Τη στιγμή που ο Αμπρόουζ πετύχαινε το γκολ της ισοφάρισης στη Λεωφόρο στο 80’ του αγώνα, ξεκίνησαν τα σχολιάκια. «Φυσικά και θα γινόταν. Θα γίνει και 1-2 τώρα. Ο Αλαφούζος θέλει συμμάχους στη Λίγκα και ο Βελλής είναι ένας πολύ καλός συμπαίκτης». Εξι λεπτά κράτησε η… χαρά τους. Στο δεύτερο γκολ του Μπεργκ, η Λεωφόρος κόχλαζε, λες και επρόκειτο για κάποιο μεγάλο ντέρμπι. «Αυτά αλλού. Όχι εδώ», ήταν σαν να έλεγε.
Ο Παναθηναϊκός δεν χαρίστηκε ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία του να το κάνει. Απαιτεί η ίδια του η ιστορία να παίζει για τη φανέλα, το έμβλημα και τον περήφανο κόσμο του. Σ’ ένα πρωτάθλημα που όσο πλησιάζουμε προς το τέλος του, οι «ομορφιές» αυξάνονται, ο Παναθηναϊκός τραβά τον δικό του δρόμο. Κι όποιος θέλει, ας κοπιάσει σε αυτόν. Είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας. Της τιμής. Της αλήθειας. Το είχε καταλάβει παλαιότερα ο Εθνικός Αστέρας του «δικού του» Σπύρου Λιβαθηνού. Το είχε νιώσει η Κέρκυρα. Εχασαν από τον Παναθηναϊκό και υποβιβάστηκαν. Πόσο διαφορετικό και συνάμα πόσο αληθινά ποδοσφαιρικό…
Ο Αναστασίου είπε ότι οι παίκτες του δεν έπαιξαν όπως εκείνος θέλει να κάνουν. Δεν έχει άδικο. Αδικο θα έχει όμως αν θεωρεί πως οι ευθύνες είναι μόνο των ποδοσφαιριστών. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να ανανεώσει το συμβόλαιο του «Ολλανδού»… χθες, λόγω της εξαιρετικής δουλειάς που κάνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει και τις άσχημες βραδιές του. Μία απ’ αυτές ήταν την Τετάρτη στο «Γεντί Κουλέ». Μία δεύτερη, ήταν χθες στη Λεωφόρο.
Το να παριστάνει ο Πράνιτς το μοναδικό «εξάρι» μέσα στο γήπεδο, δεν μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα. Δεν προσφέρει σιγουριά στους κεντρικούς αμυντικούς, ούτε δίνει τη λύση στην σωστή κυκλοφορία της μπάλας. Το είδε ο Αναστασίου και το διόρθωσε με το ξεκίνημα του β’ μέρους. Κατάλαβε το λάθος του. Προς τιμήν του.
Είπε και κάτι ακόμα στη συνέντευξη Τύπου. «Μετά τις νίκες με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ η αυτοπεποίθηση μεγάλωσε. Ίσως παραμεγάλωσε. Είπαμε από την αρχή ταπεινά και σεμνά. Ίσως πληρώνουμε την αύξηση της αυτοπεποίθησης. Αυτό θα βελτιωθεί και θα αλλάξει». Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Αν ο Παναθηναϊκός δεν θέλει να χάσει τον προσανατολισμό του, οφείλει να έχει σκυμμένο το κεφάλι και να δουλεύει. Διότι μέσα στο ρόστερ του έχει πολλά αμούστακα παιδιά, που το μυαλό τους μπορεί να ξεφύγει εύκολα. Αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς του Αναστασίου. Θα περιμένω με περίσσιο ενδιαφέρον να δω την αντίδρασή του και την τήρηση της υπόσχεσής του.
