Ο Παναθηναϊκός πέταξε πολλά χρόνια μεταγραφικής αναλγησίας στηριζόμενος σε αγορές που είχαν εκ των πραγμάτων υψηλά ρίσκα. Η Λατινική Αμερική δεν είναι τέτοια παρότι εμπεριέχει παγίδες. Γράφει ο Κώστας Μανωλιουδάκης.
Ο Παναθηναϊκός πέταξε πολλά χρόνια μεταγραφικής αναλγησίας στηριζόμενος σε αγορές που είχαν εκ των πραγμάτων υψηλά ρίσκα. Η Λατινική Αμερική δεν είναι τέτοια παρότι εμπεριέχει παγίδες. Γράφει ο Κώστας Μανωλιουδάκης.
Ο Σεμπαστιάν Παλάσιος και ο Ματέους Βιτάλ αποτελούν τις δύο βασικές ατραξιόν του φετινού Παναθηναϊκού, αλλά και τους κυρίαρχους άξονες για την ποιοτική αναβάθμιση και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του συλλόγου τη φετινή σεζόν.
Η ταχύτητα και ο τσαμπουκάς του Αργεντινού, σε συνδυασμό με την τεχνική και τις εμπνεύσεις του Βραζιλιάνου στις δύο πτέρυγες, δεξιά και αριστερά, όπου αναμένεται να χρησιμοποιηθούν, είναι στοιχεία που απουσίαζαν στο πράσινο ρόστερ. Ήταν τόσο χτυπητές οι συγκεκριμένες αδυναμίες, που δεν γίνεται να μην ανεβάσουν το επίπεδο οι δύο Λατινοαμερικάνοι.
Το ερώτημα είναι κατά πόσο θα το αυξήσουν κι αν αυτή η αύξηση θα είναι αρκετή για να δούμε έναν Παναθηναϊκό έστω κοντά σ’ αυτό που θα θέλαμε.
Ο Βιτάλ έδειξε απέναντι στη Λαμία ότι θα έχει στιγμές και ενέργειες που θα ξεσηκώσει το γήπεδο και ότι, ειδικά στη Λεωφόρο, θα αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό όπλο. Όχι μόνο ως αριστερός εξτρέμ αλλά και ως δεκάρι…
Ο Παλάσιος δεν έχει προλάβει να αγωνιστεί με την πράσινη φανέλα και πιθανότατα αυτό θα συμβεί στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Απόλλωνα, πλην όμως υπάρχει η πρόσφατη εικόνα από τα δύο τελευταία ματς της Ιντεπεντιέντε στην Αργεντινή και όσοι τα είδαν είναι βέβαιοι ότι με την ταχύτητα και τους διεμβολισμούς του, θα κάνει πολλές ζημιές.
Ο δε χαρακτήρας του μαχητή που διαθέτει προσδίδει και μία σιγουριά ότι θα υπάρχει ισορροπία στις εμφανίσεις του εντός και εκτός Λεωφόρου.
Ένας Αργεντινός και ένας Βραζιλιάνος, λοιπόν, έχουν ανάψει τη φλόγα της προσδοκίας που βρίσκονταν στα τάρταρα ένα μήνα νωρίτερα και δικαίως. Από δύο αγορές που κακώς, κάκιστα, έχει πετάξει στο καλάθι των αχρήστων ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια, επιλέγοντας ευρωπαϊκά πρωταθλήματα για να βρει -μάταια- προσωπικότητες και λαβράκια.
Μάταια, διότι είναι λιγοστές οι πιθανότητες να αποκτήσεις παίκτες από το πορτογαλικό ή το ολλανδικό πρωτάθλημα που να είναι ικανοί να σε ανεβάσουν επίπεδο και να μην έχουν… τσιμπηθεί από τις μεγάλες ομάδες των χωρών αυτών (όπου το σκάουτινγκ βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο) ή έστω από συλλόγους που συμμετάσχουν σε πρωταθλήματα πιο προηγμένα από το ελληνικό.
Πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι ελεύθεροι ή τους αποδεσμεύουν και τους αφήνουν ελεύθερους οι ομάδες τους.
Επιπλέον, στην τωρινή κατάσταση του Παναθηναϊκού δεν αρκεί από μόνο του το διαχρονικό brand name του συλλόγου προκειμένου να αποτελέσει βασικό δέλεαρ επιλογής, από τη στιγμή που δεν υπάρχει το δέλεαρ ενός Τσάμπιονς Λιγκ ή ενός Γιουρόπα Λιγκ.
