Άλλαξε ο χρόνος, άλλαξε και ο Παναθηναϊκός. Και όσο περνάει ο καιρός γίνεται ολοένα και πιο ελκυστικός, πιο επιθετικός, πιο επιβλητικός. Δουλειά του Αντρέα Στραματσόνι. Ξεκάθαρα. Είχαμε αντιληφθεί από τα λόγια των παικτών για την «διαφορετικότητα» που έχει φέρει ο Ιταλός στις προπονήσεις, στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της ομάδας. Τώρα, ακριβώς δύο μήνες μετά την έλευσή του (9 Νοεμβρίου είχε ανακοινωθεί) έχει αρχίσει να εμφανίζεται και στο γήπεδο.
Ο Παναθηναϊκός έβαλε τέσσερα γκολ στον Παναιτωλικό και είχε ευκαιρίες για περισσότερα. Μα το καλύτερο δείγμα της «νέας τάξης πραγμάτων» ήρθε στα Γιάννενα. Σ’ ένα ματς που στράβωσε κόντρα στη ροή του, αφού τη στιγμή που οι «πράσινοι» αρχίζουν να ασκούν πίεση και έχουν το δοκάρι για να προηγηθούν, δέχονται γκολ από… βολέ (και από οφσάιντ). Δεν θέλει και πολύ να σου στραβώσει ένα ματς και να μην μπορείς να αντιδράσεις από την πίεση.
Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός έβγαλε σφυγμό, αντέδρασε, έβαλε τη μπάλα κάτω και έφτασε στην ανατροπή παίζοντας ποδόσφαιρο. Κάθετο ποδόσφαιρο, το οποίο είναι ένα στοιχείο που αρχίζει να βάλει όλο και περισσότερο ο Στραματσόνι στον τρόπο παιχνιδιού. Το γκολ του Καλτσά που ακυρώθηκε ήρθε με κάθετη πάσα, το γκολ του Αμπέντ για την ισοφάριση προήλθε κι αυτό από κάθετη πάσα, όπως και το γκολ του Πέτριτς με τον Παναιτωλικό, με το οποίο ισοφάρισε. Ακόμα και η κόκκινη την οποία κέρδισε ο Καρέλης και με την οποία άλλαξαν τα δεδομένα του ματς, με αυτό τον τρόπο παιχνιδιού ήρθε. Χωρίς να έχει ακόμα κανέναν νέο ποδοσφαιριστή στα χέρια του – πλην του Μπουμάλ που στο ντεμπούτο του δεν ήταν αρνητικός – ο Στραματσόνι μας δείχνει άκρως θετικά δείγματα. Μένει να βρεθεί ισορροπία και στην άμυνα.
Στον Ιταλό μπορεί να πιστωθεί και η ατομική βελτίωση ποδοσφαιριστών. Με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Μεχντί Αμπέντ. Ο Αλγερινός είναι πλέον ο… κανονικός Αμπέντ. Εκείνος που γνωρίσαμε στην πρώτη του θητεία και που αν παίξει βάσει δυνατοτήτων του, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ένα box to box χαφ που κάνει μέσα στο γήπεδο όλες εκείνες τις δουλειές που απαιτεί η θέση. Και που σκοράρει. Τρία γκολ σε δύο σερί ενενηντάλεπτα πιθανόν να μην έχει βάλει ποτέ ξανά στην καριέρα του. Όπως «κανονικός» πια είναι και ο Πέτριτς. Απαλλαγμένος απ’ το… βάρος να φτιάχνει παιχνίδι και να παίζει πίσω από τον φορ, είναι απελευθερωμένος, βγάζει στο γήπεδο την τεράστια ποιότητά του και κάνει αυτό για το οποίο… πληρώνεται. Σκοράρει και δίνει νίκες.
Το μεγαλύτερο «συν» έως τώρα του Στραματσόνι, ωστόσο, είναι το κίνητρο το οποίο βρίσκει και πάλι η ομάδα. Μια ομάδα που πολλές φορές κατέρρεε όταν δεχόταν γκολ, έχει φτάσει σε δύο συνεχόμενες ανατροπές σε διάστημα τριών ημερών. Μία με τον Παναιτωλικό και μία με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν είναι και λίγο πράγμα εδώ που τα λέμε. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να μείνει σοβαρός και στον επαναληπτικό απέναντι στον ΠΑΣ, να πάρει την πρόκριση και να… σκύψει πάνω από το Κύπελλο. Η κατάκτησή του θα σώσει μια χρονιά που από το ξεκίνημά της «στράβωσε» και μέχρι και τώρα δεν αφήνει την ομάδα σε ησυχία (βλ. τραυματισμό Σάντσεθ).
