Αν ρίξει κανείς μια γρήγορη ματιά στα στατιστικά των πρώτων παιχνιδιών της Ευρωλίγκας, με τη νέα της μορφή, θα διαπιστώσει πως πολλά ματς και ειδικά αυτά που πήγαν στην… κόψη του ξυραφιού, κρίθηκαν από την επίθεση.
Η αλήθεια είναι πως διαμορφώνεται μια τάση που αναδεικνύει την επίθεση, καθώς οι προπονητές γνωρίζουν πως με τόσο δύσκολο και απαιτητικό πρόγραμμα, είναι αδύνατον οι παίκτες τους να έχουν τις απαραίτητες δυνάμεις να τρέξουν στην άμυνα, ποντάροντας στον επιθετικό οίστρο των αθλητών τους.
Το ερώτημα που γεννάται όμως, είναι το εξής. Θα μπορούν οι ομάδες να σκοράρουν σχεδόν σε κάθε ματς πάνω-ή εκεί κοντά-από 90 πόντους; Θεωρώ πως αυτό είναι αδύνατο. Είναι ακόμα νωρίς στη χρονιά, οι ομάδες έχουν ανάσες, παίζουν πιο ελεύθερα, αφού πιθανά λάθη και ανεπιτυχή αποτελέσματα, μπορούν να διορθωθούν στην πορεία, αλλά θαρρώ πως όσο φτάνουμε στα… κρίσιμα, οι άμυνες τελικά θα «μιλήσουν». Από τις καλές άμυνες, θα έρθουν και οι εύκολοι πόντοι.
Ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Μπάμπεργκ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα στην άμυνα «1 εναντίον 1», έμεινε μέσα στο παιχνίδι με μεγάλα σουτ, αλλά αν δεν έσφιγγαν… τα γάλατα, στο τελευταίο τρίλεπτο, η νίκη δε θα ερχόταν. Δύο σουπερ άμυνες πάνω στον Ζήση (η μία του Γκιστ πάνω στον Έλληνα άσο), δύο φορές που ο Καλάθης έβαλε τα χέρια του πάνω στην μπάλα και ο Παναθηναϊκός έκλεψε, ήταν τα σημεία κλειδιά της νίκης.
Μπορεί να μην παίζεται πλέον μπάσκετ στους 50-60 πόντους, ωστόσο η σκληρή άμυνα και η προσήλωση στο πλάνο και στα μαρκαρίσματα (έλεγχος ριμπάουντ, κλεψίματα), θα κάνουν νομίζω τη διαφορά.
Απόψε ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει μια ομάδα που σαν χαρακτηριστικό έχει τη σκληρή άμυνα, στο όριο του φάουλ. Ακόμη και αν σουτάρει από τα 6,75 με σούπερ ποσοστά το «τριφύλλι», η νίκη δε θα έρθει εύκολα, αν δεν καταφέρει να κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα και στην άλλη πλευρά του παρκέ.
Ναι, το μπάσκετ αλλάζει. Οι επιθέσεις-προς το παρόν-έχουν χαρίσει μεγάλες νίκες, αλλά οι άμυνες θα είναι πάντα, το key point. Σε ένα πρωτάθλημα που όλοι βάζουν 90άρες, θα κερδίσει αυτός που θα φάει 89. Και αυτό, θα είναι θέμα άμυνας…
ΥΓ.1: Το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα θα είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να κερδηθεί πάση θυσία, έστω και με έναν πόντο.
ΥΓ.2: Ο Κέι Σι Ρίβερς αποδεικνύει πως μπορεί να είναι ένας κομβικός παίκτης, σε άμυνα και επίθεση. Είναι ο μοναδικός παίκτης του Παναθηναϊκού, που έχει τέτοια ισορροπία και στις δύο πλευρές του παρκέ.
ΥΓ.3: Ο επικοινωνιακός «μανδύας» που περικλείει τον Ολυμπιακό από τη μία και τον Παναθηναϊκό από την άλλη, δημιουργεί τις κατάλληλες εντυπώσεις, διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη για το τι πραγματικά συμβαίνει. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε εκπληκτική φόρμα, πρώιμη όμως για το μακρινό ταξίδι της φετινής Ευρωλίγκας. Ο Παναθηναϊκός ξαναχτίζεται. Αυτό, απλά.
