Για την παρουσία του στο τεχνικό τιμ του Παναθηναϊκού αρχικά με τον Βόβορα και στη συνέχεια με τον Κάτας αναφέρθηκε ο Θανάσης Γιαπλές. Τι είπε για τη χρονιά που πέρασε, τους στόχους που κατακτήθηκαν αλλά και τι πήγε λάθος στο σχεδιασμό.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Θανάσης Γιαπλές στην ιστοσελίδα «stereabasket.gr»
Τέλος χρονιάς στον πάγκο του Παναθηναϊκού, με κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου Ελλάδας. Είσαι ευχαριστημένος, ευτυχισμένος, τι προσδιορισμό δίνεις σε αυτή την επιτυχία;
«Όσον αφορά την επίτευξη των στόχων, όπως είχαν τεθεί στην αρχή της χρονιάς, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Βασικός μας στόχος ήταν να παρθούν οι εγχώριοι τίτλοι, και δεν βάζω μέσα το Super Cup που έγινε στην αρχή της σεζόν και ήταν ένα δοκιμαστικό τρόπαιο. Ο βασικός στόχος στην Ελλάδα επετεύχθη. Τώρα, όσον αφορά την πορεία στη Euroleague, αναμφίβολα δεν ήταν μια πορεία που θα μπορούσε να αφήσει ευχαριστημένο τον κόσμο του Παναθηναϊκού αλλά και εμάς που δουλεύαμε για την ομάδα, αλλά εκεί τα πράγματα ήτα σαφώς πιο δύσκολα. Το μπάτζετ ήταν περιορισμένο, είχαμε το χαμηλότερο σε όλη τη Euroleague, ήταν μια δύσκολη κατάσταση».
Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο φέτος στην Ευρώπη; Υπήρχε κάποιο κομβικό σημείο που έκρινε καταστάσεις;
«Κομβικό σημείο ήταν αναμφίβολα η επιλογή του πόιντ-γκαρντ στην αρχή της χρονιάς. Πρώτος μας στόχος ήταν ο Λορέντζο Μπράουν που τελικά πήγε στη Φενέρ. Χάσαμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου τρεις εβδομάδες στις διαπραγματεύσεις και ενώ ο αθλητής είχε συμφωνήσει κάποια στιγμή εξαφανίστηκε για δύο μέρες και την τρίτη μέρα εμφανίστηκε να έχει υπογράψει στη Φενέρ. Μετά, ακόμα περισσότερο χρόνο χάσαμε με τον Λαπροβίτολα, άλλο ένα σίριαλ που κράτησε περίπου για ένα μήνα. Ο παίκτης είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό, το μοναδικό πρόβλημα ήταν η Ρεάλ σε σχέση με την πιθανή φυγή του Καμπάτσο για το ΝΒΑ. Από τη Ρεάλ είχαμε την ξεκάθαρη απάντηση πως μπορείτε να πάρετε τον Λαπροβίτολα, αλλά, αν φύγει ο Καμπάτσο, ο παίκτης θα πρέπει τον Οκτώβριο-Νοέμβριο να γυρίσει πίσω. Όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορούσε ο Παναθηναϊκός να δεχθεί ένα τέτοιο όρο και έτσι τελευταία στιγμή ναυάγησε και η περίπτωση του Λαπροβίτολα.
Ο καιρός ήδη είχε περάσει, είχαμε αφιερώσει πολύ χρόνο σε δύο περιπτώσεις που ήταν πάρα πολύ κοντά, η προετοιμασία πλησίαζε, προσπαθήσαμε να κινηθούμε γρήγορα, δεν ήταν πολλοί οι διαθέσιμοι παίκτες για επίπεδο Euroleague σε αυτή τη θέση, φέτος θα είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα μετά τη φυγή Καμπάτσο, Βιλντόζα. Είχαμε λίγες επιλογές και η καλύτερη για εκείνη τη στιγμή έδειχνε να είναι ο Πιερ Τζάκσον σε συνδυασμό με το μπάτζετ που διαθέταμε, ένας καλός παίκτης που όμως τραυματίστηκε. Ο Τζάκσον ήταν και ο μοναδικός που είχε την εμπειρία της Euroleague στη θητεία του με τη Μακάμπι και γι’ αυτό επιλέχθηκε, αλλά δυστυχώς και με τον τραυματισμό του πριν τον πρώτο αγώνα με τη Χίμκι και γενικά με την όλη κατάσταση με τον covid, το παιδί ζήτησε να φύγει φοβούμενος και την πανδημία.
