Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για την ισοπαλία του Παναθηναϊκού στην Κρήτη, την αντίδραση που έβγαλε σαν ομάδα, τη σκληρή δουλειά που περιμένει τον Μπόλονι και το άδικο του αποτελέσματος.
Ο Λάζλο Μπόλονι πρέπει να τραβήξει αυτιά. Από αύριο κιόλας, στην πρώτη του προπόνηση, οφείλει να βάλει σε βίντεο το ματς με τον ΟΦΗ και να μάθει στους παίκτες του πώς να τελειώσουν τις φάσεις. Χωρίς τουπέ και χαλαρότητα. Αν ο Χατζηγιοβάννης είχε βάλει ένα από τα δύο χαμένα τετ α τετ, αν ο Μακέντα είχε εκτελέσει καλύτερα το πέναλτι, αν Σένκεφελντ και Βέλεθ δεν πετούσαν… αετό και δεν έβγαζαν την μπάλα κόρνερ, απ’ το οποίο προήλθε το 2-1, ο Παναθηναϊκός θα κέρδιζε.
Δεν το έκανε λόγω προσωπικών λαθών. Επειδή ο Χατζηγιοβάνης αποφάσισε στο πρώτο ημίχρονο να κόβει… βόλτες έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού, αντί να διώξει την μπάλα. Επειδή ο Σένκεφελντ την άφησε να σκάσει μπροστά του και ο Βέλεθ δεν την έστειλε πλάγιο, αλλά κόρνερ. Επειδή ο Σερπέζης άφησε τον Μεγιάδο να κάνει κι εκείνος βόλτα μέσα στην περιοχή του Διούδη, που προδόθηκε τρεις φορές από την άμυνα του στα στημένα, έβγαλε τις δύο αλλά στην τρίτη δεν μπορούσε να αντιδράσει.
Όλα αυτά διορθώνονται. Διότι όλοι τους είναι καλοί ποδοσφαιριστές. Ο Μπόλονι επιλέχτηκε – και – γι’ αυτό. Για να τραβήξει αυτιά στα αποδυτήρια. Για να επιβάλλει πειθαρχία. Για να τους δώσει να καταλάβουν που αγωνίζονται, όταν εκείνοι το ξεχνούν. Το αποτέλεσμα είναι κακό, όχι μόνο γιατί ο Παναθηναϊκός σε μια καλή του μέρα αγωνιστικά δεν πήρε τη νίκη, αλλά – κυρίως – γιατί ο Άρης είναι πια στο συν 11.
Στους 13 βαθμούς ο Άρης, στους 2 ο Παναθηναϊκός. Η χρονιά κινδυνεύει να τελειώσει για τους πράσινους πριν καλά – καλά αρχίσει. Θυμίζω πως τα ευρωπαϊκά εισιτήρια φέτος είναι μόλις τέσσερα. Τρία κλεισμένα από Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ (εκτός… θαύματος), άρα ένα ακόμα για το οποίο ο Άρης έχει πάρει ήδη μεγάλο προβάδισμα (με ένα ματς περισσότερο από τον Παναθηναϊκό). Πρέπει το πόδι να πάει στο γκάζι και να μην ξεκολλήσει, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να… ξυπνήσουν ορισμένοι σημαντικοί παίκτες.
Η αντίδραση της ομάδας, πάντως, ήταν καλή. Αν για μια φορά δεν πρέπει να γκρινιάξουμε, είναι για το σημερινό παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στο πρώτο τριαντάλεπτο και αν δεν ερχόταν το λάθος του Χατζηγιοβάνη δε θα βρισκόταν πίσω στο σκορ. Ισοφάρισε με γκολ κλάσης, όσο και ψυχολογίας του Καρλίτος, πάτησε τον ΟΦΗ στη συνέχεια αλλά αποδείχτηκε ιδανικός αυτόχειρας. Αν ο Μακέντα ευστοχούσε στο πέναλτι ή ο Χατζηγιοβάννης στην ανεπανάληπτη ευκαιρία που έχασε, θα έφευγε με εύκολη νίκη. Τον τιμώρησε η μπάλα στο γκολ του Μεγιάδο, αλλά το γκολ του Μακέντα στα χασομέρια του αφήνει έστω μια μικρή γεύση δικαιοσύνης. Θα ήταν εντελώς άδικο να έφευγε με «μηδέν» από την Κρήτη.
