Αγάπη… μόνο!
Ο «ερωτικός» Παναθηναϊκός του Μπόλονι, το αήττητο στη φαντασία των παιδιών του Πειραιά και τα… πέναλτι. Γράφει ο Νικόλας Βασιλαράς.
«Αυτό το βράδυ θα ‘ναι δικό μας» λέει το γνωστό τραγούδι και επειδή είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον δεν γινόταν να μην περάσουμε ωραία τη νύχτα των ερωτευμένων.
Ο Παναθηναϊκός έκανε σκόνη και θρύψαλα τον Ολυμπιακό και το δήθεν αήττητό του. Μπήκε με λύσσα και με το μαχαίρι στα δόντια, τον έριξε με το καλημέρα στο καναβάτσο και μετά απλά… διασκέδαζε με την προσπάθειά τους να πατήσουν περιοχή. Γιατί ευκαιρίες (πλην αυτής στο 90) ΔΕΝ έκαναν, μην τρώτε παραμύθι με τη δήθεν υπεροχή τους. Για πλάκα το κράταγες το μηδέν και ακόμα και το γκολ που έβαλαν τυχερό ήταν. Από καραμπόλα. Για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε δηλαδή, αυτά που είδαμε, αυτά που ΕΓΙΝΑΝ και όχι αυτά που… διαβάσαμε.
Σαν τα δύο πέναλτι ένα πράγμα. Εκείνα που δεν έγιναν ποτέ, αλλά αυτή η μικρή λεπτομέρεια δεν φάνηκε ικανή για να χαλάσει το παραμύθι των ψευτοαντικειμενικών. Ευτυχώς το κάνουν τόσο άγαρμπα που διασύρονται και στους πλέον αδαείς. Αν δε έχει μείνει κανένας Παναθηναϊκός να τους διαβάζει τότε η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και… καλά να πάθει.
Ο Παναθηναϊκός ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης και ο Μπόλονι με την τακτική του πήρε την ταυτότητα του Mαρτίνς. Ακόμη και έτσι βέβαια 2-3 παιδιά έκαναν το κάτι παραπάνω και χρειάζονται ιδιαίτερης αναφοράς. Ο Μαουρίσιο έκανε το τέλειο ματς και ήταν το άλφα και το ωμέγα στη μεσαία γραμμή του τριφυλλιού. Ο Σανκαρέ κατάπιε τους αντιπάλους του στο κέντρο, έβαλε γκολ, είχε και ασίστ. Τι άλλο να ζητήσεις; Όπως και από τον Διούδη που κατέβασε τα ρολά στη φάση με τον Μασούρα και κράτησε το τρίποντο.
Στο σημείο αυτό να σταθούμε και στο παραμυθάκι με το παιχνίδι που ακολουθεί με την Αϊντχόβεν. Ότι και καλά είχε εκεί το μυαλό του ο Ολυμπιακός και άλλες τέτοιες ιστορίες για αγρίους. Οντως… δεν το ήθελαν το ματς. Γι’ αυτό μας ζάλισαν με την αναβολή στα Γιάννινα, γι’ αυτό λύσσαξαν και έτρεχαν ως το τέλος, γι’ αυτό έπαιξαν με σέντερ φορ τον… Σα, γι’ αυτό δεν έκαναν ούτε φερ πλέι. Αν και το τελευταίο είναι γνωστό πως ανήκει στην κατηγορία των άγνωστων λέξεων…
Και τώρα τι; Ετσι όπως το πάει ο Μπόλονι ΟΛΑ είναι πιθανά. Μέχρι και 2ος βγαίνεις, μέχρι και Κύπελλο παίρνεις. Δηλαδή οι άλλοι είναι καλύτεροι; Διάβασα επίσης ότι ο Ρουμάνος συνεχίζει να παίρνει ταυτότητες αντιπάλων προπονητών. Μήπως και… δημοσιογραφικές. Μετανοείτε, ποτέ δεν είναι αργά…