Στη συνέχεια πήγαμε σε δύο άλλες λύσεις που δεν ήταν του επιπέδου ώστε να βοηθηθεί ο Παναθηναϊκός σε αυτό που ήθελε να κάνει. Αναγκαστήκαμε λοιπόν, τα υπόλοιπα παιδιά, όπως οι Μποχωρίδης, Σαντ Ρος από εκεί που θα έπαιρναν το υπόλοιπο 10λεπτο από τον βασικό πόιντ-γκαρντ, να είναι εκείνοι οι βασικοί κατ’ ανάγκη σε αυτή τη θέση».
Ο Σαντ Ρος πήρε το μεγαλύτερο κομμάτι ως πόιντ-γκαρντ. Ήταν ένας παίκτης που μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο στον Παναθηναϊκό;
«Δεν ήταν στόχος μας ο Σαντ Ρος να είναι ο βασικός μας πόιντ γκαρντ. Και θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό, γιατί έγινε στόχος σε αυτό το ζήτημα ο Βόβορας και γενικότερα ολόκληρο το stuff, ότι επιλέξαμε τον Σαντ Ρος για αυτή τη θέση. Όχι, δεν ήταν έτσι, όταν κυνηγάς δύο συγκεκριμένους παίκτες για δύο μήνες όπως οι Μπραουν και Λαπροβίτολα που σημαίνουν 30′ βασικοί στο παιχνίδι μας όπως το σχεδιάζαμε, δεν μπορείς να θεωρείς πως υπολόγιζες τον Σαντ Ρος για βασικό σε αυτή τη θέση. Είναι ξεκάθαρο ότι τον είχες πάρει για ένα ρόλο στα γκαρντ και παράλληλα να καλύψει 5′-7’ στη θέση του πόιντ γκαρντ και όχι να είναι εκείνος ο βασικός άσος της ομάδας».
Η ομάδα χτίστηκε λοιπόν με τα διαθέσιμα υλικά και ξεκίνησε τη σεζόν. Υπήρξε κάποιο άλλο κομβικό σημείο, ενδεχομένως τα πολλά κρούσματα covid ιδίως μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, ή ίσως η αλλαγή προπονητή μεσούσης της σεζόν;
«Κάτι πιο κομβικό, που έχει να κάνει με την πανδημία, είναι ότι ο Παναθηναϊκός είχε ελάχιστες πτήσεις τσάρτερ, όταν δεν μπορούσε να βρεθεί έστω και με ανταπόκριση στον προορισμό του, πολλές φορές χρειάζονταν παραπάνω από μιάμιση μέρα για να φτάσουμε κάπου, οι πτήσεις ήταν πολύ χρονοβόρες, η ταλαιπωρία απίστευτη. Πτήσεις που παλιά γίνονταν απ’ ευθείας, όπως σε Βαρκελώνη, Μιλάνο πλέον είχαν καταργηθεί λόγω covid, έτσι αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε μέσω άλλων πόλεων που είχαν τα αεροδρόμια τους ανοικτά, αλλά αυτό σήμαινε ταλαιπωρία μιας μέρας. Φαντάσου να έχεις να παίξεις ένα πολύ δύσκολο αγώνα στη Euroleague, ο παίκτης να έχει ξυπνήσει άγρια χαράματα, να ταξιδεύει όλη μέρα για να παίξει την επόμενη, να ταξιδέψει μετά άλλη μια μέρα για την επιστροφή, να μην έχει χρόνο προετοιμασίας, να παίξει στο Ελληνικό πρωτάθλημα και ξανά από την αρχή…
Κάποια στιγμή, στον πρώτο γύρο, μετρήθηκαν τα χιλιόμετρα που είχαμε διανύσει και το νούμερο ήταν απίστευτο. Τώρα, όσον αφορά την επιλογή του ρόστερ ή την αλλαγή προπονητή, όλα είναι υποθετικά γιατί ποτέ δεν θα μάθεις πώς θα ήταν τα πράγματα αν δεν άλλαζε ο προπονητής, αν παίρναμε κάποιους άλλους παίκτες, αλλά νομίζω πως γενικά αν εξαιρέσω το θέμα του πόιντ-γκαρντ που εξήγησα νωρίτερα, με το συγκεκριμένο μπάτζετ δεν νομίζω πως θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα και πολύ καλύτεροι οι παίκτες που θα μπορούσες να πάρεις. Στην επιλογή αλλαγής του προπονητή είναι καθαρά διοικητικό το θέμα, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη».
