Αν αφήσουμε εκτός κουβέντας το ποδοσφαιρικό και το διαιτητικό, θα διαπιστώσουμε εκείνο που όλοι περίμεναν: πως το Ολυμπιακό Στάδιο είναι ένα “ξένο” γήπεδο για τον Παναθηναϊκό. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος. Και ιδιαίτερα για τον Παναθηναϊκό των χρόνων που διανύουμε. Των πέτρινων χρόνων. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Ο Παναθηναϊκός ζει και μάλιστα με σκληρό τρόπο πέτρινα χρόνια. Μακριά από τίτλους, μακριά από την πιθανότητα να διεκδικήσει τίτλους, μακριά από την Ευρώπη.
Να υποφέρει από ομάδες χαμηλότερου βεληνεκούς, να μην μπορεί να προκριθεί απέναντι στη Λαμία, να νιώθει “άδειος” όταν απουσιάζουν 20χρονα παιδιά από την αποστολή του και την ενδεκάδα του. Και μέσα σε όλα αυτά, να είναι αναγκασμένος να αγωνίζεται σε ένα γήπεδο αχανές. Παγωμένο. Ξένο. Ένα γήπεδο που όλοι γνώριζαν/γνωρίζαμε πως όταν θα κοπάσει ο αρχικός ενθουσιασμός, όταν θα έρθουν οι στραβές και οι κακές βραδιές, όταν θα πιάσουν τα… κρύα, θα είναι και εντελώς άδειο. Όπως στα τελευταία παιχνίδια. Η εικόνα με τη Λάρισα ήταν απογοητευτική.
5-6 χιλιάδες φίλαθλοι, διασκορπισμένοι σε ένα γήπεδο τεράστιο. Πιθανότατα οι ίδιοι 5-6 χιλιάδες που μαζεύονται και στη Λεωφόρο. Όμως η Λεωφόρος είναι αλλιώς. Η Λεωφόρος των 6 χιλιάδων θεατών είναι έδρα. Κανονική έδρα. Που μπορεί να επηρεάσει τον αντίπαλό, που μπορεί να αναγκάσει τον κάθε Παπαδόπουλο να δώσει το πέναλτι που βλέπει αλλά δε δίνει χθες στον Μακέντα. Για τη γεμάτη Λεωφόρο, δεν το συζητάμε. Σκεφτείτε το φετινό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού, τον ενθουσιασμό που γέννησε στον κόσμο αυτή η ομάδα, σε ένα κατάμεστο από κόσμο και γεμάτο παλμό “Απόστολος Νικολαΐδης”.
Σκεφτείτε πως θα ερχόταν ο αντίπαλος, πως θα αντιμετώπιζε τα ματς η κάθε Λαμία, σε τι συνθήκες θα γίνονταν τα ντέρμπι. Στο ΟΑΚΑ δεν έχεις την πολυτέλεια να φτιάξεις ατμόσφαιρα ανάλογη, όσο κι αν το προσπαθήσεις. Και όταν έρχονται οι στραβές, το ΟΑΚΑ γίνεται ακόμα πιο απόμακρο.
Στον Παναθηναϊκό οφείλουν να λύσουν τις όποιες διαφορές υπάρχουν και από τη στιγμή που δεν υπάρχει φως στον διοικητικό ορίζοντα, άρα δεν υπάρχει και ενδεχόμενο αύξησης του μπάτζετ και δεν υπάρχει άμεση προοπτική για δημιουργία μιας ομάδας που θα διεκδικεί επί ίσοις όροις τον τίτλο, η επιστροφή στη Λεωφόρο μοιάζει μονόδρομος το ερχόμενο καλοκαίρι.
Θυμίζω, πως το τελευταίο τρόπαιο ήρθε μέσω της Λεωφόρου και ήταν το Κύπελλο του 2014. Σαφώς με πιο γεμάτη και πιο πλούσια ομάδα, αλλά όχι με ένα ρόστερ που μπορούσε να διεκδικήσει πολλά περισσότερα τότε. Σε ένα ξεκίνημα με τον Αναστασίου, με φτηνές και προσεκτικές επιλογές. Η… δοκιμή του ΟΑΚΑ δεν πετυχαίνει και φαίνεται ξεκάθαρα στα τελευταία παιχνίδια. Ας σκεφτούν, έστω για μια φορά, όλοι όσοι έστειλαν τον Παναθηναϊκό στο αχανές Ολυμπιακό Στάδιο, να βάλουν το καλό του συλλόγου πάνω από τα συμφέροντά τους και τις κόντρες τους και ας δώσουν πίσω τουλάχιστον ένα σημαντικό όπλο στην ομάδα.
