Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για τις τεράστιες προσπάθειες που γίνονται στη «μάνα του λόχου» και την ανάγκη για μεγάλη ενίσχυση από τους «επιφανείς Παναθηναϊκούς»
Θα έχετε παρατηρήσει ότι το panathinaikos24.gr είναι πάντα δίπλα στον Παναθηναϊκό Α.Ο και ρίχνει ιδιαίτερο βάρος στην επικαιρότητα του Ερασιτέχνη. Της «μάνας του λόχου», όπως συνηθίζεται να λέγεται. Στο πλαίσιο αυτό, εκφράζονται και οι αγωνίες, οι προβληματισμοί για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου. Ενός συλλόγου, που τα τελευταία χρόνια έχει πάψει να πρωταγωνιστεί, πληρώνοντας τις αμαρτίες του παρελθόντος στα οικονομικά. Τις προχειρότητες και τις λογικές «ο κυρ Θανάσης ή ο κυρ Βλάσης να ναι καλά και να πληρώνει στο τέλος του χρόνου για να μπαλώνει τις όποιες τρύπες».
Στη σημερινή εποχή, αγνοί Παναθηναϊκοί, όπως ο πρόεδρος Ηλίας Μιχαλαριάς και άλλοι δίπλα του, καταβάλλουν μια τεράστια προσπάθεια, έχοντας ένα διπλό σκοπό. Να «καθαρίσουν» οικονομικά τον σύλλογο και να τον διατηρήσουν σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Πράγματι, αυτό έχει συμβεί. Και η προσπάθεια όλων είναι πολλές φορές, πέρα από τις δυνάμεις τους, γεγονός που την κάνει, εκτός των άλλων, συγκινητική. Όπως συγκινητική, είναι και η στήριξη του κόσμου σε όλα τα γήπεδα, σε όλα τα τμήματα, κάθε εβδομάδα.
Ρίξτε μια ματιά στη φωτογραφία που έγινε viral και δείχνει το κλειστό της Κυψέλης το απόγευμα του Σαββάτου στο ντέρμπι «αιωνίων» στις γυναίκες και αυτή στο Ρέντη, δυο ώρες μετά, στο αντίστοιχο ντέρμπι ανδρών. Γεμάτο το ένα γήπεδο από 2.000 Παναθηναϊκούς, με λίγο κόσμο το άλλο. Η διαφορά είναι ότι ο Παναθηναϊκός «παλεύει» με τα προβλήματά του, ενώ ο Ολυμπιακός έχει εξασφαλισμένα έσοδα, από διάφορες «πηγές» και παίρνει τίτλους.
Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα, πέρα από τις τιτάνιες προσπάθειες των ανθρώπων που διοικούν τώρα και του κόσμου που στηρίζει, να εμφανιστούν οι έχοντες; Αν ο Παναθηναϊκός θέλει να αλλάξει επίπεδο και να ανέβει σκαλοπάτια, σε όλα του τα τμήματα, θα πρέπει, αρχικά, να δοθούν μεγάλες ανάσες από επιφανείς Παναθηναϊκούς και στη συνέχεια τον τρόπο και το μοντέλο διοίκησης, το βρίσκουμε. Αλλά, σε πρώτη φάση, άλλος τρόπος από τα «κεφάλαια», δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν μπορώ να αντιληφθώ εγώ ποιος είναι.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν θα αποτελέσει και κάποιο μεγάλο «μπελά» για τους «μεγάλους» να «τσοντάρουν». Κάποιοι λίγοι, ήδη, το κάνουν. Οι Γιαννακόπουλος, Αλαφούζος, Πατέρας, Πολέμης, Ευγενίδης, Μακρόπουλος, Ρισβάς και τα αδέρφια Ντάνου είναι απ’ αυτούς που έχουν στηρίξει. Δεν φτάνουν, όμως. Χρειάζονται περισσότερα.
Υ.Γ: Και κάτι για το ποδόσφαιρο. Η εμφάνιση δεν ήταν καλή στη Βέροια. Καθόλου καλή, με εξαίρεση κάποια μικρά διαστήματα. Το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι ήρθε η νίκη, που αποτελεί το καλύτερο «φάρμακο» για τις «αρρώστιες» των τελευταίων ημερών.
Τα υπόλοιπα, τα της όποιας βελτίωσης δηλαδή ή όχι, θα τα δούμε στο μέλλον. Οσο για τον Μάικλ Εσιέν, στο δεύτερο ημίχρονο ήταν θετικός. Όχι εντυπωσιακός, μα θετικός. Δείχνει σιγά – σιγά να βρίσκει ρυθμό μετά την απραξία μηνών. Βέβαια, κριτήριο γι αυτόν δεν θα είναι παιχνίδια με τη Βέροια…
