Είναι η ίδια ιστορία που συζητάγαμε πριν δυο εβδομάδες κόντρα στην Τρίπολη. Αυτή με το ποτήρι και πως θέλεις να το δεις. Μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Ο Παναθηναϊκός νίκησε με 2-0 τη Λαμία και βρίσκεται ξανά σε τροχιά πλέι οφ. Αυτό από μόνο του σαφώς και φέρνει ικανοποίηση γιατί αποτελεί στόχο για τη συγκεκριμένη «ειδικών συνθηκών»… έκδοση του Παναθηναϊκού.
Από την άλλη είναι τέτοιος ο τρόπος που ήρθε η νίκη που δεδομένα δεν μπορεί να σε πείσει για ανάλογη συνέχεια ειδικότερα όταν ακολουθούν ματς με ΟΦΗ, Αρη και Ολυμπιακό μετά τις γιορτές. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να μην βλέπεται και μοιάζει έπειτα από τη νίκη επί της ΑΕΚ να έχει αδειάσει. Να έβγαλε την υποχρέωση, να μην έχει άλλο στόχο.
Χρειάστηκε ένα ολόκληρο ημίχρονο για να κάνει τελική και αυτή από πέναλτι. Χάρη στην εξαιρετική μπαλιά του Νούνες και την κλάση του Χατζηγιοβάννη. Αν δε στην επανάληψη δεν υπήρχε και η αποβολή του παίκτη της Λαμίας μπορεί να είχαμε «θέματα» και να μην ερχόταν (ΑΝ ερχόταν…) τελικώς τόσο άνετα η επικράτηση.
Η είσοδος του Περέα ήταν πάντως αυτή που ξύπνησε όλη την ομάδα. Ο μικρός, επειδή είναι… μικρός, μπορεί να έχει ένα κάρο ζητήματα τακτικά αλλά δίνει τρομερή ενέργεια και το λέει η καρδιά του. Και με την ΑΕΚ ήταν αυτός που σήκωσε το λάβαρο της… επανάστασης και τώρα εκείνος που τελείωσε το ματς. Και για να τα λέμε όλα ο «κακός» Νταμπίζας μπορεί να έφυγε αλλά για κάθε Μπεκ υπάρχει και ένας Περέα. Μην βγει και ο Νούνες σιγά – σιγά. Γιατί ο Πορτογάλος δείχνει πολύ ανεβασμένος και έτοιμος να προσφέρει λύσεις.
Επαναλαμβάνω ότι είναι πως θέλεις να «διαβάσεις» το κάθε αποτέλεσμα. Και αυτή τη φορά φαίνεται ότι και ο Δώνης το άκουσε το καμπανάκι, όπως τουλάχιστον προέκυψε από τις δηλώσεις του. Γιατί μετά τον Αστέρα είχαμε απλώς σταθεί στο «νίκη να ‘ναι και όπως να ‘ναι» και ακολούθησε η ανώμαλη προσγείωση στον Βόλο. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού λοιπόν δεν στάθηκε μονάχα στο αποτέλεσμα, αλλά στην κάκιστη εικόνα της ομάδας του.
Και κάτι τελευταίο. Εννοείται πως κανείς δεν περιμένει… λαοθάλασσες, αλλά αυτή η εικόνα στις κερκίδες του ΟΑΚΑ μόνο θλίψει συνεχίζει να προκαλεί. Και δεν βλέπω πως μπορεί να διορθωθεί κιόλας δίχως διοικητική αλλαγή.