Αν σας πω ότι το αποψινό παιχνίδι το περιμένω περισσότερο απ’ ότι τα προηγούμενα του Europa League, στα οποία υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον, το πιθανότερο είναι να με περάσετε για τρελό. Με μια δόση υπερβολής στα γραφόμενα, λέω ότι από τέτοια ματς, όπως αυτό με την Εστορίλ, στη Λεωφόρο φτιάχνεται ο σωστός φίλαθλος της νέας γενιάς και φυσικά ξεχωρίζει η μεγάλη ομάδα, από τις υπόλοιπες…
Απόψε δεν μετρούν οι βαθμοί, δεν παίζεται καμία πρόκριση, δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον τέτοιου τύπου. Σαφώς και δεν είναι ευχάριστο για το «τριφύλλι», αλλά ότι γράφει, δεν ξεγράφει. Στη ζωή πρέπει να συνεχίζεις με αυτά που πέτυχες και να διορθώνεις τα λάθη σου. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ετσι κάνουν και οι «πράσινοι». Είπαν «αντίο» στο Europa League, προχωρούν, και κόντρα στους Πορτογάλους, δίνουν ένα παιχνίδι αλλιώτικο από τα υπόλοιπα…
Απόψε όλοι παίζουν για τον Παναθηναϊκό και μόνο. Για το πρεστίζ, για την ιστορία, για τον «σύλλογο μεγάλο», για το έμβλημα, για το ευρωπαϊκό παρελθόν, για το μέλλον, για τον κόσμο, τον παλιό και τον νέο, αυτόν που ήρθε και αυτόν που έρχεται. Για τον φίλαθλο της νέας γενιάς που δεν θα γαλουχηθεί μόνο μέσα από επιτυχίες και προκρίσεις, αλλά και μέσα από νίκες γοήτρου. Μέσα από εμφανίσεις «για την ομάδα», μέσα από καταθέσεις ψυχής ακόμη και σε «αδιάφορα» παιχνίδια… Αυτός είναι ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ.
Απόψε, λοιπόν, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, όπως όλοι μας μπορεί να νομίζουμε. Το παιχνίδι έχει τη δική σου διαφορετική σημασία. Ακόμη και από τέτοιες αναμετρήσεις, υπάρχουν κέρδη, όχι τόσο για τα ταμεία, όσο για το πραγματικό μεγαλείο μιας ομάδας και της κουλτούρας και νοοτροπίας γύρω απ’ αυτήν. Μια κουλτούρα η οποία δεν έχει να κάνει μόνο με τη χαρά και το «πανηγύρι» σε κρίσιμες αναμετρήσεις, αλλά και με την προσπάθεια, το πάθος και τη στήριξη σε παιχνίδια για το πρεστίζ. Όπως το αποψινό. Χαρείτε το, λοιπόν, και θυμηθείτε ότι μόνο κέρδη θα υπάρξουν αν οι «πράσινοι» παραταχθούν στη Λεωφόρο σαν να παίζεται μια πρόκριση. Κέρδη μακροπρόθεσμα, αλλά πολύ σημαντικά…
