Με εμφανίσεις, όπως εκείνη κόντρα στη Φενέρ την περασμένη εβδομάδα αλλά και απέναντι στην Αρμάνι την τελευταία αγωνιστική της Ευρωλίγκας, ο Παναθηναϊκός έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει όχι μόνο στην πρόκρισή του στην επόμενη φάση της διοργάνωσης, αλλά και σε μια πολύ καλή θέση.
Οι «πράσινοι» μετρούν μέχρι στιγμής τρεις νίκες επί της Τουρόβ, της Φενέρ και της Αρμάνι και μόλις μία ήττα απέναντι στη Μπάγερν στο Μόναχο και πάνε με άλλο αέρα πλέον στη Βαρκελώνη την επόμενη εβδομάδα να αντιμετωπίσουν την ισχυρή Μπαρτσελόνα.
Η ομάδα προχωράει βήμα βήμα κρατάει… μικρό καλάθι και καλά κάνει, δεδομένου ότι ακόμη «χτίζεται», όμως οι μέχρι τώρα εμφανίσεις και η διαρκής βελτίωσή της μέρα με τη μέρα της δίνει κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι μπορεί να ξεπεράσει τις προσδοκίες ακόμη και των πιο αισιόδοξων.
Η σκληρή δουλειά που γίνεται βγαίνει στο παρκέ σε κάθε ματς. Χαρακτηριστικό είναι ότι παίκτες και τεχνική ηγεσία όχι μόνο δεν επαναπαύτηκαν στην πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στη Φενέρ αλλά παρουσιάστηκαν ακόμη καλύτεροι κόντρα στην ιταλική ομάδα.
Σε κάθε ευκαιρία άπαντες στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού επισημαίνουν ότι «στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά, να βελτιωνόμαστε παιχνίδι με παιχνίδι και όπου μας πάει». Και μέχρι στιγμής αποδεικνύονται συνεπείς σε ότι έχουν πει.
Η πρόκριση έχει ακόμη δρόμο, όμως η συγκρατημένη αισιοδοξία που επικρατούσε όταν έγινε η κλήρωση της Ευρωλίγκας και έφερε τον Παναθηναϊκό, κατά κοινή ομολογία, σε έναν από τους πλέον δύσκολους ομίλους, έχει αρχίσει να γίνεται πίστη ότι μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα πράγματα από ότι φαινόταν στο ξεκίνημα του φετινού ταξιδιού του στην Ευρώπη. Αρκεί να συνεχίσει σε αυτό το ρυθμό.
Φυσικά αυτό που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής ο Παναθηναϊκός πιστώνεται στο μεγαλύτερο βαθμό στον Ντούσκο Ιβάνοβιτς και τους συνεργάτες του που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα εξαιρετικό σύνολο, που επαναλαμβάνω χαίρεσαι να το βλέπεις στο παρκέ. Αυτό είναι το ένα κομμάτι και το πιο σημαντικό.
Από την άλλη δε μπορώ να παραβλέψω ότι μεγάλο ρόλο στα μέχρι στιγμής αποτελέσματα παίζει ο ενθουσιασμός αλλά και το μεγάλο κίνητρο που έχουν οι παίκτες, μικροί και μεγάλοι.
Και αν ο Διαμαντίδης και ο Φώτσης έχουν χορτάσει από διακρίσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό τους έχει προκαλέσει κορεσμό, δεν ισχύει το ίδιο και για τους Παππά, Γιάνκοβιτς, Μποχωρίδη, Σλότερ, Μπατίστα, Μπλουμς, Ράιτ και τα υπόλοιπα παιδιά που μέσα από τον Παναθηναϊκό ψάχνουν την ευκαιρία να αναδειχθούν.
Οι παίκτες διψούν για διάκριση και φαίνεται. Σε κάθε ματς μπαίνουν στο γήπεδο και… τρώνε σίδερα. Όλος αυτός ο ενθουσιασμός των μικρών, σε συνδυασμό με την εμπειρία των Διαμαντίδη, Φωτση, αλλά και η σωστή διαχείριση από τους κατάλληλους ανθρώπους (Ιβάνοβιτς, Μανωλόπουλο, Μπεροκάλ) δημιουργούν κάτι εξαιρετικό και αρκετά ελπιδοφόρο για το μέλλον.
