Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει (;) τις μεταγραφές του, αποκτώντας έναν παίκτη, που του δίνει «βάθος» στο ρόστερ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί τον παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Γράφει ο Γιάννης Μιχαλάκης.
Ντεμέτρις Νίκολς ο τελευταίος… ή ο προ-τελευταίος για τον Παναθηναϊκό Superfoods. Ο Αμερικανός φόργουορντ, αποτελεί την επιλογή του Αργύρη Πεδουλάκη για το «4», αλλά και το «3», που θα πλαισιώσει τους Μπουρούση, Σίνγκλετον, Φώτση και Γκιστ, στην «πράσινη» front line.
Σίγουρα σαν όνομα, δεν ήχησε και πολύ… δυνατά στον κόσμο της ομάδας που περίμενε ένα «μπαμ» τύπου Κλαβέρ. Ο Νίκολς είναι ένας χρήσιμος ρολίστας, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αδυναμίες, που έρχεται να συμπληρώσει το «πάζλ» των ψηλών του Παναθηναϊκού Superfoods.
Ξεκινώντας από τα βασικά, ο Αμερικανός είναι ένας καλός παίκτης, που ωστόσο δεν κάνει τη διαφορά. Όπως την κάνει ο Μπουρούσης, ο Σίνγκλετον, ο Τζέιμς κλπ. Η επιλογή του μπορεί να ξένισε πολλούς, ωστόσο έγινε με συγκεκριμένα κριτήρια και αν για κάτι έχει δικαιωθεί ο Αργύρης Πεδουλάκης, είναι στο να αναδεικνύει παίκτες, μέσα από τη δουλειά του, το σύστημα της ομάδας και την ψυχολογία που μπορεί να μεταδώσει σε αυτούς.
Το αν η μεταγραφή θα είναι καλή ή κακή, θα επιβεβαιωθεί στο παρκέ και μόνο σε αυτό, άσχετα τι λέγεται και τι γράφεται.
Ο Νίκολς έρχεται να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο το τρίποντο του Παναθηναϊκού Superfoods, κάτι που αποτέλεσε «αχίλλειο πτέρνα» την περσινή σεζόν. Πέραν αυτού, η άμυνα που θα προσφέρει σχεδόν σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας (μόνο στο «5» δεν παίζει), θα δώσουν μία ακόμα λύση στα χέρια του προπονητή.
Επιπλέον δίνει βάθος στο ρόστερ (δε θα ήταν το ίδιο αν ερχόταν ο Κλαβέρ, διότι θα μαζευόταν το μπάτζετ), με τον Πεδουλάκη να έχει περισσότερα κορμιά και επιλογές, σε μια χρονιά απαιτητική με πολλά και δύσκολα παιχνίδια.
Συνήθως όταν μια ομάδα αποκτά έναν παίκτη, έχουμε το κακό συνήθειο να τον αποθεώνουμε, είτε για να… πουλήσουμε, είτε για να κάνουμε… χατίρια. Η αλήθεια είναι πως ο κάθε παίκτης (και ο κάθε επαγγελματίας γενικά) κρίνεται από τη δουλειά του και μόνο αυτή. Στην περίπτωση του Νίκολς, φυσικά, θα είναι οι επιδόσεις του εντός παρκέ.
Σίγουρα έχει σπουδαίες παραστάσεις, είναι εν ενεργεία πρωταθλητής Ευρώπης (χωρίς ιδιαίτερη συμμετοχή βέβαια), αλλά ας μην παρασυρόμαστε από αυτό. Ποτέ δεν ήταν μεγάλος παίκτης, ποτέ δεν αποτέλεσε τον «κυριάρχο» όπου και αν έπαιξε, ωστόσο το γεγονός και μόνο πως είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον και άλλων μεγάλων συλλόγων, μόνο απαρατήρητο δεν περνά.
Ο Νίκολς δεν έρχεται για να κάνει τη διαφορά στο «τριφύλλι». Έρχεται να δώσει πολύτιμες βοήθειες και λύσεις, ανάσες σε παίκτες κλειδιά και «ποικιλία» στα χέρια του προπονητή. Για αυτά θα κριθεί.
ΥΓ.: Τα σενάρια για «μπαμ» με «4αρι» δεν υπήρχαν στη φαντασία των δημοσιογράφων, αλλά προέκυπταν από ρεπορτάζ και πληροφορίες. Η επιλογή του συγκεκριμένου παίκτη, έγινε από τον προπονητή με γνώμονα το καλό της ομάδας. Εκείνος ξέρει. Εμείς δεν είμαστε προπονητές.
