Ο Παναθηναϊκός είχε την υποχρέωση να προκριθεί με την Βίκινγκουρ και το έκανε με το 2-0 στο ΟΑΚΑ με τις γκολάρες του Μλαντένοβιτς και του Τετέ. Διόρθωσε το λάθος και την ήττα του πρώτου αγώνα και έστω και στο 94 έφθασε σε μία πρόκριση, που από την κλήρωση ήταν υποχρεωμένος να πάρει. Είτε παίζοντας καλά, είτε δεν παίζοντας καλά. Η πρόκριση βοηθάει τον προπονητή και τους παίκτες να βρουν λίγη ηρεμία μέχρι το επόμενο.
Η κλήρωση έφερε Φιορεντίνα στους 16 και όχι Ραπίντ Βιέννης. Συνηθισμένος είναι ο Παναθηναϊκός από την ΟΥΕΦΑ να πέφτει πάντα στα δύσκολα, ενώ υπάρχουν θεωρητικά πιο εύκολα. Απέκλεισε την Μαρσέιγ, αποκλείστηκε από τον Αγιαξ για ένα πέναλτι, απέκλεισε την Λανς και αυτή η τελευταία πρόκριση έχει φέρει τον Παναθηναϊκό να παίζει στην Ευρώπη Μάρτη μήνα 15 χρόνια μετά. Τότε ήταν αντίπαλος στο Europa League η Σταντάρ Λιέγης, αλλά το βάρος έπεσε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, που ήρθε αφού η ομάδα αποκλείστηκε πρώτα από την Σταντάρ Λιέγης.
Τώρα όλος ο Παναθηναϊκός θα ζει με την ελπίδα να αποκλείσει την Φιορεντίνα και να αλλάξει την χρονιά του να ζεστάνει τον κόσμο του. Και να έχει να λέει στον αιώνιο αντίπαλο, ότι «εγώ βρήκα την Φιορεντίνα σε διπλά ματς στους 16 Μάρτη μήνα, ενώ εσύ σε μονό ματς στον τελικό Μάη μήνα». Η πρόκληση είναι μεγάλη, όπως ήταν μεγάλη η πρόκληση και με την Λανς το καλοκαίρι και η πρόκριση ήρθε.
Πιστεύω, ότι θα δούμε έναν Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό και στα δύο παιχνίδια και αν έχει και την τύχη με το μέρος του να πάρει μία σπουδαία πρόκριση. Η ομάδα θα παίξει με μεγαλύτερη συγκέντρωση, μεγαλύτερη σοβαρότητα, από ότι στα παιχνίδια με την Βίκινγκουρ, διότι πολύ απλά ξέρει, ότι μόνο έτσι μπορεί να έρθει η πρόκριση με έναν αντίπαλο σαν την Φιορεντίνα.
Ο Σιώπης ήθελε Φιορεντίνα, διότι γνωρίζει ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να ψάχνει τέτοιες προκρίσεις και επειδή και στον ίδιο αρέσουν τα δύσκολα. Δύο παιχνίδια στο ΟΑΚΑ αρκούσαν, για να καταλάβουν και όσοι δεν είδαν με καλό μάτι την απόκτησή του, πόσο έλειπε από την ομάδα ένας Σιώπης. Με πάθος και ψυχή που δύσκολα βρίσκεις, με πολλά τρεξίματα και ένταση, αλλά και με συμμετοχή στην δημιουργία με πάσες και αλλαγές πλευράς. Είμαι σίγουρος, ότι παιχνίδι με παιχνίδι ο Σιώπης θα παρασύρει και τους άλλους παίκτες με την μαχητικότητα και το πάθος, που δείχνει και ο Παναθηναϊκός θα ανεβάσει την ένταση στα ματς που έρχονται. Και η αλήθεια είναι, ότι με αυτή την αυταπάρνηση παίζουν και άλλοι παίκτες. Όπως ο Τζούρισιτς, που είχε πρόβλημα στο δάκτυλο του ποδιού του και έκανε ένεση, για να βοηθήσει την ομάδα με την Βίκινγκουρ. Αυτή η πρόκριση τώρα πέρασε σαν υποχρέωση και έτσι ήταν, αλλά αν ο Παναθηναϊκός περάσει την Φιορεντίνα, μπορεί να έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της χρονιάς.
*Μόνο μπράβο σε όσους βρέθηκαν χθες στο ΟΑΚΑ μέσα στην παγωνιά και ΤσικνοΠέμπτη, για να στηρίξουν την ομάδα στα δύσκολα. Αυτό σημαίνει αγαπάω το τριφύλλι, λατρεύω τον Παναθηναϊκό. Respect μάγκες!
