Στην ίδια κερκίδα θα είμαστε όλοι, είτε στον Βοτανικό, είτε στη Λεωφόρο
Η Γενική Συνέλευση πλησιάζει και ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα πρέπει όλοι να καταλάβουν πως αν είσαι ενωμένος, είσαι και ισχυρός.
Δεν είναι ένα θέμα στο οποίο αναφέρομαι συχνά. Και δεν το κάνω γιατί ο κόσμος έχει την αγωνία του για το γηπεδικό ζήτημα του Παναθηναϊκού. Το τελευταίο που θέλει είναι εμάς να επιχειρούμε να τον… επηρεάσουμε με τη δική μας άποψη. Διαφωνώ με όσους το κάνουν. Είτε αυτοί είναι υπέρ, είτε κατά της Διπλής Ανάπλασης.
Πλησιάζοντας, ωστόσο, προς την ημερομηνία που θα κριθούν τα πάντα, όλο και περισσότερο θα έρχεται στην επικαιρότητα αυτό το ζήτημα. Είναι το πλέον σημαντικό για το αύριο ολόκληρου του συλλόγου. Πλην μπάσκετ, που δεν το αφορά τι θα γίνει με τη Διπλή Ανάπλαση, αφού είναι κοντά σε συμφωνία με το ΟΑΚΑ. Κι εδώ που τα λέμε… μας αρέσει το ΟΑΚΑ για το μπάσκετ. Εκεί έγινε ο Παναθηναϊκός η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης. Με ΟΑΚΑ μεγαλώσαμε. Και στο ΟΑΚΑ θα γίνει ξανά.
Το θέμα της Γενικής Συνέλευσης που έρχεται και που ο κόσμος θα κληθεί να ψηφίσει έχει ένα διαφορετικού τύπου… κενό. Καλά κάνει και ψηφίζει ο κόσμος. Αλλά τα μέλη είναι λίγα. Κάτι παραπάνω από 4.000 άνθρωποι, σε μια… δεξαμενή εκατομμυρίων. Θα έπρεπε περισσότεροι Παναθηναϊκοί να έχουν λόγο γι’ αυτό που θα συμβεί. Περισσότεροι να «πουν» αν θέλουν Βοτανικό ή Λεωφόρο.
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον όλοι όσοι είναι μέλη στον ερασιτέχνη, αυτοί οι 4.000 και κάτι, να πάνε όλοι να ψηφίσουν ώστε να έχουμε τουλάχιστον ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της απόφασης. Όποια κι αν είναι αυτή. Όπως πρέπει να ελπίσουμε πως η επόμενη μέρα θα βρει τον κόσμο του Παναθηναϊκό, αλλά και όλο τον σύλλογο, μονιασμένο. Χωρίς… στρατόπεδα.
Έτσι κι αλλιώς στον Παναθηναϊκό έχουμε ταλαιπωρηθεί πολλά χρόνια με τα αντίπαλα στρατόπεδα που δημιουργούνται για οποιονδήποτε λόγο. Τουλάχιστον σε αυτό, που είναι το πλέον σημαντικό που υπάρχει μπροστά μας, ας προσπαθήσουμε να δούμε τον άλλον όχι σαν εχθρό, αλλά σαν κάποιον που θέλει επίσης το καλό του συλλόγου. Έστω και με διαφορετικό τρόπο.
Για κάποιους είναι καλό του συλλόγου να μείνει στο σπίτι του και να προσπαθήσει να γράψει νέες χρυσές σελίδες εκεί, όπως έχει κάνει στο παρελθόν. Για άλλους το καλό είναι η εξέλιξη.
Όλοι όμως, είτε στη Λεωφόρο, είτε στον Βοτανικό, θα βρεθούν δίπλα – δίπλα στην κερκίδα. Θα πανηγυρίσουν παρέα, θα χαρούν παρέα, θα κλάψουν παρέα, θα αγκαλιαστούν παρέα. Όταν είσαι ενωμένος, είσαι και ισχυρός. Σ’ όποιο γήπεδο κι αν παίζεις.
