Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για το τέλος που πρέπει να μπει στην όλη περιπέτεια του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού και την επιτακτική ανάγκη για τη μεγάλη επιστροφή.
Το έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη. Ο Γιάννης Αλαφούζος, στη μέχρι τώρα θητεία του στον Παναθηναϊκό, έχει κάνει σωστά και λάθη. Όπως συμβαίνει στον κάθε άνθρωπο που δουλεύει, που ασχολείται με κάτι. Ισως τα λάθη να είναι περισσότερα, κάτι που πολλές φορές είναι αναμενόμενο όταν μιλάμε για ανθρώπους που δεν είχαν προηγουμένως επαφή με το ελληνικό ποδόσφαιρο και φυσικά μηχανισμό «δουλεμένο».
Στα λάθη. συγκαταλέγονται τα όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι. Αποδείχθηκε ότι το μεγάλο άνοιγμα και τα πολλά «θελήματα» στον Αντρέα Στραματσόνι, όχι μόνο δεν έπιασαν τόπο, αλλά άνοιξαν και πάλι μια μεγάλη «πληγή» για την ομάδα: Τις οφειλές. Στα λάθη, επίσης, πρστίθεται και η εικόνα εγκατάλειψης που φαινόταν στην ομάδα το τελευταίο διάστημα. Με ποδοσφαιριστές απλήρωτους, με τον πρώην, πια, τεχνικό διευθυντή, Νίκο Λυμπερόπουλο, να μην ξέρει πότε και πως θα μπει ένας προγραμματισμός για να προχωρήσει στην ενίσχυση, με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να μην έχει ξεκάθαρες απαντήσεις για τη συνέπεια που ζητούσε και το πλάνο για την επόμενη μέρα και με ποδοσφαιριστές να θέλουν να αποχωρήσουν. Ο Μάρκους Μπεργκ (ασχέτως αν ο ίδιος χειρίστηκε λάθος το θέμα) είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Πάμε στο «σήμερα». Φαίνεται ότι μετά και τα όσα θλιβερά συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, με αποκορύφωμα την παραίτηση του Νίκου Λυμπερόπουλου, αλλά και των γεγονότων στα γραφεία της ΠΑΕ, το πράγμα πάει κάπως να αλλάξει. Ο διοικητικός ηγέτης της ομάδας έχει ενεργοποιηθεί, ο Μαρίνος Ουζουνίδης (η μεγάλη ελπίδα της ομάδας) έχει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πώς θα κινηθεί στην αγορά και όχι μόνο, οι παίκτες άρχισαν να πληρώνονται και γενικώς τα… γρανάζια της ΠΑΕ κάπως άρχισαν να δουλεύουν.
Θα πει κάποιος «αρκεί αυτό για να ξαναδούμε ένα μεγάλο Παναθηναϊκό;». Η απάντηση είναι ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι». Αρκεί, όμως, για να ξαναδούμε έναν κανονικό Παναθηναϊκό ξανά. Αρκεί για να ξεπεραστεί η μίνι κρίση του τελευταίου διαστήματος, με την προυπόθεση, φυσικά, ότι ο Ουζουνίδης θα προχωρήσει τον σχεδιασμό στο ποδοσφαιρικό κομμάτι και ΟΛΕΣ οι εισηγήσεις του θα γίνουν δεκτές.
Για τα υπόλοιπα απαιτούνται πολλά περισσότερα και αναμφισβήτητα, εδώ που έχουμε φτάσει, είναι ίσως αναγκαία η είσοδος συμπαικτών – επενδυτών στην ΠΑΕ και η βοήθεια στον Γιάννη Αλαφούζο. Δεν το έχει κρύψει, άλλωστε, και κανείς. Επιβάλλεται η έμπρακτη στήριξη και βοήθεια στον άνθρωπο που αποδεδειγμένα έχει βοηθήσει και έχει προσφέρει στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Ας μην είμαστε αχάριστοι και ας μην τα βάζουμε όλα σε ένα… καζάνι. Κανείς δεν αμφέβαλλε για τις προθέσεις του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ. Απλώς, στο σημείο που έχουμε φτάσει, μόνος του ο κ. Αλαφούζος δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει περισσότερα για να αλλάξει επίπεδο το κλαμπ. Αυτό, τουλάχιστον, φαίνεται μετά τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα.
Πρώτο ζητούμενο η επιστροφή του κανονικού Παναθηναϊκού. Δεύτερο και κυριότερο, το φτιάξιμο του μεγάλου Παναθηναϊκού. Σε αυτό το κομμάτι “μπαίνει” και η βοήθεια που αναφέραμε παραπάνω…
Υ.Γ:Εχει γίνει πολλή συζήτηση από χθες για την τιμή στην οποία πουλήθηκε ο Μάρκους Μπεργκ. Ξεκάθαρες τοποθετήσεις: Το ποσό που θα πάρει ο Παναθηναϊκός, τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ δηλαδή, είναι πολύ μικρό για την αξία του Σουηδού. Δυστυχώς, όμως, για την ομάδα, δεν γινόταν και διαφορετικά. Εκτός των άλλων (προσφυγή κλπ), οι “πράσινοι” έχουν τρια μειονέκτηματα σε σχέση με βασικούς τους αντιπάλους, όπως ο Ολυμπιακός. Πρώτον, έχουν “διαφημιστεί” στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα ως κακοπληρωτές. Δεύτερον, τα τελευταία χρόνια δεν έχουν σταθερή ευρωπαϊκή παρουσία. Και τρίτον, δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα ισχυρό δίκτυο πωλήσεων, το οποίο θα φέρνει χρήματα στην ΠΑΕ και θα πουλάει με βάση όχι την υπεραξία ενός παίκτη, όπως κάνουν οι ερυθρόλευκοι, αλλά τουλάχιστον με την αξία. Το τελευταίο είναι και κάτι που πρέπει να “χτιστεί”…
