Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και κάπως έτσι μπήκε τέλος στο σερί των 4 νικών για τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» ήταν κατώτεροι των περιστάσεων στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα στη Βαλένθια και κλώτσησαν μια καλή ευκαιρία για ένα διπλό που θα τους έβαζε για τα καλά στο κόλπο της οκτάδας.
Τώρα δε, είναι αναγκασμένοι να… τρέχουν πάλι, αφού ακολουθούν δύο εκτός έδρας με Μπαρτσελόνα και Εφές, πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ (30/12). Άρα, υπό… φυσιολογικές συνθήκες, το «τριφύλλι» θα υποχωρήσει στο 6-9 πριν από τη μάχη με τον αιώνιο αντίπαλο. Εκτός κι εάν πετύχει επιτέλους -σε κάποιο από τα δύο προαναφερθέντα παιχνίδια- την πολυπόθητη υπέρβαση που αναζητά από την αρχή της σεζόν. Μακάρι…
Το ματς στη «Fonteta» ξεκίνησε ιδανικά για τους παίκτες του Ράντονιτς, που συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν στους προηγούμενους αγώνες τους, όσον αφορά το αμυντικό σκέλος. Με ενέργεια, ένταση και προσήλωση στην άμυνα (αν εξαιρέσουμε την αντιμετώπιση του Ντούμπλιεβιτς), αλλά και με χέρια να… απλώνονται παντού, κατάφεραν να ξεφύγουν με +10 (15-25), έχοντας επιβάλει πλήρως το δικό τους τέμπο. Συν τοις άλλοις, έπεφταν μαινόμενοι στα επιθετικά ριμπάουντ (σ.σ. 7 πήραν στην πρώτη περίοδο) και αποκτούσαν συνεχώς δεύτερες ευκαιρίες.
Παρ’ όλα αυτά, μετά την πρώτη περίοδο «σταμάτησαν» να… παίζουν. Χαλάρωσαν υπερβολικά στην άμυνα και στην επίθεση επιδίδονταν συνεχώς σε ατομικές ενέργειες, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έφερναν αποτέλεσμα. Κάπως έτσι οι «πράσινοι» βρέθηκαν στο -14 (59-45) στα μισά του τρίτου δεκαλέπτου κι έμοιαζαν να κυνηγούν… Χίμαιρες. Με λίγα λόγια δέχθηκαν ένα επιμέρους 44-20 σε σχεδόν 16 αγωνιστικά λεπτά!
Και μέσα σ’ όλα, παραδόθηκαν πλήρως στον (σχετικά γρήγορο) ρυθμό της Βαλένθια, που έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο και εκτελούσε με άνεση έξω από τα 6,75μ.: οι 21 πρώτοι πόντοι της στην τρίτη περίοδο ήρθαν με εύστοχα σουτ τριών πόντων! Συν τοις άλλοις, οι ψηλοί των Ισπανών (Ντούμπλιεβιτς, Ριβέρο) έβρισκαν αφύλαχτη… διάβαση στη ρακέτα του «τριφυλλιού» και οργίαζαν.
Την ίδια ώρα στην αντίπερα όχθη, ο Ράντονιτς περίμενε μάταια τον Μπέικον, ο οποίος έδειχνε… ματιασμένος και αδυνατούσε να συνδεθεί με το αντίπαλο καλάθι για 28 λεπτά (0/9 εντός παιδιάς μέχρι εκείνο το σημείο). Παρ’ όλα αυτά, ο Αμερικανός θυμήθηκε τον καλό εαυτό του στο φινάλε (22 πόντοι πέτυχε έκτοτε) και ήταν εκείνος που οδήγησε τον «εξάστερο» στην ολική επαναφορά για να στείλει το ματς στην παράταση (84-84).
Βέβαια, στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας του αγώνα τα έκανε… μαντάρα, καθώς δεν είχε καλή αίσθηση του χρόνου και μπερδεύτηκε, με συνέπεια να εκτελέσει από πολύ μακριά και με δύο αντιπάλους πάνω του, αντί να επιχειρήσει κάτι πιο «λογικό».
Άνθρωπος όμως είναι κι εκείνος και πόσο να αντέξει; 43 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα αγωνίστηκε σε μια τόσο «σκληρή» αναμέτρηση… Από ‘κει και πέρα, το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες, που ήταν υπέρ των γηπεδούχων στην παράταση. Καθοριστικές φάσεις το χαμένο αμυντικό ριμπάουντ στο 92-91 (και καλάθι του Ριβέρο), αλλά και το βιαστικό τρίποντο του Ουίλιαμς (σ.σ. έπαιξε 42 λεπτά) στην αμέσως επόμενη φάση, δύο στιγμές που έκριναν τον νικητή και υποχρέωσαν το «τριφύλλι» στην 7η ήττα του στη φετινή Ευρωλίγκα.
Κλείνοντας και συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε την προβληματική του άμυνα στη Βαλένθια, όπου δεν εμφάνισε την ίδια συνέπεια και σκληράδα με τις προηγούμενες υποχρεώσεις του. Επιθετικά κάτι θα πρέπει να αλλάξει άμεσα, καθώς οι «πράσινοι» βασίζονται πολύ στο προσωπικό ένστικτο και στην κλάση κάποιων παικτών του και όχι σε ομαδικές συνεργασίες και αυτοματισμούς…
Υ.Γ. Αρνητικοί πρωταγωνιστές οι Παπαγιάννης και Γκουντάιτις, που δεν βοήθησαν καθόλου και εκτέθηκαν όσο δεν πάει από τους αντίπαλους ψηλούς (ειδικά από τον Ντούμπλιεβιτς).
Υ.Γ.2 Πονίτκα και Λι έκαναν πάλι όλη τη «βρώμικη» δουλειά, αλλά δεν αρκούσαν.
