Ο Παναθηναϊκός μετά το μεταγραφικό οργασμό των τελευταίων ημερών μπαίνει με νέο «πρόσωπο» στη μάχη των πλέι οφ, με φόντο τι άλλο; Μα τη διατήρηση των κεκτημένων. Γράφει η Ρούλα Στεφανάκη.
Οι «πράσινοι» στην προσπάθειά τους να σώσουν ότι γίνεται αν σώζεται, που λέει και το τραγούδι, προχώρησαν έστω και την ύστατη ώρα σε διορθωτικές κινήσεις και είναι έτοιμοι να δώσουν τον πρώτο τους αγώνα με τον Κολοσσό Ρόδου στο άδειο λόγω τιμωρίας, ΟΑΚΑ.
Κάνοντας έναν μίνι απολογισμό των πεπραγμένων του Παναθηναϊκού το τελευταίο διάστημα, ένα είναι το σίγουρο. Ότι, υπήρξε αντίδραση, για τα κακώς κείμενα που είχαν διαπιστωθεί ότι υπήρχαν στην ομάδα. Τώρα αν οι αλλαγές που έγιναν θα έχουν αποτέλεσμα; Θα φανεί.
Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόταν ένα ταρακούνημα και η αρχή έγινε με την απομάκρυνση του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Άλλωστε ο προπονητής είθισται να πληρώνει το… μάρμαρο τις περισσότερες φορές. Στη συνέχεια, απομακρύνθηκε ο Γκάνι Λαουάλ, ο οποίος είτε ήρθε, είτε δεν ήρθε, ένα και το αυτό. Χωρίς απαραίτητα να ευθύνεται αποκλειστικά για αυτό που παρουσίασε, ή δεν παρουσίασε. Διότι για να λέμε και του στραβού το δίκιο δεν πήρε και τις ευκαιρίες του. Ο Ιβάνοβιτς δεν τον εμπιστεύτηκε, αυτό φάνηκε ξεκάθαρα, δεν έδεσε με την ομάδα και ήταν θέμα χρόνου να κουνήσει μαντήλι. Όπως και έγινε.
Και πάμε τώρα στις προσθήκες. Όλο αυτό το διάστημα οι λίστες σβήνονταν και ξαναγράφονταν μέχρι να βρεθεί η ενδεδειγμένη και φυσικά η εφικτή λύση. Από τις προτάσεις λοιπόν που έγιναν και απορρίφθηκαν είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά και από εκείνες που για διάφορους λόγους «ναυάγησαν» τελευταία στιγμή (βλ. Κένιον Μάρτιν και Κώστα Καϊμακόγλου) ο Παναθηναϊκός κατέληξε στους εξής δύο. Τον Ντι Τζέι Κούπερ, τον γνωστό σε όλους μας από το πετυχημένο πέρασμά του στον ΠΑΟΚ και περσινό μεταγραφικό στόχο του τριφυλλιού και τον Ρέιμαρ Μόργκαν ο οποίος δεν έχει αγωνιστεί ξανά σε τόσο υψηλό επίπεδο, ήρθε όμως με καλές συστάσεις (είναι αλτικός, αθλητικός) και μένει να τον δούμε και στην πράξη.
Όσον αφορά το θέμα του προπονητή, ήταν σαφές εξαρχής, ότι ο Παναθηναϊκός θα πήγαινε σε υπηρεσιακό. Το δοκίμασε πέρυσι με τον Αλβέρτη, του πέτυχε, γιατί να μην το ξαναδοκιμάσει; Άλλωστε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ο οποίος έχει αναλάβει να σηκώσει το βάρος (με κάποιον έμπειρο στο πλάι του, ο οποίος αναμένεται να ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες), γνωρίζει πολύ καλά την ομάδα –είναι από τους αφανείς ήρωες που λέμε- και διαθέτει όλα τα προσόντα να την οδηγήσει στα πλέι οφ. Δεν νομίζω ότι στην παρούσα φάση θα μπορούσε να προκριθεί καλύτερη λύση.
ΥΓ: Το ύψος της ποινής που επιβλήθηκε στον Τζέιμς Γκιστ (οκτάμηνος αποκλεισμός) δεν οδηγεί απαραίτητα στη διακοπή του συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό. Αυτό όμως είναι κάτι που θα αποφασιστεί μετά τη λήξη της τρέχουσας σεζόν, οπότε θα τεθεί επί τάπητος όλος ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας και ανάλογα με τα τότε δεδομένα θα φανεί αν θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο τριφύλλι από τον Δεκέμβριο και μετά ή η ΚΑΕ θα προχωρήσει σε λύση της συνεργασίας τους.
