Αυτός ήταν Παναθηναϊκός με Βίγια από τα παλιά!

Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ με 2-1 που τον φέρνει και πάλι κοντά στην έξοδο στην Ευρώπη.

Ναι, αυτή ήταν μία νίκη που τη χαρήκαμε όλοι. Είδαμε μία ομάδα μέσα στο γήπεδο να παλεύει. Να παίζει ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για τον Παναθηναϊκό που είναι πάνω από όλους. Και το τελικό 2-1 λέει την αλήθεια. Ο Παναθηναϊκός άξιζε τη νίκη και την πήρε και κράτησε τον ΠΑΟΚ μακριά από την εστία του με εξαίρεση την φάση του γκολ και μία κεφαλιά του Ζίβκοβιτς στο 16′. Οι τελικές μπορεί να ήταν αρκετές, αλλά ήταν σουτ άστοχα ή σουτ που με ευκολία ο Διούδης τα μπλόκαρε.

Ο Λάζλο Μπόλονι παρουσίασε μία ομάδα με συμπαγή άμυνα και με ταχύτατη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και αποδείχθηκε, ότι παίκτες, που δεν έπαιζαν πολύ μπήκαν στο παιχνίδι και καθάρισαν. Στην πορεία του αγώνα ο Ρουμάνος τεχνικός έκανε αναγκαστικές αλλαγές, αλλά με την τριάδα στο κέντρο, που δεν την άλλαξε πήρε το δώρο του Γκαρσία, που αφαίρεσε το δικό του τρίτο χαφ τον Ουάρντα και αν δεν υπήρχε αυτή η κακή στιγμή στο 2-1 θα μιλάγαμε για μία από τις πιο εύκολες νίκες του Παναθηναϊκού.

Από το 67′ και μετά ο ΠΑΟΚ έπαιζε με 4-4-2 και χαφ τους Καντουρί, Σβαμπ και οι Νιάς, Μαουρίσιο, Αγιούμπ και Βιγιαφάνιες υπερείχαν και έκλειναν όλους τους χώρους. Οι ισορροπίες δεν άλλαξαν, ούτε στο 73 όταν μπήκε ο Ενγκμπαγκοτό αντί του Αγιούμπ, αφού ο «Βιγια» πέρασε στον άξονα και έκανε και εκεί την διαφορά. Με λίγα λόγια ο Μπόλονι έχει μεγάλο μερίδιο στην νίκη, αλλά θα πρέπει σήμερα να κατάλαβε, ότι κάποια παιδιά, που έπαιξαν, θα πρέπει να είναι πιο ενεργά. Πρώτος από όλους ο Βιγιαφάνιες . Τόσο καιρό έλεγα να παίζει καλύτερα στην άκρη, διότι έχει πιο πολύ χώρο να κινηθεί και αυτό έγινε σήμερα και παίζοντας αριστερά στην επίθεση έκανε πάρτι. Από δική του διαγώνια πάσα, πήγε η μπάλα στον Χατζηγιοβάνη και από εκεί στο κεφάλι του σκόρερ Μακέντα στο πρώτο γκολ και από τα δικά του πόδια πήγε η μπάλα στον Χουάνκαρ πριν πάει στον Καρλίτος στο δεύτερο γκολ. Με αυτόν τον Βίγια ο Παναθηναϊκός δεν φοβάται τίποτα στα play off και θα προλάβει να βγει Ευρώπη.

Μετά είναι ο Τάσος Χατζηγιοβάνης, που έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι και έδειξε, ότι αξίζει να παίζει, διότι σε πολλά ματς ήταν στον πάγκο. Ηταν ο δημιουργός του πρώτου γκολ, δημιούργησε πολλά προβλήματα στον Μπάμπα και πέρασε αρκετές σέντρες από την πλευρά του, ενώ βοήθησε πολύ και ανασταλτικά. Αν παίζει έτσι ο Τάσος δικαιούται να είναι βασικός. Τρίτος είναι ο Μακέντα. Πέτυχε το πρώτο καθοριστικό γκολ με ωραία κεφαλιά και μέχρι να τραυματιστεί βοήθησε πολύ δημιουργικά και έπαιξε πολύ για την ομάδα. Στη συνέχεια χτύπησε και έγινε αλλαγή αναγκαστικά.

