Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για την υποχρέωση ολόκληρου του Παναθηναϊκού να φτάσει το θέμα του γηπέδου ως το τέλος.
Και εκεί που κλαίγαμε τη μοίρα μας (ακούγοντας από τα πλέον επίσημα χείλη αυτό που… γνωρίζαμε, ότι δηλαδή και η επόμενη σεζόν θα είναι περίπου σαν τη φετινή) έσκασε η είδηση για τις προχωρημένες επαφές του Γιαννακόπουλου για τον Βοτανικό να αλλάξει τη ζωή μας. Γιατί μια πιθανή συμφωνία για νέο γήπεδο – πόσω μάλλον για ολάκερη πολιτεία – θα αλλάξει τη ζωή ολόκληρου του συλλόγου.
Μπορεί ο Δημήτρης να μπήκε αυτή τη στιγμή μπροστάρης στην προσπάθεια, καθώς είναι και ο μόνος από τους παρόντες που έχει τη δύναμη να πιέσει και να συσπειρώσει, για να φτάσουμε ωστόσο ως το τέλος χρειάζεται η συνδρομή ΟΛΩΝ. Διότι για να βρισκόμαστε εν έτει 2019 να μην έχουμε γήπεδο, πέρα από τα ατελείωτα εξωτερικά εμπόδια (την ώρα της απίστευτης αβάντας των απέναντι) και εμείς οι ίδιοι τις περισσότερες φορές δεν ξέραμε ούτε τι θέλαμε ούτε πως να το διεκδικήσουμε. Το Athens Alive κάηκε, στη Λεωφόρο δεν μπορεί να γίνει… κανονικό γήπεδο, το Γουδί όσο το είδατε εσείς το είδαμε και εμείς, οπότε τι μένει; Μια ιστορία πονεμένη μεν, αλλά στην παρούσα φάση νομικά κατοχυρωμένη, άρα και ΕΦΙΚΤΗ.
Ο Γιαννακόπουλος έριξε μια… προειδοποιητική για τον Βοτανικό την περίοδο της κόντρας με τους “θρυλικούς μάγκες”, ακολούθησε η αποκάλυψη του Sdna αλλά και η επιβεβαίωσή δια στόματος του ίδιου του ΔΓ και από εδώ και πέρα αρχίζει η πραγματική μάχη. Όπως γνωρίζετε έχει ήδη γίνει μια σημαντική προεργασία στο πλαίσιο των επαφών του Γιαννακόπουλου με την κυβέρνηση. Το κακό είναι ότι αυτοί με τους οποίους μίλαγες και έδειχναν διατεθειμένοι να σου περάσουν και το κλειστό του μπάσκετ στον φάκελο, όλα δείχνουν πως… δεν θα είναι Κυβέρνηση. Αρα μπορεί να βρεθούμε και στο φτου και από την αρχή.
Είμαι ο τελευταίος που θα εκθειάσω την ευφυία του Μητσοτάκη αλλά θαρρώ πως θα είναι μέγιστη κουταμάρα να πάει κόντρα ότι κι αν του πει ο… φίλος του. Σε μια περίοδο που έχει φτιάξει γήπεδο ο πάσα ένας παρουσιάζεται μια ευκαιρία να γίνει κάτι ανάλογο και με τον Παναθηναϊκό και ο μεγαλύτερος σύλλογος της χώρας να δυναμώσει ξανά. Ποιος δεν θέλει ένα ισχυρό Παναθηναϊκό, ποιον τον θέλει κομπάρσο; Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τι έχει προηγηθεί και τι λάθη έχουν γίνει. Το θέμα είναι αυτά να χρησιμοποιηθούν ως μάθημα, να μην επαναληφθούν και να το πας μέχρι τέλους.
Ενωμένος σαν μια γροθιά μπροστά στον κοινό σκοπό. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο, δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να λυθεί και το ιδιοκτησιακό πρόβλημα στη μπάλα. Γιατί πολλοί να λέγαμε άντε να βρεθεί αυτός που θα έρθει και θα χτίσει γήπεδο, αλλά εδώ μπορεί να βρεθούμε μπροστά και στο αντίθετο. Το γήπεδο να σου φέρει την επόμενή σου μέρα διοικητικά, να φέρει δηλαδή και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο στην ΠΑΕ. Μέχρι τότε θα χρειαστεί υπομονή τουλάχιστον δυο μηνάκια. Τι είναι όμως αυτό μπροστά σε όσα περιμέναμε έως τώρα αλλά και μπροστά στην… αιωνιότητα.
