Τα δύο ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα τον Ιούνιο του 1971 έμελλε να συμβάλλουν στην ενδυνάμωση του ονόματος και της αίγλης της οικογένειας του Παναθηναϊκού. Το πρώτο είχε άμεσο αντίκτυπο και συνέβη στο χορτάρι του Γουέμπλεϊ (2/6), με το τριφύλλι του Πούσκας να γίνεται η πρώτη (και μοναδική μέχρι σήμερα) ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα που φτάνει ως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Μια εβδομάδα αργότερα, άνοιξε ακόμη ένα κεφάλαιο στον τόμο με τις πιο σημαντικές προσθήκες της «πράσινης» ιστορίας, κάτι που αποδείχθηκε με το πέρασμα των ετών, σε βάθος χρόνου. Στις 10 Ιουνίου του 1971, το όνομα του Παύλου Γιαννακόπουλου προστέθηκε και επισήμως στα μητρώα του Παναθηναϊκού, ως μέλος του Δ.Σ. Μια απόφαση που και τότε φάνταζε ουσιαστική, ωστόσο άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για επιτυχίες, τις οποίες δεν μπορούσε να συλλάβει ο μέσος «πράσινος» νους…
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, κάθε άλλο παρά τυχαία βρέθηκε στον δρόμο του τριφυλλιού. Ο ίδιος έχει να το λέει πως έγινε κοινωνός της παναθηναϊκής ιδέας μέσω του πατέρα του, Δημήτρη, ο οποίος κάθε Κυριακή συνόδευε εκείνον και τα αδέρφια του στο γήπεδο. Η συνέχεια γράφτηκε επί της… οθόνης, καθώς ο αγνός φίλαθλος του Παναθηναϊκού, κατόρθωσε να χτίσει στο πέρας των χρόνων, μαζί με τον αδερφό του Θανάση, μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες του παγκόσμιου αθλητισμού. Τον μπασκετικό Παναθηναϊκό…
Πρώτιστα, είχε περάσει από διάφορα πόστα, αναλαμβάνοντας χρέη γενικού γραμματέα, τρία χρόνια μετά την είσοδό του στο Δ.Σ, ενώ στις 25 Μαΐου του 1976 έγινε γενικός αρχηγός και α’ αντιπρόεδρος. Στο διάστημα 1987-1997 είναι ο «τιμονιέρης» του Ερασιτέχνη, ενώ παράλληλα μπαίνουν τα πρώτα θεμέλια για την ανάδειξη της «πράσινης» αυτοκρατορίας στο μπάσκετ.
Η παρουσία του Παύλου και του Θανάση στην ηγεσία της ΚΑΕ Παναθηναϊκός φέρνει στον σύλλογο έναν ασύλληπτο αριθμό τροπαίων 13 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα, 6 Euroleague και 1 Διηπειρωτικό και στιγμές δόξας. Η πορεία του Παύλου, η οποία είχε ως απαρχή την 10η Ιουνίου του 1971, απέδειξε το πως ένας αγνός Παναθηναϊκός με όραμα και πίστη για το μέλλον, μπορεί να γίνει σύνθημα και συνώνυμο της ιστορίας του τριφυλλιού.
Έτσι λοιπόν, μόνο τυχαία δεν ήταν η μετονομασία του μυθικού «Τάφου του Ινδού» σε «Παύλος Γιαννακόπουλος», μετά από απόφαση του Ερασιτέχνη στα τέλη του 2015. Σε αυτόν τον χώρο, τρία χρόνια μετά και δύο ημέρες πριν από την επέτειο εισόδου του πατέρα του στο τριφύλλι, ο γιος του Δημήτρης ανέλαβε τα ηνία της «μάνας του Λόχου», με στόχο να βγάλει τον σύλλογο από την εσωστρέφεια και με μεθοδικά βήματα να γίνει πράξη ο στίχος του ύμνου «Πρωταθλητή σε όλα τα σπόρ…»
