Σαμάκι Ουόκερ: «Έτσι έζησα τον εμφύλιο στη Συρία και το ψέμα των ΗΠΑ»

Οταν βρίσκεσαι μπροστά σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όταν γνωρίζεις πως όσα συμβαίνουν σήμερα θα απασχολήσουν τους αναλυτές του αύριο, θέλεις να ακούς όλες τις απόψεις, για να σχηματίζεις τη δική σου γνώμη. Πιο πολύ, όμως, θέλεις να ακούς αυτούς που «έχουν κάτι να πουν». Εκείνους που έζησαν τα πράγματα από κοντά, έχουν βάλει τις σκέψεις τους σε μία τάξη, έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους και ψάχνουν τη συζήτηση και την ανταλλαγή απόψεων. Όχι τον μονόλογο, ούτε την προπαγάνδα…

Ο 39χρονος σήμερα Αμερικανός έχει αφήσει στην άκρη τα μπασκετικά παπούτσια, τα φαρδιά σορτς και τις αμάνικες εμφανίσεις. Ο Ουόκερ «χρησιμοποίησε» το μπάσκετ ως μια… πλατφόρμα. Ύστερα από μία δεκαετία στο ΝΒΑ με ένα πρωτάθλημα και περισσότερα από 15.000.000 δολάρια στους τραπεζικούς του λογαριασμούς από συμβόλαια στον «μαγικό κόσμο», άφησε για μερικά χρόνια τις ΗΠΑ και γύρισε τον πραγματικό κόσμο. Στην ουσία, έβγαλε τον μανδύα του NBAer και φόρεσε εκείνον του ταξιδιώτη.

Μέσω του μπάσκετ του δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει σε διαφορετικές χώρες, να γνωρίσει κουλτούρες που απέχουν… χιλιόμετρα από αυτή την οποία είχε συνηθίσει. Στο «μεγάλο ταξίδι της ζωής του» είχε την ευκαιρία να περάσει από την Ρωσία, τη Συρία, τον Λίβανο, την Κίνα και την Νότια Κορέα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είχε την ευκαιρία να… ανοίξει τους πνευματικούς του ορίζοντες, να γνωρίσει ανθρώπους, να γίνει αποδέκτης θερμής αγάπης. Στην πενταετή περιπλάνησή του στον κόσμο ο Ουόκερ έγινε μάρτυρας διαφορετικών περιστατικών με αποκορύφωμα τα όσα έγιναν στη Συρία το 2011, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος και εκείνος αγωνιζόταν στην Αλ Γιάλα.

Σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, ο Ουόκερ μιλά στο SDNA για όσα άλλοι δεν τολμούν: για το προσφυγικό και τον εμφύλιο στη Συρία, για τις σκέψεις ενός ανθρώπου τη στιγμή που η κατάσταση μυρίζει… μπαρούτι, για τη στάση του ΝΒΑ προς τα “καυτά” θέματα της επικαιρότητας και για την αντιμετώπιση των αμερικανικών ΜΜΕ στα όσα γίνονται στην Μέση Ανατολή.