Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για τα ερυθρόλευκα νταβατζιλίκια που όχι απλά δεν περνάνε στο μπάσκετ αλλά τιμωρούνται και σκληρά.
Ότι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο. Και μόλις οι “θρυλικοί μάγκες” πάρουν χαμπάρι τι ακριβώς έχουν πάθει ο πόνος τους θα είναι αβάσταχτος. Βασικά μόλις το κατανοήσει το σύνολο του κόσμου τους και τους πάρει στο κυνήγι, γιατί έως τώρα νομίζουν ότι νίκησαν. Κι ας το φούνταραν στην Α2 το καράβι, κάνοντας εν τέλει μια επανάσταση χωρίς αιτία.
Η σύσφιξη των σχέσεων με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι θα κάνουν και στο μπάσκετ τα νταβατζιλίκια της μπάλας. Χωρίς ούτε μισό επιχείρημα άρχισαν να απειλούν ότι θα φύγουν, άρχισαν να τραμπουκίζουν και να εκβιάζουν, την ίδια ώρα που στις ψηφοφορίες δεν έβρισκαν ούτε την ψήφο τους. Ακόμη και οι θεωρητικά δικές τους ομάδες τους γύριζαν την πλάτη αφού κανείς δεν είχε καταλάβει τι ζόρι τραβούσαν, πέραν τους οικονομικού που το γνωρίζει πλέον όλη η Ελλάδα.
Το έφτασαν στα άκρα, πιστεύοντας ότι οι υπόλοιποι θα μασήσουν, αλλά στο φινάλε τους τάραξαν στη… νομιμότητα. Διότι μέχρι τώρα που μιλάμε και που ο Ολυμπιακός βρίσκεται και με τα δύο πόδια στην Α2 δεν έχει γίνει τίποτα λιγότερο από τα προβλεπόμενα, τα απολύτως νόμιμα. Και οποιαδήποτε απόφαση κρατήσει τον Ολυμπιακό στην κατηγορία θα είναι σκάνδαλο, από αυτά που ευτυχώς στο συγκεκριμένο άθλημα ΔΕΝ γίνονται.
ΜΟΝΟΙ τους οι Αγγελόπουλοι έριξαν τον Ολυμπιακό και έβαλαν το όνομά τους στην πιο μαύρη σελίδα του συγκεκριμένου τμήματος. Οι μαγκιές που έκαναν επί τόσους μήνες την κρίσιμη ώρα δεν πέρασαν και ο πέλεκυς θα είναι πολύ βαρύς. Κανείς δεν τους φταίει, κανείς δεν κατάλαβε τι ήθελαν και γιατί το έφτασαν ως εκεί. Και στο τέλος της ημέρας δεν θα λείψουν και σε κανέναν κάτι που μαρτυρά το 13-1.
ΟΚ, τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά, με την έννοια ότι είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον και δεν μπορούμε μακριά τους. Ακόμη και το μπάσκετ ως άθλημα θα δυσκολευτεί καθώς δεν θα είναι ο ίδιος ο ανταγωνισμός, όμως θα το ξεπεράσουμε. Ετσι που είχαν παραξενέψει άλλωστε δεν αντέχαμε ούτε να τους ακούμε. Μας κούρασαν, μας ζάλισαν…
Το χουνέρι που έπαθαν και που σε βάθος χρόνου θα το συνειδητοποιήσουν απόλυτα είναι ένα πολύ γερό μάθημα για να καταλάβουν ότι οι μαγκιές τους δεν περνάνε σε όλους. Στο μπάσκετ όσο και να χτυπιούνται αυτά δεν περνάνε ενώ ακόμη και στη μπάλα βρήκαν το δάσκαλό τους με τον Σαββίδη και τον Μελισσανίδη, κάτι που είχε συμβεί και το ’10 αλλά μάλλον μας χάλαγε…
Η επί δεκαετίες ατιμωρησία και ξεδιάντροπη και πολυεπίπεδη αβάντα τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Όμως στο μπάσκετ υπάρχουν ΚΑΝΟΝΕΣ και όποιος δεν συμμορφώνεται με αυτούς τότε… αντίο – αντίο εκεί στην Α2. Τόσο απλά…
