Ε αυτός μάλιστα, ήταν ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ήταν η ομάδα που όλοι γουστάρουν να βλέπουν. Μπορεί να χρειάστηκε να μπει ο Δεκέμβρης (μεγάλη η χάρη μα και η… χαρά του Αγίου Νικολάου) αλλά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τον είδαμε εμείς, τον ένοιωσαν οι αντίπαλοι και η πρώτη πραγματικά μεγάλη νίκη της σεζόν είναι γεγονός.
Ένας άριστα στημένος Παναθηναϊκός από τον Λάζλο Μπόλονι έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο, έπιασε από τον λαιμό την ΑΕΚ και την… έπνιξε, με το τελικό 1-2 να κολακεύει τον αντίπαλο και σε καμία περίπτωση να μην αποτυπώνει την πραγματική εικόνα του ματς. Το τριφύλλι ήταν άριστα διαβασμένο από τον προπονητή του, ο οποίος κέρδισε κατά κράτος τη μάχη των πάγκων.
Του βγήκε απόλυτα η αλλαγή στο σύστημα, ενώ σε πολύ υψηλό επίπεδο ήταν και η πνευματική προετοιμασία της ομάδας με αποτέλεσμα να δούμε μέσα στο γήπεδο έντεκα καμικάζι. Όλα τα λεφτά για μια ακόμη αναμέτρηση ο Λούκας Βιγιαφάνιες.
Ο Αργεντίνος είναι ΤΟ σημείο αναφοράς σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, κάνει τη διαφορά και μόνο που αγγίζει τη μπάλα και φυσικά μόνο τυχαία δεν είναι η συνολική πτώση της ομάδας από τη στιγμή που έγινε αναγκαστική αλλαγή. Επίσης είναι ολοφάνερο πόσο «άλλη ομάδα» είναι ο Παναθηναϊκός από τη μέρα που ο «Βίγια» επέστρεψε από τον τραυματισμό του.
Τρομερός για ένα ακόμη παιχνίδι στη μεσαία γραμμή ο Αλεξανδρόπουλος. Ο μικρός είναι μακράν του δεύτερου το κορυφαίο πρότζεκτ που έχει αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι ένα παιδί που παρά το νεαρό της ηλικίας του βγάζει απίστευτη ωριμότητα στο τερέν. Εκπληκτικός και πάλι ο Ζαγαρίτης, ο οποίος μάλιστα έκανε πλάκα στη φάση του δεύτερου γκολ.
Σκεφτείτε ότι αυτό το παλικάρι καθόταν στον πάγκο στο ξεκίνημα για να βαφτίζει ο Πογιάτος τον Μαυρομάτη και τον Πούγγουρα αριστερά μπακ. Που φυσικά δεν φταίνε αυτοί, στόπερ είναι οι άνθρωποι. Αλλά εδώ εμείς βαφτίσαμε «προπονητή» τον Πογιάτος, τι να λέμε τώρα… Την είχε μεγάλη ανάγκη αυτή τη νίκη ο Παναθηναϊκός.
Μια δεδομένα βελτιωμένη ομάδα από την έλευση του νέου κόουτς στην οποία όμως έλειπε ένα μεγάλο αποτέλεσμα. Και ήρθε. Στον Καραϊσκάκη την γλίτωσε ο Ολυμπιακός και τελικά την πλήρωσε η ΑΕΚ. Κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Δεν παίρνουμε φόρα αλλά κάποιες στιγμές σε πνίγουν τα «γιατί» και τα «αν».
Διότι είναι αυτονόητη η απάντηση στο τι θα γινόταν αν ο Παναθηναϊκός είχε από την αρχή τον Μπόλονι ή έστω κάποιον σαν τον Μπόλονι στον πάγκο του. Δυστυχώς… Από εκεί και πέρα το… αυτονόητο. Δηλαδή το ματς που ακολουθεί το επόμενο Σάββατο με τα Γιάννινα στη Λεωφόρο.
Εκεί που αν δεν κερδίσεις θα είναι σαν να έκανες μια τρύπα στο νερό κόντρα στην ΑΕΚ. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε.