Η επίσκεψη στα γραφεία του κινήματος, που βρίσκονται μια ανάσα μακριά από την ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού, δεν επεφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις. Η απουσία ξύλινου πολιτικού λόγου και ανέφικτων υποσχέσεων εντυπωσιασμού βοήθησε πολύ στην κουβέντα. Πρόκειται, άλλωστε, για «απλό» και ευθύ άνθρωπο που ασχολείται εδώ και χρόνια με τα κοινά, χωρίς να το διαφημίζει.
Ως απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας ήταν λογικό να έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στη γυμναστική. Υπήρξε αθλητής της ξιφασκίας στην Αθηναϊκή Λέσχη με αξιοσημείωτη μάλιστα επιτυχία και αρκετές πανελλήνιες νίκες. Κάτοικος της Νεάπολης Εξαρχείων τα τελευταία 20 χρόνια, δηλώνει ότι δεν θα άλλαζε τη γειτονιά του με τίποτα, παρά τα δεδομένα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Είναι παντρεμένος και έχει τρεις κόρες, εκ των οποίων η μεγάλη αγωνίζεται στην ομάδα βόλεϊ κορασίδων του Παναθηναϊκού. Το μεγαλύτερο πάθος για το «τριφύλλι», ωστόσο, το έχει η μικρότερη, ηλικίας 8 ετών.
Εδώ και χρόνια έχει αφιερωθεί στην επιχείρηση της οικογένειας (εισαγωγή και εμπορία νημάτων) και στον Δήμο Αθηναίων με τον οποίο πρωτοασχολήθηκε το 2002, όταν και εξελέγη πρώτος διαμερισματικός σύμβουλος στο α’ Δημοτικό Διαμέρισμα. Την περίοδο της Ολυμπιάδας ήταν πρόεδρος του α’ Δημοτικού Διαμερίσματος, το 2006 εξελέγη τρίτος Δημοτικός Σύμβουλος, ενώ από το 2006 έως το 2007, είχε την ευθύνη της σχολικής μέριμνας. Την τριετία 2007-10, τέλος, διετέλεσε αντιδήμαρχος τεχνικός υπηρεσιών. Πλούσια δράση αν μη τι άλλο…
Πώς ξεκίνησε η ιδέα του Παναθηναϊκού Κινήματος;
«Πριν από οτιδήποτε άλλο, να υπενθυμίσω ότι πρόκειται για κίνημα και όχι για κόμμα. Η ιδέα γεννήθηκε και υλοποιήθηκε τελικά το 2010, με γνώμονα τη βοήθεια προς τον Παναθηναϊκό και την κοινωνική προσφορά. Αρχικά αφιερωθήκαμε σε επισκέψεις σε ιδρύματα, οικοτροφεία, φυλακές ανηλίκων, σε συλλογή τροφίμων για συνανθρώπους μας. Βλέποντας, ωστόσο, ότι η πολιτεία είχε εχθρική στάση απέναντι στον Παναθηναϊκό, μπήκαμε πιο ενεργά στη μάχη υπεράσπισης του συλλόγου, ειδικότερα σε ότι αφορά στο γηπεδικό. Ζω τον Δήμο Αθηναίων από το εσωτερικό του εδώ και μια δεκαετία και γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι πολύ μικρότερα σε μέγεθος και ιστορία, αθηναϊκά σωματεία, είχαν πολύ μεγαλύτερη βοήθεια, αναλογικά πάντα, από ότι ο Παναθηναϊκός»
Πώς εξηγείται αυτό αλήθεια;
«Εξηγείται απλά. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν επεδίωξε να δείξει τη δύναμή του. Ήταν κατακερματισμένος, είτε από επιλογή των διοικήσεων του, είτε λόγω αποφάσεων που έπαιρναν συγκεκριμένα πρόσωπα, με αποτέλεσμα να μην παίρνει αυτά που του αναλογούσαν».
Λίγα λόγια για τη δομή του κινήματος;
«Το Παναθηναϊκό Κίνημα έχει φτάσει αυτή τη στιγμή τα 2.500 μέλη σε όλη την Ελλάδα. Το συμβούλιό μας είναι 18μελές και έχουμε τρεις επιτροπές. Την τεχνική, που ασχολείται με την πρότασή μας για το γήπεδο του Παναθηναϊκού, την επιτροπή δημοσίων σχέσεων και κοινωνικής προσφοράς και την ομάδα που χειρίζεται τα του προγράμματος του συνδυασμού. Όλα τα μέλη μας είναι φίλοι του Παναθηναϊκού, άλλοι ενεργοί και άλλοι όχι και τα πιο… διάσημα είναι ο κ. Τάσος Στεφάνου, ο κ. Πιτυχούτης και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος μας τηλεφώνησε ένα πρωί, εξέφρασε την επιθυμία να γραφτεί μέλος και την ίδια μέρα συμπλήρωσε την αίτηση και κατέβαλε το αντίτιμο. Τιμής ένεκεν, μάλιστα, του δώσαμε τον αριθμό μέλους 1908».
Έχετε αφιερώσει μεγάλο μέρος της προσπάθειας στην κατασκευή νέου γηπέδου…
«Είναι αλήθεια αυτό. Τον περασμένο Δεκέμβριο, παρουσιάσαμε μια σοβαρή μελέτη που αφορά στην κατασκευή γηπέδου στ η Λεωφόρο. Θέλαμε να αποδείξουμε ότι είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο, γιατί η Λεωφόρος ήταν ξεγραμμένη από όλους. Πιστεύουμε ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να αποκτήσει ένα γήπεδο αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας του, που θα μπορεί να προσφέρει και έσοδα από εμπορικές χρήσεις».
Το target group είναι πολύ συγκεκριμένο. Τι θα λέγατε σε κάποιο οπαδό άλλης ομάδας για να τον πείσετε να στηρίξει την υποψηφιότητά σου;
«Ότι το πρόγραμμά μας απαντά σε όλα τα καυτά προβλήματα της πόλης. Είτε είσαι Παναθηναϊκός, είτε είσαι Ολυμπιακός, είτε αριστερός, είτε δεξιός, οι λακκούβες παραμένουν λακκούβες και τα περιβαλλοντικά προβλήματα σε επηρεάζουν στον ίδιο βαθμό. Άλλωστε, τις ημέρες που ζούμε, λίγα πράγματα μας χωρίζουν και πολλά μας ενώνουν».
Τι στάση κρατά ο επίσημος Παναθηναϊκός σε αυτό το εγχείρημα;
«Η σχέση μας είναι καλή, αλλά διακριτή. Θέλουμε να υπάρχει μια ισορροπία, αλλά είναι δεδομένο ότι πρώτος μας στόχος είναι η προστασία του Παναθηναϊκού. Όλη αυτή την περίοδο που δραστηριοποιούμαστε, άλλωστε, έχουμε πάρει θέση σε όλα τα ζητήματα που απασχόλησαν τον σύλλογο».
Υπάρχει επαφή με τους οργανωμένους οπαδούς;
«Βεβαίως και υπάρχει, άλλωστε πολλά από τα ιδρυτικά μας μέλη προέρχονται από το οργανωμένο κίνημα».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχετε αντιμετωπίσει ως πολιτικό κίνημα;
«Η στάση του Δήμου και συγκεκριμένα του κ. Καμίνη, τόσο απέναντι στον σύλλογο, όσο και απέναντί μας. Ενδεικτικά αναφέρω τις θέσεις του για τη Λεωφόρο και την αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας της, την επαναφορά του διατάγματος που θέλει γκρέμισμα της Λεωφόρου σε περίπτωση που παραδοθούν οι αθλητικές εγκαταστάσεις στον Ερασιτέχνη. Ή το νέο σχέδιο ρυθμιστικό για την Αθήνα, το οποίο εξαφανίζει τη Λεωφόρο».
Υπάρχει δηλαδή πραγματικός κίνδυνος για τη Λεωφόρο;
«Ο προγραμματισμός του Δήμου είναι ο συγκεκριμένος χώρος να γίνει «πράσινο», οπότε δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο. Αυτά δεν τα λέω από το μυαλό μου, προκύπτουν από έγγραφα. Για παράδειγμα, το ότι θεωρεί πως το γήπεδο ανήκει στον Δήμο, το μετέφερε στον Ερασιτέχνη τον περασμένο μήνα, λέγοντας μάλιστα ότι ο Δήμος επιτρέπει την χρήση του από τον Παναθηναϊκό».
Ποιες ηλικίες ανταποκρίνονται περισσότερο στο κάλεσμά σας;
«Άτομα όλων των ηλικιών. Ο μεγαλύτερος, νομίζω, είναι ο κ. Πιτυχούτης, ζωντανή ιστορία του Παναθηναϊκού και παράδειγμα προς μίμηση από κάθε άποψη».
Τι έχει πάει στραβά και η Αθήνα παρουσιάζει αυτή την εικόνα;
«Κατ’ αρχάς, τα τελευταία χρόνια, οι Δήμαρχοι έχουν γίνει περισσότερο διαχειριστές, παρά Δήμαρχοι. Υπό την έννοια, ότι ξεκινούν με ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, το οποίο, όμως, είναι στην πραγματικότητα ανέφικτο. Δεν λέω ότι δεν έχουν καλές προθέσεις. Στην πορεία, όμως, χάνουν την επαφή με τους δημότες. Εμείς πιστεύουμε πολύ στη συνεργασία του Δήμου με τον δημότη, αλλά και στη συνεργασία των δημοτών μεταξύ τους».
Υπάρχει δυνατότητα να γίνουν σαρωτικές αλλαγές στην Αθήνα;
«Δεδομένου ότι τα οικονομικά είναι πλέον πολύ περιορισμένα, οι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν σταδιακά. Αυτό που σίγουρα μπορεί να αλλάξει άμεσα, είναι η αντιμετώπιση των πολιτών προς την πόλη στην οποία ζουν. Επιπλέον, η Αθήνα είναι εχθρική πόλη για πολλές κατηγορίες ανθρώπων. Για τους ποδηλάτες, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ακόμα και για τα παιδιά. Σε αυτούς τους τομείς, οι αλλαγές είναι εφικτές. Το σημαντικότερο, θεωρώ, είναι ότι η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να ξαναγίνει τοπική και να ξεφύγει λίγο από τα κέντρα εξουσιών. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία θα παίξει μεγάλο ρόλο στη βελτίωση της καθημερινότητας».
Ο στόχος του Παναθηναϊκού Κινήματος στις εκλογές ποιος είναι;
«Να έχουμε τρία άτομα στο νέο δημοτικό συμβούλιο. Να βάλουμε τον Παναθηναϊκό στον Δήμο της Αθήνας».
Εφικτός με βάση τα δεδομένα;
«Θεωρώ πως ναι. Ολοένα και περισσότερος κόσμος είναι ενήμερος για την προσπάθειά μας και τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι πολύ θετικά».
Αλήθεια, υπάρχει διέξοδος για τη χώρα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται;
«Για το άμεσο μέλλον, νομίζω πως δεν υπάρχει. Δυστυχώς. Εδώ και καιρό, δεν αποφασίζουμε μόνοι μας. Αποφασίζουν άλλοι για μας με ότι συνεπάγεται αυτό».
Για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό; Θα βγει σύντομα από το μνημόνιο;
«Εδώ είμαι πολύ πιο αισιόδοξος. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον κ. Αλαφούζο ότι βγήκε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη εποχή και σημείωσε αξιοσημείωτο έργο σε ότι αφορά στο συμμάζεμα των οικονομικών. Και παρότι οι απαιτήσεις του κόσμου παραμένουν υψηλές λόγω του ονόματος «Παναθηναϊκός», η στάση των οπαδών, ειδικά φέτος, είναι αξιοθαύμαστη. Με σύμμαχο τον κόσμο, λοιπόν και οδηγό το πλάνο που έχει καταρτιστεί, θεωρώ ότι σύντομα θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες. Είναι πολύ σημαντικό το ότι η ομάδα αποπνέει υγεία».
