Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για τις τελευταίες εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο της διαφθοράς, τις κινήσεις Κοντονή και τον «γενικό ξεσηκωμό» ορισμένων.
Είναι αλήθεια ότι οι τελευταίες ημέρες είναι κρίσιμες για το «αύριο» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τη μια, η επιμονή του Σταύρου Κοντονή να το πάει μέχρι τέλους, από την άλλη η όποια «απειλή» αποκλεισμού των ελληνικών ομάδων και ο «γενικός ξεσηκωμός» ορισμένων, επειδή, λέει, ο Υφυπουργός Αθλητισμού τολμάει να… πειράξει την αυτονομία της ΕΠΟ.
Σε προηγούμενό μου κείμενο, είχα τονίσει ότι ο κ. Κοντονής θα πρέπει να κάνει κάποια «πολιτικά τρικ», ώστε να μην ταρακουνήσει το αυτοδιοίκητο, αλλά την αυτονομία που έχει η ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Οχι, φυσικά, επειδή θέλει από το πουθενά να παρέμβει, αλλά γιατί, πολύ απλά, η κατάσταση είναι τόσο διεφθαρμένη, που η Πολιτεία δεν μπορεί να είναι απλός θεατής. Δεν γίνεται να παρακολουθεί και να μην μπορεί να βάλει το χέρι της με σκοπό την κάθαρση και την τιμωρία τυχόν παραβατικών συμπεριφορών. Εγραφα, λοιπόν σε τούτη τη γωνιά, ότι «Είναι σωστός ο δρόμος Κοντονή να παρέμβει στην ομοσπονδία, προκειμένου να παλέψει για να «καθαρίσει» την κατάσταση. Η παρέμβαση είναι αναγκαία. Δεν θα πρέπει, όμως, να διαλύσει την όποια ομοσπονδία. Διότι και όφελος δεν θα έχει και η ΟΥΕΦΑ θα κλωτσήσει. Αντιθέτως, η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία και οι υπόλοιποι… θεσμοί – για να χρησιμοποιήσω μια φράση που είναι της μοδός- δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα με την παρέμβαση της Πολιτείας, όπως την έχει διαμηνύσει ο κ. Κοντονής (δικαστές, διοικητικά πρόστιμα κλπ). Αφήστε τι «διαρρέει» η ΕΠΟ και οι γύρω – γύρω. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική».
Πάμε, λοιπόν, στο «σήμερα». Παρατηρείται ένας «γενικός ξεσηκωμός» από ανθρώπους που είναι «κοντά» στην ομοσπονδία, από συναδέλφους, αλλά και κόσμο «φοβισμένο» υπό την απειλή ΟΥΕΦΑ και ΦΙΦΑ. Βέβαια, όλοι αυτοί συμφωνούν ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται «αλλαγή», χρειάζεται κατά κάποιον τρόπο «κάθαρση», αλλά δεν βρίσκουν τον τρόπο. Και εκτός αυτού, διαφωνούν με την παρέμβαση της Πολιτείας, με το επιχείρημα ότι «κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε καμία άλλη σύγχρονη, ποδοσφαιρικά, χώρα». Ας μας πουν, βέβαια, σε ποιο σύγχρονο ποδοσφαιρικό κράτος γίνεται ο κακός χαμός που γίνεται εδώ (επεισόδια, εγκληματικές οργανώσεις, διαφθορά, ξύλο και ύβρεις παραγόντων στη λίγκα, κάρτες υγείας, κλπ, κλπ). Η ερώτηση είναι ρητορική. Σε καμία, είναι η απάντηση…
Το πρόβλημα, επί της ουσίας, δεν είναι ο Κοντονής και η απόφασή του να νομοθετήσει. Ανεξάρτητα από τις συμφωνίες και διαφωνίες που μπορούμε να έχουμε με τον Υφυπουργό Αθλητισμού, το πρόβλημα είναι ότι η ΕΠΟ δεν θέλει να χάσει την αυτονομία της και τα κεκτημένα. Γι’ αυτό κι ενώ στην αρχή οι άνθρωποι της έλεγαν ότι «όλα θα πάνε καλά», στην πορεία το γύρισαν και μέσω διαρροών υποστήριζαν ότι «δεν έχουμε συμφωνήσει με το νομοσχέδιο». Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω…
Διαβάστε όλο το άρθρο στο rebukesports.gr
