Κάποια πράγματα σ’ αυτή την ρημάδα την χώρα τα βλέπεις μπροστά σου πριν καν συμβούν. Όπως τώρα καλή ώρα. Θα αρχίσουμε να ακούμε και να διαβάζουμε για τον Παναθηναϊκό που «πέταξε» ένα ημίχρονο και έδωσε δικαιώματα, για τον Αναστασίου που «χαράμισε» για 45 λεπτά τον Μπεργκ, βάζοντας τον να παίξει αριστερό χαφ, για τον Μπούι που επανεμφανίστηκε μετά από τρεις μήνες, για τον Καρέλη που πιο πολλά χάνει παρά βάζει κτλ.
Ναι, ευχαριστούμε πολύ. Τα βλέπουμε και μόνοι μας αυτά. Αλλά… Η πραγματικότητα είναι μία και δεν χωράει αμφισβήτησης. Αν ο Κύζας δεν έβγαζε την κόκκινη φάντασμα στον Μπούρμπο, το ματς θα τελείωνε με νίκη του Παναθηναϊκού.
Οι «πράσινοι» άφησαν στα αποδυτήρια το τραγικό τους πρόσωπο, μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο με άλλο σχήμα (4-3-3 από 4-2-3-1), σκόραραν μόλις στο 55’ και είχαν δοκάρι στο 58’. Στα πρώτα 15 λεπτά του β’ μέρους έπνιξαν τον Πανθρακικό, που δεν φημίζεται για τις δυνάμεις του στα τελευταία λεπτά. Δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβαινες πως ο Παναθηναϊκός με την ισοφάριση του Σίλντεφελντ είχε γίνει το απόλυτο φαβορί για την ανατροπή.
Κι όμως, ο Κύζας αποφάσισε την τύχη του αγώνα. Σε μια φάση που δεν υπήρξε ούτε φάουλ, ο διαιτητής απέβαλλε με δεύτερη κίτρινη κάρτα τον Μπούρμπο. Λογικό μοιάζει να σκέφτεται ο κάθε οπαδός του Παναθηναϊκού την δεύτερη κίτρινη που δεν… είδε ο Μαζουακού λίγες μέρες πριν στο ίδιο γήπεδο, ενώ ένας παίκτης της δικής του ομάδας αποβάλλεται χωρίς να κάνει τίποτα.
Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας κρίνεται πολύ συχνά στις λεπτομέρειες. Και στις λεπτομέρειες κυριαρχούν ακόμα στην Ελλάδα τα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οι διαιτητές εκτελούν τον κανονισμό βάσει του χρώματος της φανέλας. Ως πότε άραγε;
ΥΓ: Σαφέστατα και έχεις ακόμα 1000 πράγματα να σχολιάσεις για το ματς της Κομοτηνής. Από το… αριστερό εξτρέμ, Μάρκους Μπεργκ, μέχρι το ότι ο Παναθηναϊκός έφαγε ένα γκολ στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου και ένα στις καθυστερήσεις του αγώνα. Όταν όμως βλέπεις τέτοια αντιμετώπιση για ακόμα μία φορά, θα αδικήσεις την… προσπάθεια του Κύζα αν ασχοληθείς με κάτι άλλο. Κρίμα δεν είναι;
