Η επιστροφή στις νίκες για τον Παναθηναϊκό κόντρα στον Πανσερραϊκό έφερε κάποια ευχάριστα μαντάτα στο Τριφύλλι αλλά και κάποια μαθήματα ενόψει της συνέχειας που «φωνάζουν» για βελτίωση. Πέρα από το αυτονόητο, δηλαδή την κατάκτηση των τριών βαθμών, οι ”πράσινοι” μπορούν να σταθούν και στα εξής:
1) Στην βελτίωση που έδειξε το σύνολο στην ανάπτυξη και την δημιουργία. Ο Αλόνσο δούλεψε σε διαφορετικά, πιο λειτουργικά μοτίβα ”χτισίματος”, ο Παναθηναϊκός κυκλοφόρησε καλύτερα την μπάλα, την έβαλε κάτω όπως συνηθίζουμε να λέμε για να συνενοούμαστε και άφησε στην άκρη την μεγάλη αμεσότητα στο παιχνίδι του. Οι επιθέσεις πέρασαν πολλές φορές από τον άξονα, από τα πόδια του Αράο και του Ουναϊ, η ομάδα έβγαλε συνεργασίες στα τελευταία μέτρα(όπως το πρώτο γκολ και η ευκαιρία του Ουναϊ που έφερε την φάση με το πέναλτι στον Βαγιαννίδη) και είχε έναν ορθολογικό, πιο ταιριαστό στο ρόστερ τρόπο να επιτεθεί.
2) Στην υπομονή, την πίστη στο πλάνο και το καθαρό μυαλό στο δεύτερο μέρος, όταν ο αντίπαλος «ταμπουρώθηκε» και έκανε τα πράγματα δύσκολα περιμένοντας με έντεκα παίκτες στο αμυντικό του τρίτο. Σε εκείνο το διάστημα ο Παναθηναϊκός είχε την εικόνα που συνήθιζε να έχει επί Ιβάν, όταν ήταν μια πιο έτοιμη και δουλεμένη ομάδα. Ο Παναθηναϊκός για ακόμη μία φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα έδειξε να έχει μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας από τον αντίπαλό του, έψαξε με ηρεμία το δεύτερο γκολ και βρήκε την λύση με τον Τζούρισιτς.
3) Ο Σέρβος έκανε την διαφορά, απέδειξε το μεγάλο βάθος που έχει φέτος η ομάδα(πέρσι αποκτήθηκε για βασικός, φέτος είναι η πρώτη αλλαγή) και έδειξε έτοιμος να διεκδικήσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Όχι τόσο στα άκρα όπου δεσπόζουν οι Τετέ και Πελίστρι, αλλά περισσότερο στο «10», εκεί όπου παίζει ο Μπακασέτας.
4) Στην πρώτη ενδεκαδάτη εμφάνιση του Αζεντίν Ουναϊ. Ο Μαροκινός μέσος έκανε τα πάντα στον άξονα. Μοίρασε, ντρίμπλαρε, έκοψε, δημιούργησε, εκτέλεσε. Ήταν εξαιρετικός, έβαλε μεγάλη ποιότητα και η εικόνα του δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για το παρόν και το μέλλον.
5) Στα αρνητικά, τώρα, ο Παναθηναϊκός είχε κάκιστο αμυντικό transition για τριάντα λεπτά. Δέχθηκε ένα γκολ από αυτή την κατάσταση, από κακές αμυντικές ενέργειες σε μία φάση, όπου ο Βαγιαννίδης, ο Αράο και οι δύο στόπερ είναι… αλλού. Σε ακόμη ένα παιχνίδι που ανέβασε πολλούς παίκτες στις επιθέσεις του, η ομάδα του Αλόνσο δεν είχε καλές αντιδράσεις, όταν έχανε την μπάλα. Αυτή η «ασθένεια» ακολουθεί το Τριφύλλι από πέρσι και πρέπει να βρεθεί λύση στην συγκεκριμένη αδυναμία.
Σε γενικές γραμμές ο Παναθηναϊκός εμφάνισε πρόοδο στο επιθετικό κομμάτι σε σχέση πάντα με όσα έδειξε τις τρεις πρώτες αγωνιστικές απέναντι σε μικρομεσαίους αντιπάλους. Από την άλλη, όμως, ανασταλτικά χρειάζεται μεγαλύτερη ισορροπία.
Από κει και πέρα, υπάρχει ακόμη ένα ευχάριστο μαντάτο που ήρθε από την συνέντευξη Τύπου. Ο Ντιέγκο Αλόνσο δεν κρύφτηκε πίσω από την νίκη ή από την επιμέρους πρόοδο. Παραδέχθηκε πως αυτό που βλέπουμε είναι πολύ μακριά από αυτό που θέλει να βλέπει. Ποδοσφαιρικά τον τιμά αυτή η παραδοχή και είναι καλό νέο που ο Ουρουγουανός τεχνικός αναγνωρίζει δημόσια την βελτίωση που έχει ανάγκη η ομάδα του. Μία βελτίωση που δεν μπορεί να δημιουργηθεί με ένα… μαγικό κουμπί αλλά θέλει χρόνο, υπομονή και δουλειά.
Αντί επιλόγου: Την πρώτη αγωνιστική ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει. Ο Σιδηρόπουλος δεν τιμωρήθηκε. Κόντρα στον Πανσερραϊκό, ο Ευαγγέλου και ο Ζαμπαλάς πήραν πίσω ένα πεντακάθαρο πέναλτι. Δύο βαρβάτες «πιστολιές» σε πέντε αγωνιστικές, συν την εχθρική διαιτησία του Βίνσιτς στη Τούμπα. Όταν φτάσουμε στα play offs τι θα κάνουν, δηλαδή;
