Ο Παναθηναϊκός καλείται να γράψει ιστορία, κάνοντας τη μεγάλη αντεπίθεση απέναντι στη Λαμποράλ Κούτσα και η Ρούλα Στεφανάκη αναλύει τα δεδομένα με blog της στο panathinaikos24.gr.
Ο Παναθηναϊκός καλείται να ανατρέψει το 0-2 στη σειρά των πλέι οφ με τη Λαμποράλ, αρχής γενομένης από το ματς της Τρίτης στο κατάμεστο Ο.Α.Κ.Α., όπου δεν του αρκεί ένας σουπερ ήρωας (βλ. Διαμαντίδης)
Δύσκολη κατάσταση, όχι όμως και μη αναστρέψιμη. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο μετά το 2-0 που προηγείται η Λαμποράλ Κούτσα στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, όμως η επιστροφή της σειράς των πλέι οφ στην Αθήνα μπορούν να τον βάλουν και πάλι σε τροχιά πρόκρισης.
Ο τρόπος που προσέγγισε το «τριφύλλι» τους αγώνες στη Βιτόρια, δεν τον κολακεύουν. Και μπορεί η εμφάνισή του στο πρώτο ματς σε σχέση με το δεύτερο, να ήταν η μέρα με τη νύχτα, όμως το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει και αυτό ήταν για δεύτερο συνεχόμενο ματς, αρνητικό για τους «πράσινους».
Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός μέχρι στιγμής δεν έχει πείσει ότι μπορεί να διεκδικήσει το «εισιτήριο» που οδηγεί στο φάιναλ φορ του Βερολίνου. Μπροστά στη Λαμποράλ Κούτσα, φάνηκε πολύ «μικρός» και αν δεν είχε τον Δημήτρη Διαμαντίδη να καταθέτει την ψυχή του και να δώσει μέχρι και την τελευταία ικμάδα της δύναμής του στο παρκέ στο δεύτερο ματς, ενδεχομένως να μιλούσαμε για μια ακόμη πανωλεθρία του «εξάστερου».
Ο Μήτσος έσωσε τα προσχήματα και έδωσε ελπίδες ότι μπορεί να γυρίσει το… χαρτί. Και πάλι όμως ο Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε, διότι η Κούτσα έπαιζε με… πέντε παίκτες και το «τριφύλλι» ουσιαστικά με έναν. Και επειδή το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και όχι ατομικό, ένας σουπερ ήρωας δεν είναι πάντα αρκετός.
Μπορεί όμως να παρασύρει και τους υπόλοιπους και να τους δείξει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν. Το πιστεύω πραγματικά. Σε αυτά τα παιχνίδια η ψυχή και η θέληση είναι εκείνα τα στοιχεία που υπερτερούν τις περισσότερες φορές, έναντι οποιασδήποτε τακτικής και εκείνα που μπορεί να σε στείλουν στην κορυφή ή στα τάρταρα. Και ναι δεν πιστεύω ότι η Λαμποράλ, είναι ανώτερη αγωνιστικά από τον Παναθηναϊκό. Σαφέστατα όμως μέχρι στιγμής, έχει προσεγγίσει πολύ πιο ορθά τις μεταξύ τους αναμετρήσεις, έχει εμφανιστεί πολύ πιο διαβασμένη και προετοιμασμένη τόσο αγωνιστικά όσο και πνευματικά. Δεν είναι τυχαίο ότι βρήκε… αντίδοτο στις σοβαρές απουσίες της (βλ. Κοζέρ, Χάνγκα, Σενγκέλια) και αυτό πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον έμπειρο Περάσοβιτς, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που έπαιζε πλήρης, όμως δεν πήρε το 100% από τους παίκτες του.
Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει τη σειρά, το πιστεύω πραγματικά και από κει και πέρα να επιστρέψει στη Βιτόρια και να διεκδικήσει το εισιτήριο για το φάιναλ φορ του Βερολίνου.
Θα μου πείτε, με το αγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε μέχρι στιγμής στην έδρα της Λαμποράλ Κούτσα έχει ελπίδες; Καμία. Ούτε στο Ο.Α.Κ.Α. δεν θα έχει, αν παίζει πάλι μόνος του ο Διαμαντίδης και οι Καλάθης-Ουίλιαμς παρακολουθούν. Αλλά ας μη βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Ας δούμε πώς θα αντιμετωπίσει το αυριανό παιχνίδι στο κατάμεστο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε.
Υ. Γ: Το ότι καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να προκριθεί από το 0-2 δεν μου λέει κάτι. Ας κάνει αυτά που πρέπει στο Ο.Α.Κ.Α. να ισοφαρίσει τη σειρά και μετά όλα είναι ανοιχτά…
