Η κριτική δεν επιτρέπεται, επιβάλλεται. Η ισοπέδωση, όχι.

Ο Παναθηναϊκός Superfoods, έχει σχεδόν ολοκληρώσει το ρόστερ της επόμενης σεζόν με δύο σημαντικές μεν απώλειες, αλλά και αρκετές κινήσεις που μπορούν να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας, το οποίο μένει να φανεί στο παρκέ και μετά όλοι μας, ανάλογα με το αποτέλεσμα, θα μπορέσουμε να σχολιάσουμε τα πως και τα γιατί.

Από αυτή εδώ την ιστοσελίδα, πολλές φορές στο παρελθόν, έχει ασκηθεί έντονη κριτική για τις επιλογές της διοίκησης και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, τόσο αγωνιστικά, όσο και εξωαγωνιστικά. Αυτά είναι πράγματα καταγεγραμμένα και δεν αμφσιβητούνται.

Αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως η ομάδα θα κριθεί στο τέλος της χρονιάς και όχι στην αρχή. Αυτό είναι το σωστό, αυτό είναι το δίκαιο.

Πολύς κόσμος έχει αρχίσει την γκρίνια για τις «βόμβες» που δεν έρχονται στο ΟΑΚΑ, κρίνοντας a priori τις μεταγραφές που έχει κάνει το τριφύλλι, ως ανεπαρκείς. Αδυνατώ να το καταλάβω, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ακόμα το ρόστερ και χωρίς να έχει παίξει ούτε ένα αγώνα η ομάδα, αφού είμαστε ακόμα στον Ιούλιο.

Για να πάμε στην ουσία. Ο Παναθηναϊκός και προσωπικά ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ, έκανε τεράστιες προσπάθειες να φέρει μεγάλα ονόματα (όχι σε βιογραφικό, αλλά σε πραγματική αξία) στην ομάδα. Για διάφορους λόγους αυτό δεν κατέστη δυνατό.

Πρέπει να καταλάβουμε τις δυσκολίες της εποχής. Όταν πολλοί πρωτοκλασάτοι παίκτες προτιμούν το όνειρο του ΝΒΑ και τα λεφτά της Κίνας, τι μπορεί να κάνει κάποιος; Όσα και να έδινε στον Ντιλέινι ο Παναθηναϊκός, από τη στιγμή που ο παίκτης δε θέλει να έρθει στην Ευρώπη, δηλαδή τι μπορεί να κάνει κάποιος;

Η θεωρεί κανείς πως ο Πασκουάλ δεν ήθελε τον Αμερικανό γκαρντ, ή τον Σλούκα ή να κρατήσει τον Τζέιμς πχ; Σκανάροντας την αγορά οι πράσινοι αφουγκράστηκαν την κατάσταση και πήγαν σε επιλογές για τις οποίες δεν πλήρωσαν υπεραξία (και καλά έκαναν), με βάση τη λογική και τα «θέλω» του Καταλανού προπονητή.

Είναι τουλάχιστον άδικο να κατηγορείται ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ότι δεν προσπάθησε ή δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη. Πάλι καλά που δεν βρήκε ομάδα ο Σίνγκλετον στο ΝΒΑ δηλαδή, γιατί ποιος ξέρει τι θα ακούγαμε… και θα διαβάζαμε. Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τη νέα τάξη πραγμάτων, δυστυχώς δε θα μπορέσει ποτέ να αφουγκραστεί τα νέα αυτά δεδομένα και ζει στη λήθη άλλων χρόνων, όπου τα πράγματα ήταν απείρως πιο εύκολα για μεγέθη όπως ο Παναθηναϊκός.

Πάμε τώρα στα διαρκείας. Λεφτά ο κόσμος δεν έχει πολλά. Αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά ύστερα από ένα νταμπλ και έτσι όπως ήρθε αυτό, δεν είναι λογικό να περίμεναν από τη διοίκηση της ομάδας να υπάρχει μεγαλύτερη κίνηση; Σαφώς και θα αυξηθούν, άλλωστε είναι ακόμα νωρίς. Αλλά νομίζω πως αυτή η ομάδα δικαιούται κάτι περισσότερο…

Η ομάδα από πλευράς παικτών μοιάζει πλήρης. Κράτησε σημαντικό μέρος του κορμού και επικράτησε μπασκετική λογική. Αν πετύχει ή όχι, θα το δούμε και τότε θα μπορέσουμε όλοι να σχολιάσουμε, να κριτικάρουμε και να «επιτεθούμε». Η κριτική είναι επιβεβλημένη, όχι απλά απαραίτητη. Η ισοπέδωση όχι και ειδικά για τον Παναθηναϊκό του μπάσκετ.