Ο Παναθηναϊκός μας έχει συνηθίσει σε… γιορτές και όχι σε θλιμμένες εμφανίσεις όλο προβληματισμό, όπως αυτή της Πέμπτης.
Εντάξει θα προσπαθήσω να διασκεδάσω λίγο τις εντυπώσεις… Ο Παναθηναϊκός αν επιλέξουμε ένα λαϊκό (σ.σ. σκυλάδικο από τα δικά μας) άσμα για να τον ταυτίσουμε με τα συναισθήματα που μας χαρίζει όλα αυτά τα χρόνια είναι το… «μού μαθες έρωτα, έρωτα, έρωτα μοναδικό» και «έξαψη» μετά από κάθε νίκη και τον… έρωτα σε κάθε αντίπαλο του…
Φέτος από Γιάννη Βασιλείου το γύρισε σε… Παντελίδη και κλάμα. Και δεν του πάει για την ιστορία του, το κύρος του, το γόητρο του, να χάνει τόσο εύκολα και να επιτρέπει στα αμερικανάκια της Μακάμπι να κάνουν προπόνηση στο ΟΑΚΑ και να φεύγουν με ένα σωρό καρφώματα και χαμόγελα σε μία από τις πιο εύκολες νίκες τους στην Ευρώπη φέτος. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι έχασε επειδή ήθελε να επιλέξει αντίπαλο, γιατί πολύ απλά… δεν επιλέγει αυτός, αλλά η Λοκομοτίβ κ η Λαμποράλ. Οι απουσίες είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Μην τρελαινόμαστε κιόλας, η ομάδα παίζει χωρίς Ματσιούλις και Παππά και στερήθηκε των υπηρεσιών και του Ούκιτς, όταν η Μακάμπι πήρε την διαφορά. Αλλά είναι αυτό το μόνο πρόβλημα; Δυστυχώς όχι .
Οι ρόλοι, η κατανομή τους, ο κακός εγωισμός αρκετών παικτών, το ντεφορμάρισμα (διαρκείας) άλλων και τα ρίσκα από τον πάγκο που φέτος δεν βγαίνουν, έχουν οδηγήσει τον Παναθηναϊκό να έχει μία κακή –ας το ομολογήσουμε πλέον- παρουσία ως τώρα. Η άμυνα του είναι 10η περίπου (παίζεται αν θα ανέβει από τους αγώνες της Παρασκευής και τις τελευταίες εισόδους) από τις ομάδες που πέρασαν στο Τορ-16. Η άμυνα του που ήταν το μεγάλο του όπλο πέρυσι. Οι 73,6 πόντοι που δεχόταν ο Παναθηναϊκός κατά μέσο όρο σε κάθε ματς στην πρώτη φάση είναι ο νούμερο ένα πονοκέφαλος για τον Αργύρη Πεδουλάκη. Όμως ακόμα και η Φενέρ που είχε χειρότερο μέσο όρο έβρισκε τρόπους να βάλει περισσότερες φορές την μπάλα στο καλάθι.
Από την άλλη οι 76,8 πόντοι της επίθεσης διαμορφώθηκαν με 50% στα δίποντα (35,5 προσπάθειες ανά παιχνίδι) και με 36% στα τρίποντα με 25,5 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Μην χάνεστε με τα μαθηματικά… Τα πράγματα είναι απλά. Αν τα τρίποντα έμπαιναν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε. Σε σύνολο πέντε επιθέσεων για να τα πούμε απλοϊκά, οι πράσινοι (κατά μέσο όρο) είχαν ένα εύστοχο δίποντο (το 50% που λέγαμε), ένα εύστοχο τρίποντο και τρεις χαμένες προσπάθειες. Τα λάθη ήταν περισσότερα από τα επιθετικά ριμπάουντ, που πάει να πει απλά, πως οι πράσινοι με 2/5 επιθέσεις έπρεπε να παίξουν τέσσερις καλές άμυνες για να έχουν κέρδος. Και δεν έπαιζαν τόσο καλή άμυνα… Εξού και το 5 νίκες 5 ήττες.
Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα με τα νούμερα. Αυτό που θέλω να περιγράψω είναι τον εντελώς λάθος τρόπο με τον οποίο προσπαθεί ο Παναθηναϊκός να φτάσει στο καλάθι. Η μπάλα όταν δεν παίζει ο Μπατίστ ή φορτώνεται με τον άχαρο ρόλο του σέντερ ο Γκιστ, δεν πατάει στην ρακέτα. Ο Λάσμε είναι καλός και σούπερ αθλητικός, αλλά τα ποσταρίσματα του είναι πολύ κακά. Ο Μαυροκεφαλίδης… δεν παίζει, αλλά και όποτε παίζει δεν βοηθάει κυρίως στην άμυνα και οι πράσινοι φαίνονται εγκλωβισμένοι στο περιφερειακό τους παιχνίδι που δεν τους δίνει λύσεις. Είπε ο Αργύρης Πεδουλάκης πως οι παίκτες του όταν μένουν πίσω στο σκορ, προσπαθούν μόνοι τους να κάνουν ηρωισμούς και να φτάσουν στο καλάθι. Οι ήρωες όπως έλεγε και ένας γνωστός προπονητής… πέθαναν το 1821 και το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα. Το ζήτημα είναι γιατί ο ίδιος ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν μπορεί να επιβληθεί στους παίκτες του και να επιβάλλει στα κρίσιμα αυτά που θέλει. Γιατί όντως ο Παναθηναϊκός έχει συνηθίσει να μένει πίσω στο σκορ και να κυνηγάει. Ο ίδιος ο κόουτς θα πρέπει να το αλλάξει αυτό και να φτάσουμε σε εμφανίσεις όπως αυτή στο Κούμπαν, όπου οι προσπάθειες από την περιφέρεια ήταν όσες έπρεπε και με Inside game πρώτα.
Και πάμε στο κεφάλαιο Ολυμπιακός στο ματς της Δευτέρας.
Σας το υπογράφω ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι γάτα στο Mind game και στα παιχνίδια ψυχολογίας. Είναι ίσως ο κορυφαίος στο να «φτιάξει» ψυχολογικά τους παίκτες του και η άθλια εμφάνιση με την Μακάμπι μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους πράσινους. Κάποτε ο Κάτας είχε πει για τον Ομπράντοβιτς ότι σκηνοθετούσε και κρίσεις για να κρατάει σε εγρήγορση τους παίκτες του και ο Πεδουλάκης ξέρει τέτοια κόλπα… Σε τέτοια ντέρμπι εξάλλου, μετράει πιο πολύ η ψυχολογία παρά το πόσο φορμαρισμένος είσαι. Και εκεί θα πρέπει να εστιάσουν οι πράσινοι και μετά… να δουλέψουν. Στο να διορθώσουν πάρα πολλά πράγματα μέσα στο παρκέ γιατί στο Τορ-16 τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Γίνεται να αλλάξουν τα πράγματα; Αφού το θέλει σε Παντελίδη φέτος, θα απαντήσω αναλόγως… «Πάμε στοίχημα» πως… «Γίνεται, γίνεται, γίνεται»!