Δε θα απασχολήσει ποτέ κανέναν Παναθηναϊκό μια ιστορία σαν αυτή που συνέβη στο Περιστέρι. Δεν θα δείτε ποτέ κανέναν Παναθηναϊκό να ζητάει να έρθουν μεζούρες από την τροχαία για να μετρηθούν δύο, τρεις, τέσσερις πόντοι σε ένα δοκάρι. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η ιστορία. Η ιστορία που θέλει τους πράσινους να μην εγκαταλείπουν γήπεδα ακόμα και όταν ο προπονητής τους πέφτει κάτω από αναψυκτικό που έφαγε στη μούρη.
Η ιστορία που τους θέλει να μην κάνουν ενστάσεις σε αντιπάλους, όταν αυτοί… παρανομούν – άθελά τους – όπως έκανε η Λαμία σε ένα ματς Κυπέλλου. Θα μπορούσε τότε ο Παναθηναϊκός να κάνει ένσταση και να πάρει την πρόκριση στα χαρτιά. Δεν το έκανε. Γιατί; Γιατί είναι διαφορετικό να είσαι Παναθηναϊκός, τούτη είναι η αλήθεια. Όλα τα υπόλοιπα που θα σας πουν τα αποδεικνύει η ίδια η καθημερινότητα πως δεν ισχύουν.
Αυτά με τις…μεζούρες. Ας ελπίσουμε πως ένα πρωτάθλημα που μπορεί να κριθεί στον πόντο και να είναι ανοιχτό μέχρι την τελευταία του αγωνιστική, να μην κριθεί στα δικαστήρια αλλά στο γήπεδο. Πάμε τώρα στα σημαντικά. Και αυτά ήρθαν χθες κοντά στα μεσάνυχτα, όταν έγινε γνωστή η συμφωνία του Παναθηναϊκού με τον Αϊτόρ για νέο συμβόλαιο.
Αυτή είναι η είδηση της ημέρας, πιο σημαντική σαφώς από τις… μεζούρες της τροχαίας, ακόμα πιο σημαντική και από τη νίκη του Παναθηναϊκού κόντρα στη Λαμία. Ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού μένει στο… σπίτι του και σίγουρα πρόκειται για μια υπόθεση που και δείχνει πως και οι δύο πλευρές έκαναν όλα όσα έπρεπε να κάνουν. Ο Αϊτόρ έκλεισε τ’ αυτιά του στις σειρήνες που ακούγονταν έντονα και από ελληνικής πλευράς, αφού ήδη τον είχαν πλησιάσει άνθρωποι άλλων μεγάλων ομάδων της χώρας.
Και ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που έπρεπε. Έδωσε τον χρόνο που χρειαζόταν, είχε μεταφέρει τις προθέσεις ανανέωσης, πρόσφερε ένα πολύ μεγάλο συμβόλαιο στον παίκτη. Ένα συμβόλαιο τριετίας, εν καιρώ… χιαστού. Δεν το κάνουν εύκολα οι ομάδες αυτό. Κι όταν το κάνουν, δεν μπορούν παρά να πείσουν τον ποδοσφαιριστή για το πόσο τον εκτιμούν και τον θέλουν.
Ο Ισπανός θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό και μετά το καλοκαίρι και όλοι ανυπομονούμε να τον δούμε ξανά στα γήπεδα. Υγιή, γερό και με τα ίδια ηγετικά χαρακτηριστικά που έδειχνε μέχρι να έρθει αυτή η άσχημη στιγμή στο ματς με τον Άρη.
Όσο για το ματς με τη Λαμία; Πήρε τη νίκη η ομάδα του Γιοβάνοβιτς γιατί βρήκε γκολ νωρίς, γιατί αυτή τη φορά – σε αντίθεση με ό,τι είχε γίνει απέναντι στον ΟΦΗ – εκμεταλλεύτηκε το αριθμητικό της πλεονέκτημα όταν αυτό ήρθε και γιατί ο Γιοβάνοβιτς αποφάσισε να αλλάξει κάποια πράγματα για να κάνει πιο απρόβλεπτη την ομάδα του.
Χρειάζεται κι αυτό κι ας γνωρίζουμε πως ο προπονητής του Παναθηναϊκού «θα ζήσει ή θα πεθάνει» στηριζόμενος κυρίως στους παίκτες που τον έχουν φτάσει έως εδώ. Εδώ όμως, στο τώρα, θα χρειαστείς περισσότερους. Τον πιο παθιασμένο, έναντι του Σπόραρ, Ιωαννίδη. Τον πιο φρέσκο, έναντι του Παλάσιος, Μαντσίνι. Τον πιο ανυπόμονο να δείξει, έναντι του Βέρμπιτς, Κλαϊνχάισλερ. Τον πιο στιβαρό, έναντι του Χουάνκαρ, Πούχατς. Να που ο Παναθηναϊκός βρίσκει σιγά – σιγά περισσότερους παίκτες για το rotation και μπορεί να πάρει πράγματα απ’ αυτούς. Να που το ρόστερ του αρχίζει να έχει και ποιοτικές εναλλακτικές τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία της σεζόν.
Μια τελική ευθεία που έχει για τους πράσινους ένα πάρα πολύ μεγάλο ματς. Μπορεί να διαφωνήσουν πολλοί με την άποψη, αλλά το παιχνίδι που έρχεται στο Βικελίδης με τον Άρη είναι για τον Παναθηναϊκό το… μισό πρωτάθλημα. Αν δεν το πάρει ίσως να τρέχει και να μη φτάνει. Αν το πάρει θα στείλει ξανά το μήνυμα προς όλους πως είναι εδώ για να διεκδικήσει μέχρι το τέλος τα σκήπτρα. Αρκεί αυτά να κριθούν στα γήπεδα και όχι στα δικαστήρια!
