Το να κλαις από λύπη για μία ήττα, ή από χαρά για μία νίκη ή έναν τίτλο, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να βιώσουν πολλοί οπαδοί. Το να ζεις αυτά που έζησαν χθες, όλοι όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ, είναι προνόμιο, των Παναθηναϊκών. Γράφει ο Ψυχίατρος.
Οι λέξεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, κατά τη βράβευση του Δημήτρη Διαμαντίδη, περικλείουν όλο το νόημα, του τι εστί να είσαι Παναθηναϊκός. Δεν είναι μόνον τα πρωταθλήματα, οι διακρίσεις, οι μεγάλοι παίκτες. Πάνω απ’ όλα είναι η ιδέα. Το πρότυπο. Το raw model, που λένε οι Αμερικάνοι.
Ο Παναθηναϊκός ήταν, είναι και θα είναι πάνω από πρόσωπα. Αλλά πείτε μου. Σε ποιο άλλο σύλλογο, μπορείς να βρεις ανθρώπους, φυσικά πρόσωπα, που στη συνείδηση του κόσμου, να αποτελούν αυτό που λέμε ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ.
Γιώργος Καλαφάτης, Απόστολος Νικολαΐδης, Παύλος Γιαννακόπουλος, Φραγκίσκος Αλβέρτης και αισίως Δημήτρης Διαμαντίδης. Όχι μόνο διότι κατέκτησαν τα πάντα, όχι μόνο γιατί σκόρπισαν εκατομμύρια. Κυρίως διότι μεγάλωσαν γενιές και γενιές Παναθηναϊκών.
Παναθηναϊκών, που βάζουν την ιδέα και το συναίσθημα, πάνω απ’ όλα. Ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να κερδίζει. Ξέρει όμως και να χάνει. Η «Μαχητική Ψυχή» όμως, είναι κάτι που βρίσκεται στις καρδιές και στις ψυχές των Παναθηναϊκών.
Που τα έχουν ζήσει αυτά οι άλλοι; Δείτε τις μεγάλες ελληνικές ομάδες. Δείτε και τον Παναθηναϊκό. Σε όλα τα αθλήματα (αν το πάμε μπασκετικά, δεν υπάρχουν καν στο χάρτη). Δύο, άντε τρεις να έχουν να τιμήσουν σε όλα τα αθλήματα. Στον Παναθηναϊκό, για να τους αναφέρουμε όλους θα χρειαστούμε «σεντόνι».
Βραδιές σαν τη χθεσινή ή σαν το «Honouring Our Legacy», στις αρχές της περσινής σεζόν, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ελλάδα, είναι ο Παναθηναϊκός. Αυτά που ζήσαμε και ζούμε εμείς, δε θα τα ζήσετε ποτέ. Αυτή είναι η διαφορά. Εμείς στεναχωριόμαστε και «τσακωνόμαστε» για το ποιους θα φέρουμε στην εκάστοτε γιορτή για να τους τιμήσουμε, την ίδια στιγμή, που στον μπασκετικό Ολυμπιακό για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανείς παίκτης ή προπονητής (πλην Ίβκοβιτς, που έχει δουλέψει σε ΠΑΟΚ, Άρη, ΑΕΚ, Πανιώνιο κλπ…) που να μπορεί να τιμηθεί με ανάλογο ή εν πάσει περιπτώσει καθοιονδήποτε τρόπο.
Αυτή είναι η βασική διαφορά μας. Είναι αλλιώς να ορθώνεις το κορμί σου, να στρέφεις το βλέμα σου στον ουρανό και να βλέπεις τους «μύθους» της πράσινης-και όχι μόνο-ιστορίας. Είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός. Ευλογημένοι είμαστε εμείς που σε ζήσαμε από κοντά. Όχι εσύ που κατάφερες, αυτά που κατάφερες Δημήτρη.
ΥΓ.: Πολλά συγχαρητήρια στην ΚΑΕ. Τίμησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μακάρι και η ΠΑΕ να μπει στον ίδιο δρόμο και να το πράξει με τους μεγάλους «ποδοσφαιρικούς». Έχουμε και εκεί πολλούς…
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
