Όλα μοιάζουν φυσιολογικά: έχεις πάρει το ποπ κορν- το οικογενειακό πακέτο κι ας μην έχεις κανέναν συγγενή εν ζωή-, την κόκα κόλα σου, έχεις κόψει εισιτήριο στον ευγενικό κύριο στον γκισέ (τον οποίο, χάριν αστεϊσμού, αποκάλεσες «μπουχέσα» και πολλά ακόμα με αποτέλεσμα, λόγω ασφαλιστικών μέτρων, ν’ απαγορεύεται πλέον να τον πλησιάσεις σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων) και μπαίνεις στην σκοτεινή αίθουσα με μοναδικό σου στόχο ν’ απολαύσεις την ταινία.
Τίποτα, λοιπόν, δεν προμηνύει πως αυτό που θ’ ακολουθήσει είναι ένα είδος φιλμικής αποκάλυψης: στο πανί εμφανίζεται σε κάποια σκηνή η αφόρητα σέξι πρωταγωνίστρια και αυτόματα μπορείς σχεδόν να νιώσεις την ολοκληρωτική κατάρρευση του μυαλού σου, το οποίο αρχίζει να τρέχει σαν τον Γιουσέιν Μπολτ στην κατηφόρα κι εσύ το χάνεις δια παντός.
Γιατί, κυρίες και (πρωτίστως) κύριοι, υπάρχουν 5 γυναίκες τις οποίες είδαμε στον κινηματογράφο και μετά ξεχάσαμε ποια ταινία βλέπουμε, σε ποια πόλη ζούμε, τι μέρα έχουμε, πώς μας λένε και ποιανού είναι η σπουδαία ρήση «Κανείς δεν είναι άσφαλτος» (Hint: γυρίζει και το «Λαίδη»).
Διαβάστε περισσότερα εδώ