Στη Βραζιλία, την Αργεντινή, αλλά και -σε μικρότερο βαθμό- στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι αγορές εμπεριέχουν διαφορετικά κριτήρια και είναι σαφώς πιο συμφέρουσες για τα εγχώρια και δη τα Παναθηναϊκά δεδομένα.
Η μεταγραφική δεξαμενή στη Λατινική Αμερική είναι τεράστια, τα δε συμβόλαια με τα οποία αμείβονται οι παίκτες (με ορισμένες εξαιρέσεις σε top ομάδες) είναι βατά.
Συν τοις άλλοις άπαντες οι παίκτες έχουν ως όνειρο να αγωνιστούν στην Ευρώπη με συνέπεια να πετάνε τη σκούφια τους όταν υπάρχει σχετικό ενδιαφέρον.
Για κάθε… ανέκδοτο Ρινάλντι υπάρχουν πενήντα Φιγκερόα και για κάθε Μαμούτε εκατό Λουτσιάνο και Μολέδο, χωριά τις περιπτώσεις τύπου Κλέιτον, Ιγκλέσιας, Μπαράλες κλπ που ήρθαν στη χώρα μας από μικρότερες κατηγορίες της πατρίδας τους και έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Αυτό που χρειάζεται είναι: πρώτον, σκάουτινγκ. Προκειμένου να υπάρχει επαρκής γνώση της αγοράς και των αγωνιστικών χαρακτηριστικών κάθε περίπτωσης.
Και, δεύτερον, μπάτζετ για αγορές. Αντί να πληρώσεις πολλά χρήματα για έναν ελεύθερο παίκτη με πλούσιο βιογραφικό από την Ευρώπη, πληρώνεις ομάδες, αλλά ταυτόχρονα και λιγότερα χρήματα για ετήσια συμβόλαια, έχοντας επιπλέον την προοπτική της μεταπωλητική αξίας.
Μία έννοια που την έχουμε ξεχάσει στον Παναθηναϊκό, αλλά θα πρέπει επιτέλους να μπει στην εξίσωση, όπως συμβαίνει σε κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και τους όρους της παγκόσμιας αγοράς.
«The Human Highlight Film» στο Παλέ ντε Μπερσί και… φουλ για κούπα! (vid)
Όταν ο Σαραβάκος «κάρφωνε» την Γιουβέντους (Vid)
Όταν ο Νασιόπουλος “ξέρανε” το Αμβούργο (vid)
Η μέρα που ο Παναθηναϊκός τράβηξε «φουλ του εννιά» αποκλείοντας την Έβερτον
ΡΕΤΡΟ: «Στο Mega το κανάλι…» (vid)
Πάνε πολλά χρόνια: Πότε ήταν η τελευταία συνάντηση Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού για το Κύπελλο
ΡΕΤΡΟ: Όταν ο Γκάλης του Παναθηναϊκού «πυροβολούσε» τον Αρη! (vid)
Σπάνια φωτογραφία: Ο Θανάσης με τον 10χρονο Δημήτρη Γιαννακόπουλο (pic)
ΡΕΤΡΟ: To γκολ του Ουζουνίδη κόντρα στην ΑΕΚ το 1993 (vid)
ΡΕΤΡΟ: Ο Δημήτρης Σαραβάκος στον Φρέντυ Γερμανό (vid)
ΡΕΤΡΟ: Ντομινίκ, σπάσε την μπασκέτα! (vids)
Όταν ο Γιούρκας «συστήθηκε» στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον! (Vid)
Τα πρώτα Χριστούγεννα του Ρότσα στην Ελλάδα
Το «οργανωμένο έγκλημα» της Ριζούπολης! (vid, pics)
Όταν ο Γκάλης “σκότωσε” τον Άρη (Vid)
Απολαυστικά «διπλά στον Πειραιά! (vids)
Παναθηναϊκός – ΑΕΚ: 100 χρόνια από την πρώτη επίσημη αναμέτρηση!
Σαν σήμερα: Όταν ο Παναθηναϊκός έκανε… πλάκα στην Γιουβέντους στο πυρακτωμένο ΟΑΚΑ (vid)
Παναθηναϊκός: Ρετρό βίντεο από τα εντυπωσιακά γκολ του μάγου Πάρη (vid)
Panathinaikos24.gr: Γι αυτούς λατρέψαμε τον Παναθηναϊκό!