Στην αλλαγή του προπονητή, παρότι είχες πάει στον Παναθηναϊκό ως άμεσος συνεργάτης του Βόβορα, παρέμεινες και με τον Κάτας.
«Η αλήθεια είναι πως… είχα πακετάρει! Μιλήσαμε με τον Γιώργο και μου έφερε τον εαυτό του ως παράδειγμα στην περίπτωση με τον Πεδουλάκη. Μου είχε πει πως αν ο Παναθηναϊκός θέλει να μείνεις, δεν φεύγεις ποτέ από μια ομάδα τέτοιου βεληνεκούς. Προς έκπληξη μου, μου ζητήθηκε να παραμείνω και η συνεργασία μου με τον επόμενο προπονητή ήταν εξαιρετική. Ο Κάτας να πω καταρχήν, πως είναι ένας πολύ ευχάριστος και εξαιρετικός άνθρωπος, ένας πολύ καλός προπονητής και συνέχισα μαζί του, αν και επαναλαμβάνω πως ήταν κάτι που δεν περίμενα να γίνει».
Η εμπειρία σου στην πρώτη χρονιά στον Παναθηναϊκό, σε μια διοργάνωση όπως η Euroleague ποια ήταν; Το μπάσκετ τελικά είναι παντού το ίδιο ή υπάρχουν διαφορές ανάλογα με το ποιοι αγωνίζονται;
«Είναι εντελώς διαφορετικό το μπάσκετ που παίζεται στην Euroleague. Αυτό που τη διακρίνει κυρίως, είναι η ταχύτητα και η αθλητικότητα. Μέχρι τώρα, μπορώ να πω πως ήμουν σε ένα επίπεδο πιο κάτω και φέτος είδα από κοντά τη διαφορά αυτού του πρωταθλήματος. Επίσης, η τακτική παίζει σπουδαίο ρόλο, υπάρχουν μεγάλα stuff στις ομάδες που κάνουν πολλές δουλειές. Όλα είναι στο μάξιμουμ, είναι η καλύτερη διοργάνωση που μπορείς να βρεθείς, να δουλέψεις, να διαβάσεις το μπάσκετ».
Η απουσία του κόσμου έπαιξε ενδεχομένως ένα ρόλο στο πώς παρουσιάστηκε η ομάδα; Αν φέτος υπήρχε κόσμος στις εξέδρες, ίσως η πορεία του Παναθηναϊκού να ήταν καλύτερη;
«Όλες οι ομάδες της Euroleague, γιατί ήταν ένα θέμα που το συζητάγαμε συχνά, ήταν της άποψης ότι οι ομάδες που επλήγησαν περισσότερο από την απουσία του κόσμου ήταν πρώτα απ’ όλους ο Παναθηναϊκός, η Μακάμπι και ο Ερυθρός Αστέρας, που είναι οι ομάδες με τις πιο ”θερμές” έδρες. Ειδικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι αυτό που λέμε ο έκτος παίκτης στην κυριολεξία της ομάδας. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν λίγο καλύτερα για εμάς σε κάποια εντός έδρας παιχνίδια, θα μας έδινε ώθηση ο κόσμος, Κάποια στιγμή προς το τέλος, είδαμε στη Ρωσία κατά κύριο λόγο ένα σημαντικό ποσοστό φιλάθλων στην εξέδρα, εμείς δεν είχαμε αυτή τη δυνατότητα και ο Παναθηναϊκός ήταν από τις ομάδες που αυτή η εξέλιξη τον ”πλήγωσε” περισσότερο».
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
