Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για τον Παναθηναϊκό του Δώνη που έδειξε και στο Αμστερνταμ ότι τα καλύτερα έρχονται.
Ο υπογράφων πάντα πίστευε όχι μόνο πως τα καλοκαιρινά φιλικά είναι αποκλειστικά για τους προπονητές αλλά πως καλά – καλά δεν πρέπει να τα δείχνει ούτε η τηλεόραση. Απειρες οι περιπτώσεις που μας οδήγησαν σε λανθασμένα συμπεράσματα με την πραγματικότητα στα επίσημα να είναι εντελώς διαφορετική, άλλοτε σκληρή και άλλοτε ευχάριστη.
Ωραία όλα αυτά και βγαλμένα μέσα από τη ζωή μα για σταθείτε λιγάκι. Εχουμε περάσει και περνάμε όλο αυτό τον Γολγοθά, κερδίζουμε 3-0 την Φέγενορντ και 2-1 τον Αγιαξ μέσα στην Ολλανδία και θα μας «απαγορέψουν» να χαρούμε; Φυσικά και θα χαμογελάσουμε ξανά. Γιατί δεν γίνεται να είναι τυχαία όλα αυτά, δεν βγαίνουν μέσα από κανέναν παραμορφωτικό φακό. Είναι η συνέχεια μιας ομάδας που ΔΟΥΛΕΥΕΙ σκληρά και ενός προπονητή που παλεύει να καλύψει το κάθε της κενό. Και δεν στέκομαι στα αποτελέσματα που όντως είναι εντυπωσιακά και ουδείς τα περίμενε αλλά στη γενική εικόνα του Παναθηναϊκού.
Με αντίπαλο τον Αγιαξ οι πράσινοι ήταν καλύτεροι και από το παιχνίδι με την Φέγενορντ, άσχετα αν το σκορ στο πρώτο φιλικό ήταν πιο εμφατικό. Ηταν ακόμη πιο δεμένη και συμπαγής ομάδα, έβγαλαν πολλά τρεξίματα, είχαν άριστες αλληλοκαλύψεις και στα άκρα και στον άξονα και ουδόλως απειλήθηκαν κόντρα σε ένα σύλλογο που πέρσι τρέλανε όλο τον ντουνιά. Άγγιξε το τέλειο ανασταλτικά ο Παναθηναϊκός, ενώ και μπροστά είχε έναν Μακέντα που για δεύτερο παιχνίδι απέδειξε πως βρίσκεται σε φοβερή κατάσταση. Δεν είναι μονάχα τα δύο γκολ που πέτυχε ο Ιταλός, αλλά συνολικά ο τρόπος που κρατάει ή σπάει τη μπάλα και δίνει άλλη ποιότητα στο παιχνίδι του τριφυλλιού.
Ανεξάρτητα από το τι λένε τα φιλικά ο Παναθηναϊκός θα είναι ΔΕΔΟΜΕΝΑ καλύτερος. Εχει ήδη μια βελτιωμένη ομάδα στην οποία μπαίνουν και θα μπουν παίκτες που της έλειπαν και μπορούν να κάνουν την διαφορά. Τέτοιος είναι ο Κολοβός και ο Ζαχίντ, τέτοιος ελπίζουμε να βγει ο Νούνιες αλλά και οι υπόλοιποι που αναμένονται στην πορεία. Και το βασικότερο απ’ όλα και αναδείχτηκε και στην προηγούμενη επικοινωνία μας είναι πως έβαλε ξανά την ποδοσφαιροκουβέντα στην αντζέντα φίλων της ομάδας που δεν άντεχαν και αρνούνταν να την κάνουν. ΟΚ, ουδείς μπορεί να προδικάσει από τώρα ποιο ακριβώς θα είναι το ταβάνι του φετινού Παναθηναϊκού.
Ο Δώνης μίλησε προ ημερών για «πρωταθλητισμό» και είναι λογικό πως στους περισσότερους φάνηκε τραβηγμένο. Το ίδιο και σε μένα, αν ενδιαφέρει η γνώμη μου. Το θέμα δεν είναι αυτό και νομίζω ότι κακώς γίνεται μια τόσο… μακρινή προσέγγιση. Το θέμα είναι ότι κάτι καλό ξαναγεννιέται για το τριφύλλι μέσα απ’ όλη αυτή την σκληρή δουλειά που γίνεται μήνες τώρα.
Α και κλείνοντας και για να… χαλάσω λιγάκι και την ατμόσφαιρα ρε μάγκες πραγματικά είναι κρίμα. Σε τρελαίνει να βλέπεις και να σκέφτεσαι πως με λίγη βοήθεια παραπάνω αυτή η ομάδα δεν θα ήταν για να παλεύει με τον Αρη και τον Ατρόμητο για την πεντάδα. Σε τρελαίνει να κερδίζεις έστω και σε φιλικά τον Αγιαξ και την Φέγενορντ και να σου απαγορεύουν να παίξεις στην Ευρώπη για τα ξεφτιλίκια που επέβαλε στο σύλλογο ο ιδιοκτήτης του. Είναι να τρελαίνεσαι και συνάμα να μετράς τις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Μπας και έρθει ο επόμενος, μπας και επανέλθει η… κανονική κανονικότητα.