Με μόλις μια νίκη και δυο ήττες σε τρία ματς, ο Παναθηναϊκός έχει αρχίσει και φέτος άσχημα το πρωτάθλημα.
Τα δυο συνεχόμενα εκτός έδρας αποτελέσματα κόντρα σε ΠΑΣ Γιάννινα και Άρη έχουν κρατήσει την ομάδα μόλις στους τρεις βαθμούς και φυσικά έχουν επαναφέρει το αρνητικό κλίμα στις τάξεις του κόσμου και όχι μόνο. Λογικό και απολύτως κατανοητό. Οταν μια ομάδα θέλει να κάνει μια νέα αρχή και έχει βλέψεις για κάτι καλύτερο, τότε οι δυο ήττες στα τρία πρώτα παιχνίδια και ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν, δημιουργούν εκνευρισμό και οργή.
Η πραγματικότητα είναι ότι στον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή κοστίζουν τα εξής παρακάτω:
*Η ομάδα έχει χτυπητές αδυναμίες που της κοστίζουν. Μια απ’ αυτές είναι η αργή ανάπτυξη. Δείτε για παράδειγμα χθες τις στιγμές που ο Άρης έκανε κλέψιμο στη μεσαία γραμμή. Σχεδόν κάθε φορά έβγαινε μπροστά επικίνδυνα, διότι είχε ταχύτητα. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, ενώ ήταν καλύτερος σε μεγαλύτερη διάρκεια από τους Θεσσαλονικείς, έκανε, σε ματς που έψαχνε την ανατροπή, όλες κι όλες τέσσερις ευκαιρίες με τον Ιωαννίδη, δυο στο πρώτο και δυο στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αργή ανάπτυξη. Ο αντίπαλος οργανώνεται, δεν αιφνιδιάζεται και αναχαιτίζει τις προσπάθειες των παικτών του τριφυλλιού. Το είδαμε σε μεγαλύτερο βαθμό στα Γιάννενα, το παρατηρήσαμε και χθες στη Θεσσαλονίκη.
*Στα τρία πρώτα παιχνίδια, δυο ποδοσφαιριστές σε κομβικές θέσεις για τη μεσαία γραμμή ήταν κάκιστοι. Πρώτα ο Λούντκβιστ και χθες ο Βιγιαφάνιες. Και οι δυο αγωνίστηκαν στη θέση “10”, αλλά η ομάδα δεν πήρε πολλά πράγματα απ’ αυτούς. Καταλαβαίνει κανείς ότι ο παίκτης σε αυτή τη θέση είναι κομβικός για τη δημιουργία. Συνεπώς, από την απόδοσή του εξαρτώνται πολλά σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Αν προσθέσουμε σε αυτό και το γεγονός ότι οι Ρούμπεν και Μαουρίσιο δεν είναι γρήγοροι, τότε καταλαβαίνει κανείς το πρόβλημα. Η χρησιμοποίηση του Αλεξανδρόπουλου χθες στη μεσαία γραμμή έδωσε μια ταχύτητα στο κέντρο. Ταχύτητα που είναι αναγκαία και που μόνο αυτός διαθέτει. Δεν αρκεί, όμως, αυτό για να γίνει πιο γρήγορη η ομάδα σε ανάπτυξη και σε σκέψη.
*Η πραγματικότητα, επίσης, είναι ότι η ομάδα βελτιώνεται. Με τον Άρη δικαιούτο τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας. Είχε την κατοχή, τις περισσότερες φορές έδειξε να αναπτύσσεται με ορθολογικό τρόπο, είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, έβγαλε κάποιες φάσεις, αλλά δε σκόραρε. Κάποιοι από τους λόγους που δεν ήρθε το γκολ και το αποτέλεσμα είναι όσα αναφέραμε παραπάνω. Ένας άλλος είναι ότι καλός, χρυσός και δουλευταράς ο Φώτης Ιωαννίδης, αλλά ακόμα δεν είναι για βασικός στον Παναθηναϊκό. Χρόνος για κάτι τέτοιο υπάρχει. Η ομάδα θέλει έναν φορ που να αποτελεί σημείο αναφοράς και από τη στιγμή που δεν τον πήρε το καλοκαίρι πρέπει να ψάξει να τον βρει τον Ιανουάριο.
*Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θέλει να κάνει τον Παναθηναϊκό επιθετικό, παραγωγικό και δημιουργικό. Ολο αυτό απαιτεί χρόνο. Και δυστυχώς, θα έρθουν και τα στραβά αποτελέσματα, ειδικά αν έχεις και χτυπητές αδυναμίες όπως οι παραπάνω. Το τριφύλλι βελτιώνεται και αυτό φαίνεται. Είπαμε, με τον Άρη άξιζε τουλάχιστον τον βαθμό. Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να έρθουν τα αποτελέσματα, διότι ήδη έχει χαθεί πολύτιμο έδαφος. Δεν κρίθηκε κάτι από τόσο νωρίς. Βρισκόμαστε μόλις στην 3η αγωνιστική και αυτό καλό θα είναι να το αντιληφθούμε όλοι μας. Ωστόσο, οι δυο σερί ήττες δημιουργούν πρόβλημα και… ανασφάλεια. Σαν αυτή που έχει η ομάδα όταν βγαίνει εκτός έδρας.
*Πέρα από την αργή ανάπτυξη, τα προβλήματα στην άμυνα και τα φτηνά λάθη (πράγματα που πρέπει να διορθωθούν), από τα οποία προέρχεται γκολ του αντιπάλου, υπάρχει και κάτι ακόμα που παρατηρείται στον Παναθηναϊκό τα τελευταία αρκετά χρόνια. Φόβος, ανασφάλεια στα εκτός έδρας ματς και μια νοοτροπία που μόνο σε μεγάλη ομάδα δεν ταιριάζει. Οι ποδοσφαιριστές σαν να… θολώνουν και κάθε φορά βρίσκουν 1000 διαφορετικούς τρόπους για να τα κάνουν μούσκεμα. Δέχονται γκολ και από μέσα σου λες “πάει, τελείωσε και σήμερα, αυτό ήταν”. Διότι πολύ απλά στο “τριφύλλι” υπάρχει ένα φόβος που δεν συνδυάζεται με το όνομα και το μέγεθος του Συλλόγου. Αυτό πρέπει να αλλάξει… χθες. Δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να δέχεται γκολ στην πρώτη επίσκεψη του αντιπάλου και μάλιστα με φτηνό τρόπο. Ούτε είναι δυνατόν να έχει μπροστά του 80 και βάλε λεπτά και να μη σκοράρει! Αυτά πρέπει να αλλάξουν.
*Είναι χρέος του Γιοβάνοβιτς, των ανθρώπων στο ποδοσφαιρικό τμήμα να αλλάξουν τη νοοτροπία στην ομάδα. Να της φέρουν αυτοπεποίθηση, θάρρος και σιγουριά. Αλλιώς, αυτό το φαινόμενο δε θα σταματήσει να παρατηρείται. Και κάτι τελευταίο: Η λογική “χάσαμε, δεν πάθαμε και τίποτα”, πρέπει να… κοπεί και να αλλάξει. Οταν αγωνίζεσαι στον Παναθηναϊκό και χάνεις πρέπει να προβληματίζεσαι, να “σκας” και να προσπαθείς από το επόμενο κιόλας παιχνίδι να αποδεικνύεις πράγματα. Κάθε Κυριακή είναι κρίσιμη, κάθε εβδομάδα θα διεξάγονται παιχνίδια αποδείξεων. Για όλους…
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
