Ο Παναθηναϊκός -με τον Διαμαντίδη σε κακό βράδυ και τον Γκιστ φορτωμένο φάουλ- έχασε στο τελευταίο δευτερόλεπτο το πλεονέκτημα που πήρε την Πέμπτη κι επιστρέφει στον Πειραιά ψάχνοντας τη δεύτερη νίκη του εκεί σε σύνολο τριών αγώνων.
Δύσκολο μεν, όχι ακατόρθωτο για έναν οργανισμό που αρνείται να «πεθάνει», μετατρέποντας τα «θέλω» των άλλων για εγκαθίδρυση δυναστείας σε όνειρα θερινής νυκτός. Έχετε καταλάβει τι πέτυχε το τριφύλλι στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή; Όταν στην ανακοίνωση της πρόσληψης Πεδουλάκη, το καλοκαίρι του 2012, οι περισσότεροι προέβλεπαν μαύρες μέρες κι οι απέναντι ξεσάλωναν; Υπέρβαση δεν ήταν η «σκούπα» του 2013 με δύο νίκες στο ΣΕΦ επί του πρωταθλητή Ευρώπης; Υπέρβαση δεν ήταν το σύρσιμο της Μπάρτσα σε πέντε παιχνίδια την ίδια σεζόν και με μεγαλειώδες «διπλό» στη Βαρκελώνη; Θαύμα δεν πέτυχαν Αλβέρτης-Πρίφτης όταν μια ομάδα που «τρέκλιζε» στο τοπ16 πήρε πρωτάθλημα με μπρέικ στο μπρέικ, φτάνοντας σε πέντε αγώνες την ΤΣΣΚΑ στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας;
Άθλος δεν ήταν οι νίκες στο κύπελλο επί του Ολυμπιακού με τους εφήβους σε άδειο ΟΑΚΑ πέρσι και φέτος στο ΣΕΦ όταν ο Τζόρτζεβιτς είχε μετρήσει προηγουμένως μόνο μερικές μέρες γνωριμίας με τους αθλητές του; Ή ήταν άνευ σημασίας η νίκη του πρώτου γύρου όταν οι άλλοι έδειχναν να «καθαρίζουν» προηγούμενοι με +15 και τελικά τους «έβαλαν στα καλάθια» οι… Πάβλοβιτς (10 πόντοι) –Κούζμιτς (8 πόντοι κι απίστευτη προσφορά στην άμυνα).
ΟΚ να δεχθούμε ότι ο Σάλε δεν πήγε καλά στη στελέχωση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα κι έτσι η ομάδα φέτος είχε το καλύτερο ρεκόρ νικών στην Ευρωλίγκα την τελευταία τετραετία συγκριτικά με τον Ολυμπιακό που αποκλείστηκε ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ στην Ευρώπη κι επιπλέον τον έχει ως τώρα 3-2 στις νίκες. Ζόρικα τα πράγματα όσον αφορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα είναι… θαύμα αν επιτευχθεί ο στόχος!
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
