Αποτελεί κοινή συνείδηση το γεγονός ότι η φετινή δουλειά που γίνεται στον Παναθηναϊκό εκτός από εξαιρετική είναι και πρωτόγνωρη. Τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Διότι μπορεί στο παρελθόν ομάδες μικρότερης αξίας (Πανιώνιος, Ατρόμητος ακόμη και πριν από λίγα χρόνια ο ΠΑΟΚ) να επένδυσαν στους νεαρούς ποδοσφαιριστές που είχαν, αλλά τέτοια κατάσταση σε ομάδα επιπέδου Παναθηναϊκού δεν είχαμε συναντήσει ποτέ ξανά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και όποιος πει το αντίθετο, ψεύδεται.
Η ιστορία είναι γνωστή. Οι “πράσινοι”, κατά κάποιον τρόπο, αναγκάστηκαν να κάνουν στροφή και να επενδύσουν σε Ελληνες νεαρούς και παιδιά από τις ακαδημίες τους, λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών. Με μοναδική μεταγραφή ξένου τον Μακέντα, οι άνθρωποι του “τριφυλλιού” κατάφεραν να πείσουν κάποιους έμπειρους ποδοσφαιριστές από πέρυσι να παραμείνουν στην ομάδα (Κουρμπέλης, Διούδης, Ινσούα, Γιόχανσον, Κολοβέτσιος, Κουλιμπαλί), κατάφεραν να κρατήσουν, επίσης, τον Κάτσε και πόνταραν πολλά σε ταλέντα είτε από τις ακαδημίες τους (Μπουζούκης, Χατζηγιοβάνης, Στάικος, Μαυρομάτης, Εμμανουηλίδης, Σέχου, Κότσαρης), είτε από αλλού (Καμπετσής, Πούγγουρας, Παντελάκης, Χατζηθεοδωρίδης).
Ολο αυτό που ξεκίνησε από το καλοκαίρι ήθελε μια διπλή δουλειά. Δουλειά στο καθαρά αγωνιστικό, στο ποδοσφαιρικό. Δουλειά και στο ψυχολογικό κομμάτι. Οταν ποδοσφαιριστές πιο έμπειροι έχουν περάσει μια δύσκολη κατάσταση την περσινή χρονιά με καθυστερήσεις στους μισθούς και διάλυση της ομάδας, εσύ ως τεχνικό τιμ και τεχνική διεύθυνση προσπαθείς να τους ηρεμήσεις, έχοντας πάρει διαβεβαίωση από “πάνω” για κανονικότητα. Οταν, επίσης, παίκτες πιο νεαροί ακούν και διαβάζουν δεξιά και αριστερά ότι η ομάδα πάει για υποβιβασμό, ότι το ρόστερ είναι φτωχό και… το χειρότερο της ιστορίας, πάλι εσύ ως τεχνικό τιμ και διεύθυνση πρέπει να τους κάνεις να κλείνουν τα… αυτιά και τα μάτια και να τους ανεβάσεις το ηθικό δείχνοντας πόσο τους πιστεύεις.
Τα παραπάνω, ο Δώνης, οι συνεργάτες του και ο Νταμπίζας το έκαναν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού από το καλοκαίρι πήγαινε κόντρα στο ρεύμα και ζητούσε απ’ όλους υπομονή για να κρίνουν στο γήπεδο. Σε συνδυασμό, λοιπόν, με την πολλή καλή δουλειά ποδοσφαιρικά στο Κορωπί, φτάσαμε στο “σήμερα”.
Ενα “σήμερα” που δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός, με τις αδυναμίες του και τα λάθη του, είναι ανταγωνιστικός. Είναι μια ομάδα που παλεύει σε κάθε ματς, που καταθέτει ψυχή στο γήπεδο, που είναι πειθαρχημένη τακτικά, που ζητάει πάντα το καλύτερο από κάθε παιχνίδι και που μόνο κερδισμένη βγήκε από τα τρία ντέρμπι, στα οποία μάζεψε δυο βαθμούς. Κερδισμένη διότι μάζεψε εμπειρίες και έφτιαξε χαρακτήρα.
Ανταγωνιστικός, λοιπόν, σήμερα ο Παναθηναϊκός. Και θα συνεχίσει να είναι. Για να διεκδικήσει είσοδο στην πεντάδα, αλλά και γιατί όχι ό, τι καλύτερο στο Κύπελλο Ελλάδας.
Υπάρχει, όμως, κι ένα “αύριο”, το οποίο φυσικά θα εξαρτηθεί και από το τι μέλλει γενέσθαι στα διοικητικά. Ανεξάρτητα με το αν στην ΠΑΕ θα είναι ο Παϊρότζ ή όχι (η υπόθεση συνεχίζει να καθυστερεί), οι “πράσινοι” έχουν κι ένα άμεσο μέλλον, το οποίο θα πρέπει να κοιτάξουν. Στο μέλλον, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός πρέπει να στοχεύσει στην αλλαγή. Ποια είναι αυτή; Από ανταγωνιστικός να γίνει ξανά πρωταγωνιστής.
Η ομάδα τώρα είναι στη διαδικασία χτισίματος. Εχει έναν κορμό, τον οποίο πρέπει να διατηρήσει κι ένα project που πρέπει να συνεχιστεί. Η αξιοποίηση της ακαδημίας, η “ζύμωση” των νέων ποδοσφαιριστών και η αξιοποίησή τους δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν. Το αντίθετο. Οχι μόνο να συνεχιστούν, αλλά να εξελιχθούν. Να γίνει ακόμη καλύτερη δουλειά χρόνο με τον χρόνο. Ταυτόχρονα, ο Παναθηναϊκός υποχρεούται να κάνει και κάτι ακόμη για να ανεβάσει το επίπεδο του.
1.Να μην πουλήσει. Θα είναι αδιανόητο για το κλαμπ να δώσει κάποιον από τους νεαρούς που διαθέτει και στους οποίους δουλεύει, εκτός κι αν “σκάσει” κάποια τρελή πρόταση. Σε νορμάλ κρούσεις και προτάσεις, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πει “όχι” για να μην πάει στράφι η φετινή προσπάθεια και αυτό που έχει αρχίσει. Οταν χτίζεις κάτι, εχεις υπομονή. Δεν το γκρεμίζεις ένα χρόνο μετά.
2. Να αποκτήσει 3 ή το πολύ 4 ποδοσφαιριστές που θα έρθουν και θα ενισχύσουν τον κορμό. Προσοχή: Αυτό δε σημαίνει ότι τα νέα παιδιά θα χαθούν. Ισα, ισα. Ο Παναθηναϊκός θα ενισχυθεί με ακόμη καλύτερους και έμπειρους παίκτες, οι νέοι θα συνεχίσουν όχι μόνο να υπάρχουν και να παίζουν, αλλά και να… μεγαλώνουν, ο ανταγωνισμός στις προπονήσεις θα είναι μεγαλύτερος και ο Παναθηναϊκός, συνεχίζοντας τη σκληρή δουλειά, θα μπει σε ένα διαφορετικό δρόμο. Θα… στρώσει, όπως λέμε για να κοιτάζει ξανά πιο ψηλά απ’ ότι τώρα.
Ολα αυτά, φυσικά, θα πρέπει να γίνουν το καλοκαίρι, αλλά η προεργασία, ήδη, έχει αρχίσει, όπως είναι λογικό. Θυμίζουμε ότι τον Ιανουάριο ο Παναθηναϊκός δεν έχει δικαίωμα για απόκτηση ξένου ποδοσφαιριστή, παρά μόνο ενός Έλληνα άνω των 23 ετών.
