«Είναι σκοτεινά εκεί κάτω. Κει που γρασίδι φυτρώνει μέσα από τα μαλλιά; Είναι σκοτεινά στην Υπογαία του Τίποτα;». Το ποίημα αυτό της Σκωτσέζας Έλεν Άνταμ, από το μακρινό 1952, αποκτάει μια διαφορετική ανάγνωση στο σήμερα. Υπάρχει, σαφώς, αλληγορία στο μήνυμα. Υπάρχει και ρεαλισμός. Για μια κυριολεκτικά αθέατη πραγματικότητα.
Δείτε τη συνέχειά εδω