Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο panathinaikos24.gr για τις περιπτώσεις ανανεώσεων που είναι στον... αέρα και το μεγάλο ρίσκο που παίρνει ο Παναθηναϊκός.
Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο panathinaikos24.gr για τις περιπτώσεις ανανεώσεων που είναι στον… αέρα και το μεγάλο ρίσκο που παίρνει ο Παναθηναϊκός.
Ρισκάρει επικίνδυνα ο Παναθηναϊκός με την τακτική, που ακολουθεί και στην περίπτωση του Χατζηγιοβάνη, αλλά και στις ανανεώσεις συμβολαίων των νεαρών Βαγιαννίδη, Αθανασακόπουλου, Σερπέζη και Σέχου. Και οι πέντε είναι στον αέρα και αν μέχρι τον Δεκέμβριο δεν έχουν υπογράψει θα μπορούν ως ελεύθεροι να κλείσουν σε άλλη ομάδα από τον Γενάρη και να πάνε το ερχόμενο καλοκαίρι. Να θυμίσω, ότι έγινε και ολόκληρο σίριαλ η ανανέωση του συμβολαίου του Μπουζούκη με τον Νίκο Νταμπίζα δημοσίως μεταξύ άλλων να λέει, ότι αν λεγόντουσαν όλα όσα είχαν ειπωθεί στις διαπραγματεύσεις τότε ο παίκτης δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει. Το προσπερνάω αυτό ως ατυχέστατη δήλωση και πάω παρακάτω.
Μπορεί κανείς από τους πέντε παίκτες, με τους οποίους έχει εκκρεμότητα ο Παναθηναϊκός να μην εξελιχθεί, να μην κάνει καριέρα. Παίρνω το χειρότερο σενάριο της εξέλιξής τους. Ακόμα και έτσι να γίνει αυτό που κάνει ΤΩΡΑ ο Παναθηναϊκός είναι λάθος. Πριν μερικά χρόνια χάθηκε τζάμπα ο Λάμπρου, που στη συνέχεια κατέληξε στον ΠΑΟΚ.
Όχι αύριο, αλλά από χθες θα έπρεπε να είχε βρεθεί τρόπος να ανανεωθούν τα συμβόλαια των τεσσάρων παιδιών της Ακαδημίας και του Χατζηγιοβάνη. Είναι, βέβαια, διαφορετικές περιπτώσεις. Ο Χατζηγιοβάνης παίζει την τελευταία τριετία στην πρώτη ομάδα και με βάση την περσινή του παρουσία θα έπρεπε να είχε ανανεώσει. Αν ζήταγε ένα ποσό υπέρογκο θα το καταλάβαινα. Αλλά ξέρω, ότι ζητάει πολύ λιγότερα από όσα γράφονται (200.000 ευρώ), αλλά αυτό, που εισπράττει από την πλευρά του Παναθηναϊκού, είναι πως δεν τρελαίνεται και να τον ανανεώσει. Ακόμα και έτσι αν είναι η ομάδα όφειλε να τον ανανεώσει και να τον πουλήσει σε μία πολύ καλή τιμή, αντί να τον χάσει ελεύθερο, όπως θα γίνει τώρα, αν τελικά δεν τα βρουν οι δύο πλευρές.
Οσον αφορά τα παιδιά της Ακαδημίας και για τους τέσσερις ακούγονται τα καλύτερα . Θα έπρεπε το θέμα να είχε τελειώσει και οι τέσσερις να είχαν υπογράψει. Αντί για αυτό είναι και οι τέσσερις στον αέρα, διότι δεν τα βρήκαν με τον Νταμπίζα στις πρώτες επαφές, όπου τους προτάθηκε να υπογράψουν το ίδιο συμβόλαιο με τα προηγούμενα με 580 ευρώ το μήνα. Μα θα πει κάποιος, μικροί είναι το μυαλό τους στα λεφτά είναι; Εγώ δεν νομίζω, ότι το πρόβλημα για τα παιδιά, είναι τόσο οικονομικό, όσο το ότι η ομάδα δεν τους δείχνει, ότι τους θεωρεί απαραίτητους για την επόμενη ημέρα. Και αυτό φαίνεται και από συμπεριφορές στην διάρκεια της διαπραγμάτευσης. Επιλογές είναι αυτές. Εγώ πιστεύω, ότι στην κατάσταση, που είναι ο Παναθηναϊκός αυτά τα παιδιά, πρέπει να τα αγκαλιάσει. Προσοχή, όχι να τα κακομάθει, αλλά όχι να πάει και στο άλλο άκρο. Υπάρχει και η μέση οδός.
Και κάτι ακόμα. Οποιο από αυτά τα παιδιά αποφασίσει να συνεχίσει την καριέρα του σε άλλη ελληνική ομάδα, αν δεν μείνει στον Παναθηναϊκό θα είναι λάθος να καταδικαστεί, για την απόφασή του. Αν πάρει λάθος απόφαση θα φανεί στην πορεία. Αλλά στο ότι θα πάρει την απόφαση κάποιο παιδί, να πάει σε άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα υπεύθυνος θα είναι ο Παναθηναϊκός. Ετσι, για να λέμε τα πράγματα, ως έχουν…
