Όσιμ: «Πολλοί δημοσιογράφοι έγραφαν ότι έπινα πολλά μπουκάλια ουίσκι»

«Ήταν επειδή ήταν ξανθός, επιβλητικός, αλλά και επειδή ήταν εξίσου καλός ποδοσφαιριστής και προπονητής. Θα μπορούσε και να ήταν ακόμη καλύτερος προπονητής».

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

«Ο Καλάμπρια πηγαίνει στον Παναθηναϊκό»

Παναθηναϊκός: Παίρνει άμεσα χάφ- Ποια τα δεδομένα!

«Κόπηκε» στα ιατρικά ο Λεκαβίτσιους!

Ένα ματς για το Τσάμπιονς Λιγκ με έφερε στο Γκρατς για μία συνέντευξη με τον Ίβιτσα Όσιμ. Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη σταδιοδρομία της δημοσιογραφίας που δεν ξεχνιούνται. Υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους εξαπλώνονται οι γνώσεις και όταν σου μιλάνε απορροφάσαι.

Ειλικρινά, είχα λίγες τέτοιες συνομιλίες στη σταδιοδρομία μου, αλλά αυτή με τον Ίβιτσα Όσιμ είναι σίγουρα μία απ’ αυτές. Ήταν μια συνάντηση που κράτησε ώρες με έναν κύριο από το Σεράγεβο, με κάθε θετική έννοια της φράσης. Η προετοιμασία αυτής της συνομιλίας ήταν, φυσικά, κάπως πιο εκτεταμένη. Αρκετά χρόνια μετά τον πόλεμο (σ.σ. της τότε Γιουγκοσλαβίας), στον οποίο οι αναμνήσεις ήταν ακόμα αρκετά φρέσκες.

Φυσικά, η ερώτηση ήταν αναπόφευκτη και με αρκετή ίντριγκα. Τι ό εννοούσε όταν είπε κατά τη διάρκεια του πολέμου είχε πει ότι ως προπονητής «είμαι Κροάτης»;

«Αν οι ποδοσφαιριστές ήταν στην εξουσία αντί για τους πολιτικούς, αυτό που συνέβη στη Γιουγκοσλαβία δεν θα είχε συμβεί ποτέ», δήλωσε. Και συνέχισε: «Ο αγώνας στο Ζάγκρεμπ απέναντι στην Ολλανδία ήταν μακράν η πιο δύσκολη στιγμή στην αθλητική μου καριέρα. 

Δυστυχώς, όλα μου ήταν ξεκάθαρα τότε. Ολόκληρο το Μαξιμίρ πανηγύριζε για την Ολλανδία και τη Γιουγκοσλαβία, που προετοιμάζονταν για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας. Μόλις 24 ημέρες μετά τον αγώνα της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ερυθρό Αστέρα. 

Ήταν γνωστό ότι δεν υπήρχε ο Μπόμπαν στη λίστα και ότι οι Κροάτες δεν ένιωθαν πλέον «αδελφότητα και ενότητα». Η ομάδα έφτασε τους προημιτελικούς με τη συγκεκριμένη γενιά και αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Αργεντινή. Αλλά παρόλο που οι καμπάνες χτύπησαν, παρόλο που είχαν ήδη συμβεί κάποια περιστατικά, ο Όσιμ παρέμεινε συνεπής με τον εαυτό του: «Δεν ντρεπόμουν ποτέ για τον εαυτό μου. Το Σεράγεβο είχε δεχθεί επίθεση και έπρεπε να παραιτηθώ. Δεν είμαι πολιτικός, είμαι αθλητής και από αυτή τη γωνία μπορώ να μιλήσω για την Εθνική ομάδα. 

Το γκρουπ που καθοδηγούσα ήταν σούπερ ταλαντούχο, όπως φαίνεται απ’ τα αποτελέσματα που πέτυχαν αργότερα αυτοί οι ποδοσφαιριστές στις ομάδες τους και η Κροατία στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Δεν υπήρχε χρόνος ωρίμανσης για να δημιουργήσω ένα αποτέλεσμα για το οποίο θα ήμουν αρκετά σίγουρος».

Μετά τις δύσκολες στιγμές στο Σεράγεβο, όπου ήταν με την οικογένεια του, έζησε στην Αθήνα. Μετά τον Παρτιζάν, ανέλαβε τον Παναθηναϊκό.

«Ό, τι κι αν λες για τον πόλεμο, είναι τραγικό. Ήταν αυτό που ήταν. Η ζωή μου είναι το ποδόσφαιρο, εγώ ήξερα μόνο αυτήν την… πολιτική».

Είναι αλήθεια ότι απορρίψατε τη Ρεάλ Μαδρίτης; «Και τι θα μπορούσα εγώ να τους διδάξω;», απάντησε χαμογελώντας. 

Γιατί διάλεξες τη Στούρμ Γκρατς ρώτησα με έκπληξη. «Το Μάριμπορ είναι κοντά, το Σεράγεβο δεν είναι πολύ μακριά. Είδα ένα σοβαρό πλάνο. Ξέρεις, με ρώτησαν γιατί δεν δούλευα. Λοιπόν, έχουμε μολυνθεί από αυτήν τη νοοτροπία ότι πρέπει να είμαστε είτε οι καλύτεροι είτε οι χειρότεροι. Να είμαστε είτε στον ουρανό, είτε στην άβυσσο. Δεν έχουμε μέση και ειρηνική ζωή.

Είναι γνωστό ότι πολλά γράφτηκαν για μένα, ακόμη και μία νύχτα, κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου στην Ιταλία, ότι έπινα δώδεκα μπουκάλια ουίσκι. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να πιω. Μπορώ και το λατρεύω! Αλλά εδώ παράγινε. Και δεν είναι ωραίο να αποκτάς ταμπέλα μεθυσμένου στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα ΜΜΕ ήταν ένοχα για τη σύγκρουση με μερικούς παίκτες μου». 

Μετά το Γκρατς ο Όσιμ έγινε μεγάλος σταρ στην Ιαπωνία. Επιβίωσε από εγκεφαλικό επεισόδιο και τώρα ακολουθεί τον γιο του, ο οποίος εργάζεται ως εκπαιδευτής σε σιδηροδρομικό σταθμό του Σεράγεβο. Και παραμένει πάντα το ίδιο ταπεινός και σπουδαίος, χωρίς να αλλάξει τις αξίες και τη στάση ζωής του.