Ο Μακέντα πρέπει να παίζει πιο συχνά, διότι η εμπειρία του, αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού είναι απαραίτητος για την ομάδα, ειδικά σε παιχνίδια σαν και αυτά που έρχονται στα play off. Από κει και πέρα μεγάλο παιχνίδι έκανε άλλη μία φορά ο Μαουρίσιο, πραγματικό κομπιούτερ, ήταν ο παίκτης, που συνέδεσε την άμυνα με το κέντρο και ήταν παντού. Και ο Νιάς ήταν εξαιρετικός σαν αμυντικός μέσος, έκοψε πολλές μπάλες, ενώ βοήθησε πολύ και στις στημένες φάσεις με το ύψος του. Στην άμυνα ο Σένκεφελντ με τον Πούγγουρα έκαναν τα πάντα, για να μη φανεί το κενό του Βέλεθ και τα κατάφεραν. Γενικά δεν υπάρχει παίκτης που δεν πήγε καλά, ακόμα και ο Αγιούμπ προσπάθησε (αν και δεν αλλάζει κάτι με τον Αγιούμπ πιστεύω ότι το καλοκαίρι πρέπει να αποτελέσει παρελθόν), αλλά και οι παίκτες, που ήρθαν από τον πάγκο. Πρώτος από όλους ο Ιωαννίδης που σκόραρε το δεύτερο γκολ σε μία φάση, που είχαν συμμετοχή και οι Καρλίτος, Ενγκμπαγκοτό, που ήρθαν από τον πάγκο. Και με αυτή τη νίκη επί του ΠΑΟΚ, αλλά και με την περσινή εντός έδρας στο ΟΑΚΑ, αλλά και το 2-2 πέρυσι στην Τούμπα θα πρέπει να σταματήσει η γελοιότητα από Πειραιά μεριά, που λέει ότι ο Παναθηναϊκός δεν τα χτυπάει τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ. Και το σημερινό αποτέλεσμα τους διασύρει, αλλά και το περσινό, που στέρησε από τον ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα στη συνέχεια.

Τα παπαγαλάκια ας κρυφτούν απόψε και τις επόμενες ημέρες. Αν δει κανείς τα αποτελέσματα θα πει, ότι θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τον Παναθηναϊκό, να βγει στην Ευρώπη αν έπαιζε συνέχεια ντέρμπι. Εχει τρεις νίκες, μία ισοπαλία και δύο ήττες στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και έχει νικήσει και τους τρεις . Σίγουρα αυτή η αποψινή νίκη σε κάνει να μελαγχολείς και να λες, γιατί τώρα ; Γιατί στα ματς κυπέλλου δεν έπαιξαν έτσι; Διότι έγιναν κάποια πράγματα αυτή την εβδομάδα εσωτερικά, που άργησαν να γίνουν. Αν γινόντουσαν πιο πριν ίσως η ομάδα να ήταν πιο ψηλά στην βαθμολογία.

Σήμερα νομίζω καταλάβαμε όλοι, ότι «οι παίκτες στήνουν τον Μπόλονι» δεν παίζει. Διότι αν έπαιζε δεν θα έπαιζαν με ψυχή σήμερα και αν ήθελαν να το κάνουν αυτό, τότε απόψε θα έχαναν και τώρα θα λέγαμε, ότι υπάρχει θέμα Μπόλονι. Η νίκη είναι σημαντική, αλλά μέχρι εκεί. Απλά ο Παναθηναϊκός έμεινε ζωντανός στην μάχη για να βγει Ευρώπη. Αν δεν κέρδιζε σήμερα θα την αποχαιρετούσε. Τώρα τον βόλεψε και η ήττα της ΑΕΚ, που είναι τρεις βαθμούς πιο πάνω, από τον ΠΑΟΚ απέχει δύο βαθμούς, ενώ να δούμε τι θα γίνει και με τον Αρη, που κινδυνεύει με αφαίρεση βαθμών, για την υπόθεση πλαστογραφίας.

Να μην λέμε τα αυτονόητα. Φυσικά σήμερα γελάμε για τη νίκη επί του ΠΑΟΚ, αλλά όλοι μας, όλοι όσοι είμαστε οπαδοί του Παναθηναϊκού θα χαρούμε με την ψυχή μας μόνο αν ο Παναθηναϊκός διεκδικεί τίτλους, αυτό του αξίζει τίποτα λιγότερο.