Ο Παναθηναϊκός την κακή του μέρα πάντα την πληρώνει σε αντίθεση με άλλους!

Είναι δεδομένο, ότι τα αποτελέσματα που έχει φέρει ο Παναθηναϊκός στις 8 πρώτες αγωνιστικές δεν είναι καλά. Δεν είναι αυτά, που θέλει ο κόσμος του, αυτά που θέλει ο προπονητής. Είχε εντυπωσιακές νίκες στην Λεωφόρο με πολλά γκολ, αλλά και την πρώτη γκέλα με τον ΟΦΗ, ενώ εκτός έδρας δεν έχει νίκη. Τα αποτελέσματα δεν είναι καλά σύμφωνα και με τις προσδοκίες, που δημιουργήθηκαν ίσως από τις άνετες νίκες στην Λεωφόρο.

Μέχρι τώρα υπήρχε η εντύπωση, ότι ναι μεν ο Παναθηναϊκός εκτός έδρας είναι άλλη ομάδα, αλλά στην Λεωφόρο προσφέρει θέαμα και ο κόσμος το χαίρεται που πάει στο γήπεδο και αυτό θα συνεχιστεί. Ισχυε μέχρι το ματς με τον ΟΦΗ. Ηρθε αυτό το παιχνίδι, για να δείξει ότι και στην Λεωφόρο μπορεί ο Παναθηναϊκός να μπλοκαριστεί να μην κερδίσει, αν δεν κάνει αυτό που πρέπει. Αν δεν βγουν δύο-τρεις παίκτες μπροστά να κάνουν την ατομική ενέργεια και να δώσουν την λύση, όταν είναι δύσκολα τα πράγματα.

Αυτό που παρατηρεί κανείς είναι και ότι οι άλλες ομάδες δεν σκίζουν. Ούτε ο Ολυμπιακός πετάει, ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ. Τον Αρη δεν τον αναφέρω διότι για μένα ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανταγωνιστή τον Αρη. Ετσι είχα μάθει χρόνια τον Παναθηναϊκό και για αυτό δεν θεωρώ ότι είναι επιτυχία την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά ότι είναι το αυτονόητο.

Οι αποδόσεις των ομάδων είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Ο Ολυμπιακός έκανε κακό παιχνίδι και στο Αγρίνιο και στα Γιάννενα, αλλά κέρδισε. Η ΑΕΚ ήταν μέτρια προς κακή με τον Αρη και τον Παναιτωλικό, αλλά νίκησε. Ο ΠΑΟΚ είχε μέτρια εμφάνιση στο Αγρίνιο, αλλά κέρδισε τον Παναιτωλικό, ήταν κακός στην Τρίπολη, αλλά κέρδισε τον Αστέρα. Ο Παναθηναϊκός για να κερδίσει πρέπει να παίξει καλά. Οι άλλες ομάδες κερδίζουν και όταν δεν παίζουν καλά. Εντάξει θα πείτε ότι και η ΑΕΚ έφερε ισοπαλία με τον ΟΦΗ από 0-3 σε 3-3 και ο ΠΑΟΚ έχασε μέσα στην Τούμπα από τον ΠΑΣ. Και ο Ολυμπιακός έφερε 0-0 με τον Ατρόμητο στην έδρα του. Αυτές είναι οι εξαιρέσεις. Ο κανόνας είναι οι νίκες στην κακή τους μέρα.

Ο Παναθηναϊκός δεν το έχει αυτό. Ο πρώτος και βασικός λόγος είναι ότι σε αντίθεση με τις άλλες ομάδες δεν έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό. Να κάνει σωστή διαχείριση στις κακές του ημέρες και να μην παίζει με αφέλεια. Ο δεύτερος λόγος είναι, ότι δεν έχει τις προσωπικότητες, που στα δύσκολα θα πάρουν την ομάδα από το χέρι και θα της δώσουν τη νίκη. Εχει κάποιους λίγους παίκτες, που μπορούν να το κάνουν αυτό, αλλά είναι λίγοι και όταν οι άλλοι νιώθουν ότι και να μην κερδίσει η ομάδα ένα ματς δεν τρέχει και τίποτα αυτό είναι το αποτέλεσμα. Ο τρίτος λόγος είναι ότι στην κακή του μέρα ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει διαιτητική εύνοια, ούτε στα σπόρια, που λέμε σε αντίθεση με τους άλλους. Ηρθε ο Γκορτσίλας στη Λεωφόρο και χωρίς να κρίνει το ματς έδειξε την πρόθεσή του να σπάσει τα νεύρα του κόσμου και των παικτών. Αφηνε τον Μαρινάκη να σηκώνει στον αέρα τον Βιτάλ και του έδειξε την κάρτα στο τέταρτο μαρκάρισμα σε αντίθεση με τον Βέλεθ, που την πήρε με την πρώτη. Σφύριζε συνέχεια, έκοβε τον ρυθμό και για τις καθυστερήσεις τι να πούμε. Από τα 4 λεπτά, είναι ζήτημα να παίχτηκε το ένα.

Είμαι σίγουρος ότι ο Γιοβάνοβιτς θα την βρει την άκρη, για να έρθουν καλύτερα αποτελέσματα στη συνέχεια με την ομάδα να παίζει καλύτερα. Και για να γίνει αυτό θα έρθουν και παίκτες τον Γενάρη και θα παίξουν καλύτερα παίκτες, που ήρθαν το καλοκαίρι και έδειξαν με το καλημέρα, αλλά τώρα περνάνε μία κάμψη. Όπως ο Βιτάλ, ο οποίος έχει γεμάτη χρονιά και ήδη μετράει καμία 50αρια παιχνίδια.