν σήμερα: Όταν ο Παναθηναϊκός έκανε… πλάκα στην Γιουβέντους στο πυρακτωμένο ΟΑΚΑ (vid)
Σαν σήμερα: Η Ριζούπολη, ταφόπλακα για το ελληνικό ποδόσφαιρο (vids)
Ρετρό: Όταν ο Ντομινίκ ξεσάλωνε απέναντι στον Ολυμπιακό (VID)
Οταν το αεροδρόμιο γινόταν πράσινο: Η άφιξη του Μπάιρον Σκοτ για τον Παναθηναϊκό (vid)
Όταν ο Γιούρκας «συστήθηκε» στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον! (Vid)
