Ρίγη συγκίνησης. Το κορμί πάλλεται σε τέτοιο ανεξέλεγκτο βαθμό, που θυμίζουμε ανθρώπινο δονητή που μόλις φορτίστηκε και είναι έτοιμος προς χρήση. Οι κόρες των ματιών μας έχουν διασταλεί σε τέτοιο βαθμό που θυμίζουν κοράκλες, ενώ η κοιλιά μας έχει αρχίσει το παρακλητικό της τραγούδι, το οποίο θα σταματήσει μόνο όταν η δυσπεψία μάς χτυπήσει την πόρτα κι εμείς πούμε «Έλα, πέρασε. Σαν στο στομαχικό σου σπίτι».
Εν ολίγοις, μιλάμε για το Champions League της κρεατοφαγίας, την καλύτερη μέρα του χρόνου (sorry Κυριακή του Πάσχα…) για όλους εμάς τους κοιλιόδουλους, που τα βράδια όταν έχουμε αϋπνίες ναι μεν μετράμε αρνάκια, αλλά στη σούβλα: Τσικνοπέμπτη.
Διαβαστε περισσότερα εδώ
